Dolnoserbske diftongi

W dolnoserbskej rěcy se wugranjaju wězby zukow wokal+‹w›/‹ł› abo wokal+‹j› ako diftongi, gaž stoje w zacynjonej złožce (pótakem gaž ‹w›/‹ł› resp. ‹j› njesłuša k pśiducej złožce a se śěgnjo k slědujucemu wokalu, na pś. wó-jo-waś). ‹w›, ‹ł› a ‹j› se realizěruju w diftongu ako tak pomjenjony połwokal (w systemje IPA wóznamjenjone z małeju kśiwulu pód pismikom); ‹w›/‹ł› se wugranjatej pśedewšym ako [ʊ̯] (casy teke ako słabe [ʊ̯] abo [u̯]), ‹j› ako [i̯] abo [ɪ̯].

• Z wokala+‹w›/‹ł› slědujo wótpowědnje:
  • ‹a›+‹w›/‹ł›: [a][ʊ̯] (ptaškopawk, wałma)
  • ‹e›+‹w›/‹ł›: [ɛ][ʊ̯] (cewka, zgełko)
  • ‹ě›+‹w›/‹ł›: [ɪ][ʊ̯] (glěwki, žrěłko)
  • ‹i›+‹w›/‹ł›: [i][ʊ̯] (piwko, piłka)
  • ‹o›+‹w›/‹ł›: [o][ʊ̯] (row, žołty) – połwokal [ʊ̯] jano słabo se wugranja
  • ‹u›+‹w›/‹ł›: [u][u̯] (wobduwka, stanuł) – połwokal [u̯] jano słabo se wugranja
  • ‹y›+‹w›/‹ł›: [ɨ][ʊ̯] (zašywk, žyłka)
• Z wokala+‹j› slědujo wótpowědnje:
  • ‹a›+‹j›: [a][ɪ̯] (zajtša)
  • ‹e›+‹j›: [e][ɪ̯] (cesćej)
  • ‹ě›+‹j›: [e][ɪ̯] (grějnica)
  • ‹o›+‹j›: [ɔ][ɪ̯] (dojś)
  • ‹ó›+‹j›: [e][ɪ̯] (wójś) resp. [ɛ][ɪ̯] (mój)
  • ‹u›+‹j›: [u][i̯] (dłujki)
  • ‹y›+‹j›: [ɨ][i̯] (myjnica)

Kombinacija pismikowu ‹i›+‹j› jo wuwześe, wóna se zjadnorijo na [i] resp. [i​ː​] (junij, kij).

Ako zakład za how naspomnjone pšawidła stej słužyłej: Janaš 1984, b. 54, Kaulfürst 2019, b. 26, 28, 35.