1841 | Wotchyl ẜchyknu ńegluku wote mńo a wot tych mojich a daj ẜchykne hobtužone, chóre a huḿerajuze twoju gnadu bogaſche hužywaſch, — ga deje witſche žajtẜcha ẜchykne naẜche huſta twojeje chwalby półne byſch, a my zomy hulizowaſch, zo ty nam dobrego na ſchěle a duẜchy ßy zynił. mojo ßwětło a ſtroẃe, pſched kim dejał ße bojaſch? Ten Kněs jo mojogo žyẃeńa móz, pſched kim dejało mě tẜchach byſch? Wotchyl ẜchyknu ńegluku wote mńo a wot tych mojich a daj ẜchykne hobtužone, chóre a huḿerajuze twoju gnadu bogaſche hužywaſch, — ga deje witſche žajtẜcha ẜchykne naẜche huſta twojeje chwalby półne byſch, a my zomy hulizowaſch, zo ty nam dobrego na ſchěle a duẜchy ßy zynił. Wódaj mě, gaž ja źinßa teḃe ſ takeju piłnoſcźu ßłužył ńejßom, ako ßom dejał, a ńeſej togodla twoju gnadu wote mńo. |
DSB-HIST stark-modlitwy-1881 |
||
1842 | , ſgubjony ńebył. A ßom ja tak, ty tẜchojadny Bog, wot mojich grěchow lichy, ga hußńom wjaßoły, a zu ße witſche pilńej pŕedkglědaſch pſched ẜchyknym, zož mogło teḃe hobtužyſch. Mój Wóẜchz! daſchi twoja luboſcź pſchikẜchywa mńo a ẜchykne te moje. Mój Jeſus , daj mě wěſtoſcź, až ßu moje grěchy mě wódane, ṕerẃej něžli du ſpat, aby ja, joliz to moja ßlěna noz, ſgubjony ńebył. A ßom ja tak, ty tẜchojadny Bog, wot mojich grěchow lichy, ga hußńom wjaßoły, a zu ße witſche pilńej pŕedkglědaſch pſched ẜchyknym, zož mogło teḃe hobtužyſch. Mój Wóẜchz! daſchi twoja luboſcź pſchikẜchywa mńo a ẜchykne te moje. Mój Jeſus! we twojich ranach wotpozywam ſcźicha a deŕe. O ßwěty Duch! zyń ty to ßlěne ſdychńeńe we mojej hutẜchoḃe, ṕerẃej něžli hußńom |
DSB-HIST stark-modlitwy-1881 |
||
1843 | dobyńo. Ale rowno take žałoßne žyẃeńe mě rosteẜchnijo, dokulž ńewěm, zo naßlědku ſe mnu buźo, gaž źinßa Boga ße bójm a witſche ſaßej nězo ſłego hugbam a ſ takim moja bogabójaſnoſcź žedneje hobſtawnoſcźi ńama. Ty ga wiźiẜch, mój Bog, kak pſcheźeßony ßom a kak wot kótarejež kſchěł rad hulichowany byſch, togodla ße teke pilnuju we tej wójńe pſcheſchiwo grěchoju a weto grěch mě zeſto pſchewińo a na mńo dobyńo. Ale rowno take žałoßne žyẃeńe mě rosteẜchnijo, dokulž ńewěm, zo naßlědku ſe mnu buźo, gaž źinßa Boga ße bójm a witſche ſaßej nězo ſłego hugbam a ſ takim moja bogabójaſnoſcź žedneje hobſtawnoſcźi ńama. Ty ga wiźiẜch, mój Bog, kak pſcheźeßony ßom a kak ßeḃe ßam pomoz ńamogu, togodla pſchidu k teḃe pẜchoßyt: ty kſchěł mńo mózowaſch we wójńe pſcheſchiwo grěchu a kſchěł daſch twojomu ßwětemu Duchu |
DSB-HIST stark-modlitwy-1881 |
||
