Dolnoserbske wugronjenje

Pismik ‹ć›

Pismik ‹ć› se wugranja ako [t͡ɕ]

pśed ‹a›, ‹e›, ‹ě›, ‹i›, ‹o›, ‹u› (pśir. wokale)

Pśikłady: dodosća, cesćej, sćěna, lisćina, tśinasćo, šćuwanje

pśed ‹l›, ‹m›, ‹n›, ‹r›, ‹w› (pśir. sonoranty)

Pśikłady: šesćlětny, šesćmjasecny, pśedešćnik, šesćrogaty, šesćwósowy, rozpušćliwy, cesćmy

pśed ‹c›, ‹č›, ‹ć›, ‹ch›, ‹f›, ‹k›, ‹p›, ‹s›, ‹š›, ‹ś›, ‹t›, ‹ts›, ‹tš›, ‹tś› (pśir. njespiwne obstruenty)

Pśikłady: źowćce, źowćko, šesćstow, šesćtysacny

we wuzuku

Pśikłady: jěsć, bogatosć, śišć

Pismik ‹ć› se wugranja ako [d͡ʑ]

potencielnje pśed ‹b›, ‹d›, ‹g›, ‹z›, ‹ž›, ‹ź› (pśir. spiwne obstruenty)

Pśikłady: šesćdnjowny, šesćgóźinski, šesćzwězkowy

Pokazka: ‹ć› wustupujo pśed spiwnymi obstruentami jano na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma). W takich padach móžotej wobej zuka se wugranjaś jasnje wót se źělonej. ‹ć› wóstanjo pótom njespiwne.

Pokazka: Kombinacija ‹s›‹ć›‹ź› zjadnorja se pśi wugronjenju na [ʑ][d͡ʑ]: šesćźasety.

Glědaj teke: Asimilacija.

Glědaj teke: ‹tś›.