Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1641–1650 wót 1989.
| 1641 | wjaßela dla ńemožachu wjazeŕaſch, ale pſchaſchachu Iwanu: Ssłyſchaſcho, maſcheŕka? Zo ga, moje lubawki? Ga dga jo Božy źeń? Witſche, moje lube Niz ga, gaž ſpimy? pſchaſchaſcho nejḿeńſchy. Tak jo, źiſchetko! Ssotſchizka, pojź ſpat, aby jeßńej pſchiſcheł pſchiźo a wona ſarěſa jadnoßamego turka, kotregož mějaſcho. Źiſchi grajachu hokoło kaḿen, źož turk ße pjazeſcho a radowachu ße jutſchnejſchych god, wjaßela dla ńemožachu wjazeŕaſch, ale pſchaſchachu Iwanu: Ssłyſchaſcho, maſcheŕka? Zo ga, moje lubawki? Ga dga jo Božy źeń? Witſche, moje lube Niz ga, gaž ſpimy? pſchaſchaſcho nejḿeńſchy. Tak jo, źiſchetko! Ssotſchizka, pojź ſpat, aby jeßńej pſchiſcheł božy źeń. A źiſchetka polagnychu ße a hußnuchu. (Pſchiź. dale.) Bogumił. (Daleẃeźeńe.) A lezrownož Bogumiła |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1922-02 |
||
| 1642 | pak hoblutuju, až ße tak twarźe na žeńſkeze ßłowo ſpuſchcźijoſch. Žeńſke ßu ẃelgin ńehobſtawne. Žinßa rědńe poẃedaju a ßwěrnoſcź ſlubiju, a witſche ßu juž ſ drugim dobre; ty ßy ẃelgin hobſchuźony; to mě wěŕ, až jo ſe Leńku tak, ako ßom ſchi gronił Bałzaŕoju Leńku ńežyzym a tak ße myßle teke wſchako druge ſe mnu, mě jo wſcho jadno, lez mě wěriſch abo ńewěriſch. Teb́e pak hoblutuju, až ße tak twarźe na žeńſkeze ßłowo ſpuſchcźijoſch. Žeńſke ßu ẃelgin ńehobſtawne. Žinßa rědńe poẃedaju a ßwěrnoſcź ſlubiju, a witſche ßu juž ſ drugim dobre; ty ßy ẃelgin hobſchuźony; to mě wěŕ, až jo ſe Leńku tak, ako ßom ſchi gronił. Žij, a ſawołaj ßudnika, źaſcho něto na ras Bogumił, ja zu jomu nězo ſjawiſch. Běriz běſcho wjaßoły, až běſcho |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1922-02 |
||
| 1643 | teb́e we ßłužb́e k pomozy dany, a ja budu jima ßwaźbu hugotowaſch. — Bałzaŕa pak, kotregož ßom něto akle póſnał, budu witſche ſe ßłužby hugnaſch, a tež twoju žonu wotſche marſkaſch. Ako gólnikaŕowa take ßłowa ßłyſchaſcho a wſchykne jeje mudre ſachoṕeńa na ras tak pſchechyſchone ńeźělili, kotarejuž Bog jo gromadu porał. Bog ſwarnuj, źaſcho ẃeŕch, Boža wola dej ße ſtaſch. Bogumił doſtańo Leńku a buźo teb́e we ßłužb́e k pomozy dany, a ja budu jima ßwaźbu hugotowaſch. — Bałzaŕa pak, kotregož ßom něto akle póſnał, budu witſche ſe ßłužby hugnaſch, a tež twoju žonu wotſche marſkaſch. Ako gólnikaŕowa take ßłowa ßłyſchaſcho a wſchykne jeje mudre ſachoṕeńa na ras tak pſchechyſchone wiźeſcho, ga ße tak rosgniwa, až ße jej žołz puknu a wona napſchißmo humŕe. Bałzaŕ ńezakaſcho na hupoßłańe, ale huběgaſcho ßam |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1922-03 |
||