1844 | , jogo Jeſom Kriſtußa dla wo wódank ẜchyknych grěchow pẜchoßy. Tak doſtańo Bóžu gnadu a móžo we měŕe hußnuſch, daſch jo źinß ab witſche. Na ßudnem dńu pojźo ako pſches Kriſtußowu kẜchej hupẜchawjony do niḿerneje ſbóžnoſcźi. Módlitwa. Mój Bog, ja wěm, złoẃekoju jo huſtawjone ab ras humŕeł, potom pak ten ßud! Dla togo jo deŕe ſa huḿerajuzego, gaž 2) ſaw zaßa ße ſjadnajo ſ Bogom, jogo Jeſom Kriſtußa dla wo wódank ẜchyknych grěchow pẜchoßy. Tak doſtańo Bóžu gnadu a móžo we měŕe hußnuſch, daſch jo źinß ab witſche. Na ßudnem dńu pojźo ako pſches Kriſtußowu kẜchej hupẜchawjony do niḿerneje ſbóžnoſcźi. Módlitwa. Mój Bog, ja wěm, złoẃekoju jo huſtawjone, ab humŕeł a potom ten ßud; togodla ſtupiju něto, źož hyẜchcźi ßom žywy, do twojogo ßudu, ja kſchěł ße rad |
DSB-HIST stark-modlitwy-1881 |
||
1845 | mě hutẜchobu, až na ńo kradu ßłucham, jo do hutẜchoby ſejom a ako drogi pokład we ńej hobchowujom. Pomogaj, až ja witſche we mojom kſchěſcźijańſtwu ße natwarijom, we huſnaſchu teje wěrnoſcźi pſchib́eram, aby to pŕatkowane a ßłyẜchane ßłowo mě ſapſchiḿeło, hußwěſchiło, hobroſchiło a do ńeje ńepſchiẜchli, a źožli take ße namakaju, aby je pſches twoju móz ſagnał. Gaž ße twojo ßłowo pŕatkujo, ga wotwoŕ mě hutẜchobu, až na ńo kradu ßłucham, jo do hutẜchoby ſejom a ako drogi pokład we ńej hobchowujom. Pomogaj, až ja witſche we mojom kſchěſcźijańſtwu ße natwarijom, we huſnaſchu teje wěrnoſcźi pſchib́eram, aby to pŕatkowane a ßłyẜchane ßłowo mě ſapſchiḿeło, hußwěſchiło, hobroſchiło a k nowemu złoẃekoju hugotowało, aby ja, kaž na lětach, tak tež na tom nutſchikownem złoẃeku, na wěŕe a pobožnoſcźi pſchib́erał, |
DSB-HIST stark-modlitwy-1898 |
||
1846 | Wotchyl ẜchyknu ńegluku wote mńo a wot tych mojich a daj ẜchykne hobtužone, chóre a huḿerajuze twoju gnadu bogaſche hužywaſch, — ga deje witſche žajtẜcha ẜchykne naẜche huſta twojeje chwalby półne byſch, a my zomy hulizowaſch, zo ty nam dobrego na ſchěle a duẜchy ßy zynił. mojo ßwětło a ſtroẃe, pſched kim dejał ße bojaſch? Ten Kněs jo mojogo žyẃeńa móz, pſched kim dejało mě tẜchach byſch? Wotchyl ẜchyknu ńegluku wote mńo a wot tych mojich a daj ẜchykne hobtužone, chóre a huḿerajuze twoju gnadu bogaſche hužywaſch, — ga deje witſche žajtẜcha ẜchykne naẜche huſta twojeje chwalby półne byſch, a my zomy hulizowaſch, zo ty nam dobrego na ſchěle a duẜchy ßy zynił. Wódaj mě, gaž ja źinßa teb́e ſ takeju pilnoſcźu ßłužył ńejßom, ako ßom dejał, a ńeſej togodla twoju gnadu wote mńo. |
DSB-HIST stark-modlitwy-1898 |
||
1847 | , ſgubjony ńebył. A ßom ja tak, ty tẜchojadny Bog, wot mojich grěchow lichy, ga hußńom wjaßoły, a zu ße witſche pilńej pŕedkglědaſch pſched ẜchyknym, zož mogło teb́e hobtužyſch. Mój Wóẜchz! daſchi twoja luboſcź pſchikẜchywa mńo a ẜchykne te moje. Mój Jeſus , daj mě wěſtoſcź, až ßu moje grěchy mě wódane, ṕerẃej něžli du ſpat, aby ja, joliz to moja ßlěna noz, ſgubjony ńebył. A ßom ja tak, ty tẜchojadny Bog, wot mojich grěchow lichy, ga hußńom wjaßoły, a zu ße witſche pilńej pŕedkglědaſch pſched ẜchyknym, zož mogło teb́e hobtužyſch. Mój Wóẜchz! daſchi twoja luboſcź pſchikẜchywa mńo a ẜchykne te moje. Mój Jeſus! we twojich ranach wotpozywam ſcźicha a deŕe. O ßwěty Duch! zyń ty to ßlěne ſdychńeńe we mojej hutẜchob́e, ṕerẃej něžli hußńom |
