Napšašowanje »witśe«, wuslědki 291–300 wót 1165.
| 291 | ßłow: "Jeſus Kriſtus, źinß a witſche a tenßamy do niḿernoſcźi!" ( Tamſki faraŕ Suhle jeju powitaẜcho pſchi zerkwinych źurjach ſe žognowanim ſ Božeg ßłowa, a ẃele ludu jima pſchiglédowaẜcho. To béẜcho rowno ta ńeźela, źož ten 350-létny jubilejum ße ßwéſchaẜcho. Kejžorſki faraŕ d. Kögel źaržaẜcho to pŕatkowańe ſ tych ßłow: "Jeſus Kriſtus, źinß a witſche a tenßamy do niḿernoſcźi!" (Ebr. 13, 8). - Königshyſche, Schleſyſkej, jo tſchi léta ſtare gole, kenž bźes wozowu jo na ßwét pſchiẜchło. To méſto, źož druge luźe wozy maju, jo pla tog bogeg goleſcha proſne. |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1889-46 |
||
| 292 | Jadnu miłoſcź dejſcho mě glich hopokaſch: pŕatkujſcho witſche Bože ßłowo méſto mńo." Uẜcher ſlubi poſtolu dał." "To ńezyńſcho, moj pſchijaſchel, dajſcho mě how ſpaſch k pomſcźeńu ſa to, až ßom tak źiwńe do Waẜchogo domu pſchichadał." Sapŕedka Rutherford to ńekſchéẜcho pſchiwdaſch, potom pak ŕaknu won: "Jadnu miłoſcź dejſcho mě glich hopokaſch: pŕatkujſcho witſche Bože ßłowo méſto mńo." Uẜcher ſlubi to a pon hobej ße rosdźéliẜchtej ſa nozny zaß. Ńeźelſke žajtẜcho pſchiźe; ſwony wołachu a wabjachu namẜchu a Rutherford pſchewoźi ßwojogo goſcźa do ſakriſtaje. Pŕatkowaŕſka ßwojźba mejaẜcho ßwoj ſtoł napſcheſchiwo pŕatkaŕńe. W ſachoṕeńu pŕatkowańu pojedaẜcho Uẜcher wot źaßeſch |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1889-47 |
||
| 293 | ten goſcźeńzaŕ we naḿerańu te ßłowa: "Witſche žajtẜcha 8 pſchiźoẜch ku mńo na duell ſ ju ſadawili. We Werderu, źož ten dobry ßad roſcźo, béchu pizki jaden wjazor we goſcźeńzu jederńe wjaßołe a tež ńerodne, zarnichu jadnomu ẜchejzu hoblizo, lejachu jomu piwo do kapße a t. d. Pſchi pẜchejzhyſchu ŕaknu k ńomu ten goſcźeńzaŕ we naḿerańu te ßłowa: "Witſche žajtẜcha 8 pſchiźoẜch ku mńo na duell ſ kulami! Ten ẜchejz źaržaẜcho to ſa napẜchawdoſcź, hulizy ẜchykno ßwojej žeńſze a lagnu ße ſpat. Žajtẜcha wißaẜcho na najſchṕe hoḃeßony! Nét ſméju te ńerodaße pla knéſtwa ßwojo gromadu pſchiźeńe. Pla Barlińa béẜcho końow-huḃegowańe a ẜchake ẃetowańe. |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1889-47 |
||
| 294 | wam rad pomoz. Tym zerkẃeńzam budu ja witſche to ßam groniſch. A nét dajſcho mě źaẜcho won: "A néto pſchidu ja, aby wam gronił, až ja waß nikula wo waẜchu ßłužbu ſporaſch ńok. Swońſcho tak dłujko ak možoſcho, a dyž wam ſchéžko hordujo, ga dajſcho mě groniſch, ja zu wam rad pomoz. Tym zerkẃeńzam budu ja witſche to ßam groniſch. A nét dajſcho mě waẜchu ruku; wodajſcho a ſabyńſcho, zož ße ſtało jo." S tymi ßłowami poſtawi won Klawẜchoju ruku a ſaßej béžachu jomu dſy ſ wozowu; tenras pak dſy wjaßela. Klawẜch wotgroni: "Hanſo, to ſarownaj ſchi |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1889-52 |
||
| 295 | źéłaſcheŕe jadneje gotnize k ßwojom knéſu: „witſche jo ſakopowańe, my woſtańomy doma!“ zaßu ßlédneg dejẜchcźa mozne ẜchtormy; łoźe pytachu ßchow we huſtawadłach a chtož daloko na morju béẜcho, derḃeẜcho ſchéžke dny huźaržaſch. — Kak ſakoſcźone naẜche źéłaſcheŕe ſ méſtymi ßu, wiźi ße ſ Hamburga. Jaden wjazor ŕaknuchu tam te źéłaſcheŕe jadneje gotnize k ßwojom knéſu: „witſche jo ſakopowańe, my woſtańomy doma!“ a tak ße ſta. Ako na drugi źeń do gotnize pſchiźechu, ŕaknu ten knés: „źinß ma gotniza ßwéźeń!“ a woni derḃechu ſmrozone domoj hyſch a ßobotu buẜchtej jim dwa dńa ſaßłužby wotſchégńonej. — Pſchi tej |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1890-05 |