| 1644 | buźo, ako bitwa tam na tej ſtrońe lěßa!” wótegroni nan, „a to głuſchne grimańe naſtawa pſches kanony. Gaž maſch witſche pſchiźo, buźo wěſcźe ẃele nowinkow pſchińaſcź Twóje bayerſke ßu wěſcźe teke pódla!” „Nanko, zomej tam dojſch!” ſawoła Jan ”, groni wón, „zela ſemja ße tſchěßo! Mój Bog, zo jan to jo, nanko!” „Zo howazej buźo, ako bitwa tam na tej ſtrońe lěßa!” wótegroni nan, „a to głuſchne grimańe naſtawa pſches kanony. Gaž maſch witſche pſchiźo, buźo wěſcźe ẃele nowinkow pſchińaſcź Twóje bayerſke ßu wěſcźe teke pódla!” „Nanko, zomej tam dojſch!” ſawoła Jan a póſkozy, ſa kſchěł tſchaſchńe rad ras bitwu hoglědaſch, zomej nanko?” „Njebuź jan źiwny, gólz!” wótegroni huglaŕ |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1923-29 |
||
| 1645 | zo”, ſachopi něto huglaŕ, „ſ bitwu jo kóńz, ale lažy-li ſchi tak ẃele na tom, ga móžomej tam witſche ſajtſcha dojſch. Ale pótom mußyſch byſch rano na nogoma a togodla jo lěṕej, až ße něto lańoſch.” „Jo, nanko nan mějaſcho pſchaẃe. Grimańe pomału humělkowaſcho. Jan chyſchi ßo na ſemju a póßłuchaſcho, ale wſcho wóſta ſ měrom. „Wěſch ty zo”, ſachopi něto huglaŕ, „ſ bitwu jo kóńz, ale lažy-li ſchi tak ẃele na tom, ga móžomej tam witſche ſajtſcha dojſch. Ale pótom mußyſch byſch rano na nogoma a togodla jo lěṕej, až ße něto lańoſch.” „Jo, nanko!” groni Jan wjaßołe, „ale buźoſcho mě teke pſchawy zaß ſawołaſch?” „Rano ſa ſchmu”, wótegroni nan, |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1923-29 |
||
| 1646 | a w krotkem ſpańu ſchěže ßwójogo ſcherṕeńa ńezuju, ńepſchejdu wóni ſkóro do niměrnago ſpańa? Sa tu noz dŕe ßu ßḿerſchi hutergńone, ale witſche ſajtſcha ſachopi ße ſaßaj dlujkii źeń, źeń ßuroweje ſymy, głodu a hobſchežnego drogowańa. Wjele tych, kótarež how źinßa ſpiju, južo . Tužńe glědaſcho młody wójak do płoḿeńow a ſckežke, ſchamne hobraſe (Bilder) wiźaſcho jogo duſcha. Te ńeſbožne, ako how ſpiju a w krotkem ſpańu ſchěže ßwójogo ſcherṕeńa ńezuju, ńepſchejdu wóni ſkóro do niměrnago ſpańa? Sa tu noz dŕe ßu ßḿerſchi hutergńone, ale witſche ſajtſcha ſachopi ße ſaßaj dlujkii źeń, źeń ßuroweje ſymy, głodu a hobſchežnego drogowańa. Wjele tych, kótarež how źinßa ſpiju, južo witſche wězej žywe ńebudu? Móžno až jich jan połojza wóſtańo. Ako ſ Moſkwy huſchégnuli běchu, běſcho regiment hyſchcźi doſpołny — wſche běchu |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1923-30 |
||
| 1647 | ſajtſcha ſachopi ße ſaßaj dlujkii źeń, źeń ßuroweje ſymy, głodu a hobſchežnego drogowańa. Wjele tych, kótarež how źinßa ſpiju, južo witſche wězej žywe ńebudu? Móžno až jich jan połojza wóſtańo. Ako ſ Moſkwy huſchégnuli běchu, běſcho regiment hyſchcźi doſpołny — wſche běchu kſchute w krotkem ſpańu ſchěže ßwójogo ſcherṕeńa ńezuju, ńepſchejdu wóni ſkóro do niměrnago ſpańa? Sa tu noz dŕe ßu ßḿerſchi hutergńone, ale witſche ſajtſcha ſachopi ße ſaßaj dlujkii źeń, źeń ßuroweje ſymy, głodu a hobſchežnego drogowańa. Wjele tych, kótarež how źinßa ſpiju, južo witſche wězej žywe ńebudu? Móžno až jich jan połojza wóſtańo. Ako ſ Moſkwy huſchégnuli běchu, běſcho regiment hyſchcźi doſpołny — wſche běchu kſchute wójaki, ńebojaſne muže, kótarež ße mózne doſcź ſdachu, až by mogali wſche ſadorańa ſnaſcź a pſchewinuſch. A něto, po ženych |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1923-30 |