DSB-HIST stark-modlitwy-1898 |
||
1848 | dobyńo. Ale rowno take žałoßne žyẃeńe mě rosteẜchnijo, dokulž ńewěm, zo naßlědku ſe mnu buźo, gaž źinßa Boga ße bójm a witſche ſaßej nězo ſłego hugbam a ſ takim moja bogabójaſnoſcź žedneje hobſtawnoſcźi ńama. Ty ga wiźiẜch, mój Bog, kak pſcheźeßony ßom a kak wot kótarejež kſchěł rad hulichowany byſch, togodla ße teke pilnuju we tej wójńe pſcheſchiwo grěchoju a weto grěch mě zeſto pſchewińo a na mńo dobyńo. Ale rowno take žałoßne žyẃeńe mě rosteẜchnijo, dokulž ńewěm, zo naßlědku ſe mnu buźo, gaž źinßa Boga ße bójm a witſche ſaßej nězo ſłego hugbam a ſ takim moja bogabójaſnoſcź žedneje hobſtawnoſcźi ńama. Ty ga wiźiẜch, mój Bog, kak pſcheźeßony ßom a kak ßeb́e ßam pomoz ńamogu, togodla pſchidu k teb́e pẜchoßyt: ty kſchěł mńo mózowaſch we wójńe pſcheſchiwo grěchu a kſchěł daſch twojomu ßwětemu Duchu |
DSB-HIST stark-modlitwy-1898 |
||
1849 | , jogo Jeſom Kriſtußa dla wo wódank ẜchyknych grěchow pẜchoßy. Tak doſtańo Bóžu gnadu a móžo we měŕe hußnuſch, daſch jo źinß ab witſche. Na ßudnem dńu pojźo ako pſches Kriſtußowu kẜchej hupẜchawjony do niḿerneje ſbóžnoſcźi. Módlitwa. Mój Bog, ja wěm, złoẃekoju jo huſtawjone ab ras humŕeł, potom pak ten ßud! Dla togo jo deŕe ſa huḿerajuzego, gaž 2) ſaw zaßa ße ſjadnajo ſ Bogom, jogo Jeſom Kriſtußa dla wo wódank ẜchyknych grěchow pẜchoßy. Tak doſtańo Bóžu gnadu a móžo we měŕe hußnuſch, daſch jo źinß ab witſche. Na ßudnem dńu pojźo ako pſches Kriſtußowu kẜchej hupẜchawjony do niḿerneje ſbóžnoſcźi. Módlitwa. Mój Bog, ja wěm, złoẃekoju jo huſtawjone, ab humŕeł a potom ten ßud; togodla ſtupiju něto, źož hyẜchcźi ßom žywy, do twojogo ßudu, ja kſchěł ße rad |
DSB-HIST stark-modlitwy-1898 |
||
1850 | , ta by ras rada pſchi teb́e bydliła, to pak pſchi wojakach ńamožo, wojaki ńamaju žednog ſtawneg bydleńa, ßu źinßa how a witſche tam; ńozoſch ga lub́ej zeptaŕa huknuſch? pon krydńoſch ßwojo bydleńe a moterka možo pſchi teb́e byſch." "Mojogdla, źaſcho Kito , taku kſchěſcho Schẃela teke měſch.) Zeptaŕ roskładowaſcho: "To jo ẃelgin rědne, ale pomyßli ße, ty maſch ſtaru maſch, ta by ras rada pſchi teb́e bydliła, to pak pſchi wojakach ńamožo, wojaki ńamaju žednog ſtawneg bydleńa, ßu źinßa how a witſche tam; ńozoſch ga lub́ej zeptaŕa huknuſch? pon krydńoſch ßwojo bydleńe a moterka možo pſchi teb́e byſch." "Mojogdla, źaſcho Kito, gaž deru, ga zu." A tak ſta ße pſchigot, aby po goŕejbrańu do Lutola ße porał na präparandu. Kněs |
DSB-HIST swjela-christian-schwela |