Dolnoserbske wugronjenje

Pismik ‹š›

Pismik ‹š› se wugranja ako [ʂ]

pśed ‹a›, ‹e›, ‹o›, ‹u›, ‹y› (pśir. wokale)

Pśikłady: šaw, šepot, šoradki, šum, šybałk, pšašaś, duše, woprošowaś, namdušu, słyšy

pśed ‹l›, ‹ł›, ‹m›, ‹n›, ‹r›, ‹w› (pśir. sonoranty)

Pśikłady: kašlaŕ, pśišła, napišmy, tšašny, šrubka, šwjerc

pśed ‹c›, ‹k›, ‹p›, ‹t› (a potencielnje pśed drugimi njespiwnymi obstruentami) (z wuwześim pozicije pśed ‹ć›)

Pśikłady: jabłušcyna, škrodawa, swětlaško, pyšpot, pašturlica

we wuzuku

Pśikłady: naš, kóš, śiš

Pismik ‹š› se wugranja ako [ɕ]

pśed ‹ć›

Pśikłady: hyšći, šćipaś, śišć

Glědaj teke: Asimilacija.

Pismik ‹š› se wugranja ako [ʃ]

w někotarych wupóžycenjach pśed ‹ě›, ‹i›

Pśikłady: mašina, maršěrowaś

Pokazka: Kombinacija ‹š›‹i› resp. ‹š›‹ě› wustupujo jano we wupóžycenjach.

‹š› wustupujo pśed spiwnymi obstruentami wjelgin rědko a gaž, pón jano na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma). W takich padach móžotej wobej zuka se wugranjaś jasnje wót se źělonej. ‹š› wóstanjo pótom njespiwne: dušgel. Spiwne wugronjenje [ʐ] njamóžo se wuzamknuś. Glědaj teke: Asimilacija.

Glědaj teke: ‹tš›, ‹d› pśed ‹š›.