||
| 1648 | a piſch? ſ zym ße hoblekaſch?” Naſcho žyẃeńe jo tak chude a huſke, gaž ße jano ſ tym „źinß a witſche” ſaběramy. Togodla dejmy ſajźenoſcź a pſchichod ßobu ſchěgnuſch do naſchogo byſcha na ſemji. Togodla Sserby, něžli k wólbam źoſcho, hobroſchcže gaž ẃeliki źěł luda ße jan na to myßli, kak ße rosbogaſchiſch a druge ſaßej kſchěźe ſajſch we ſtaroſcźi: „Zo buźomy jěſcź a piſch? ſ zym ße hoblekaſch?” Naſcho žyẃeńe jo tak chude a huſke, gaž ße jano ſ tym „źinß a witſche” ſaběramy. Togodla dejmy ſajźenoſcź a pſchichod ßobu ſchěgnuſch do naſchogo byſcha na ſemji. Togodla Sserby, něžli k wólbam źoſcho, hobroſchcže Waſche myßle naßlědk, do ſajźenoſcźi ßerbſkego luda, do žyẃeńa Waſchych pŕedownikow, kótarež něga taki mózny lud běchu. Hukniſcho ſ jich wójowanja |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1924-18 |
||
| 1649 | Ras, ako jo ßobotu wjazor ſ póla gnał, jo ße k wjazeri ſwoniło. Sswětoſchńe ſuk welikego ſwóna pſches nižynu roslegaſcho. „Witſche buźo ńeźela!” myßlaſcho ßeb́e Metko. „Wóni ſ ẃelikim ſwóńe!” Sajtſcha pójdu do zerkẃe! Ale zo to tam w . We ßłowakſkej rězy napißała Kriſtina Royowa. (Dalej wěźeńe.) IV. Tak minu ße Metkoju zeły tyźeń w gluze a ſpokojnoſcźi. Ras, ako jo ßobotu wjazor ſ póla gnał, jo ße k wjazeri ſwoniło. Sswětoſchńe ſuk welikego ſwóna pſches nižynu roslegaſcho. „Witſche buźo ńeźela!” myßlaſcho ßeb́e Metko. „Wóni ſ ẃelikim ſwóńe!” Sajtſcha pójdu do zerkẃe! Ale zo to tam w zerkwi zyńe?” Wón ńeběſcho hyſchcźi žedńe w zyrkwi był. Ako běſcho wjaßnanoſtowa huwrěła, ßedaſche wón wenze pchi źuŕach, źož ſſchoßaŕe |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1924-18 |
||
| 1650 | , pomož mě! Rowno ako we mojej ſtaroſcźi ßejźech, pſchiźe ſnaty młoźeńz ku mńo a ŕaknu: Luby hujko Frenzel, ja deru witſche na ſeminaru 50 mk. ſa zyrobu płaſchiſch a ńewěm, źo je krydnuſch, moja luba maſch jo chudutſchka; ńamožoſcho mě 50 mark požyzyſch humožnika wo ṕeńeſe pſchoßył, tenras pak ŕaknuch: Luby kněs Jeſus, ten bratſch Wölfel jo tak dobroſchiwy był, ja ńekſchěł ńeźěkowny byſch, pomož mě! Rowno ako we mojej ſtaroſcźi ßejźech, pſchiźe ſnaty młoźeńz ku mńo a ŕaknu: Luby hujko Frenzel, ja deru witſche na ſeminaru 50 mk. ſa zyrobu płaſchiſch a ńewěm, źo je krydnuſch, moja luba maſch jo chudutſchka; ńamožoſcho mě 50 mark požyzyſch! Takeg niźi! ßam ẃe ńamaſchku ßejźezy deru drugim pomogaſch! Ja ŕaknuch: Lubſchy pſchijaſchel, tak a tak ße mě źo, |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1924-30 |