||
| 296 | kejžora. Gaby ſa nimi ſchło, by witſche rebellion ße ſachopił, ako jaden wot jich jo, źiſchi budu we ẃelikich domach wotkubłańe, — kral wézej ńejo, knéſtwo buźo huſwolone, kužde léto nowe, joli tŕeba, tež kuždy mjaßez. Take ßu naẜche ſozialdemokraty, winiki kſchéſcźijańſtwa, kralojſtwa a teke naẜchogo lubego kejžora. Gaby ſa nimi ſchło, by witſche rebellion ße ſachopił, ako jaden wot jich ẃednikow gronił jo: Ꞩchykno, zož néto hobſtoj, dej ße pſchewaliſch, daſchi ſ kẜchejpſchelaſchim, daſchi hynazej. Gaž take ńepleki moz hu naß krydnu, potom: béda nam a našym źiśam! Jich kandidat jo wéſty ńeſnaty |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1890-09-beilage |
||
| 297 | ſkeŕej ſaßłužba! Sato tek buźomy ßeḃe witſche wjaßoły źeń naporaſch! Ńeźela bźes reje jo pſchiźe Katrina, Martu k hoḃedu wotholowat. To ſta ße kuždy źeń a ten prédny tyźeń pſchejźe, mimo až nézo woßebnego ße ſtało. Ssobotu krydnu Marta južo 2 tolaŕa! Telik ṕeńes! „Wiźiẜch glédaj, to jo ſkeŕej ſaßłužba! Sato tek buźomy ßeḃe witſche wjaßoły źeń naporaſch! Ńeźela bźes reje jo mě rowno tak ako ńeßolony hoḃed; na reju mußymej!“ „Ꞩcho deŕe, Katka, ale ja ſchi pẜchoßym, woſtawj mě doma!“ — „Zyń, zož zoẜch!“ woternu ße Katrina, „gaž |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1890-14 |
||
| 298 | Deŕe tak,“ ŕaknuchu te druge; witſche ſłožujomy a ẜcho druge hobſtarajo Karlowa ßotẜcha. ßwajźby. Potom woſtańo Marta dlej ak dej, my pſchewoźijomy ju domoj, namakajomy wjažu ſamkńonu a tak woſtańo pla mojeje ßotẜche. Nékotare groki do głowy a flaẜchu wina, to hugba, ažo źiwy ße ſtanu!“ „Deŕe tak,“ ŕaknuchu te druge; witſche ſłožujomy a ẜcho druge hobſtarajo Karlowa ßotẜcha.“ [Dalej pſchiźo.] S Lužize. S Choſchebuſa. Ńeźelu 15. jun., wotpołńa 3, buźo tudy ẃelika konſervativſka gromada pla Wobuſe. Ꞩcho druge wot teje gromady namakajo ße ßléſy we ſnatezyńeńach. — Ta ńegnada a |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1890-23 |
||
| 299 | won. „Och né, ja bdu witſche ſaßej ſtrowa,“ troẜchtowaẜcho to gole. Jaden źeń pſchiźe Majka chora ſe ẜchule; ẜchyja ſapukńona a ßuchi kaẜcheł; to ńepſchipoẃeźe niz dobrego. „Nan, mě tak ſyma ſtergujo!“ ſkjaržaẜcho to gole. „Ꞩchak ńebźoẜch mě ßchoŕeſch, Majka!“ pẜchaẜchaẜcho won. „Och né, ja bdu witſche ſaßej ſtrowa,“ troẜchtowaẜcho to gole. Nét bu ta ẜchyja ſ tukom maſana a großa pſchigotowa kaźeńe, huḿetliny ſe wẜchych rogow teje ſchpy, kuß ſtareg kožyẜchcźa, gjarſcź ſemje wot kſchizneje drogi a druge wézy. Taki kuŕ dejaẜcho pomogaſch! božko, to gole kſchéẜcho |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1890-26 |
||
| 300 | ma k hoḃedu groch méſto jagłow, a witſche, až ma jagły méſto grochu; daj lepẜchy koń ma ßwoje nyki, a kuždy złoẃek ßwoje brachy. — Zoẜchli pßa biſch, ga knebel jo jéßno namakany, a zoẜchli ße ſ nékim grakaſch, ga jo wina pſchiruze. — Scźazk ße źinßa gori, až ma k hoḃedu groch méſto jagłow, a witſche, až ma jagły méſto grochu; daj jomu to lepẜche, a won zo méſch nézo drugego; gotuj tak, ga zo méſch hynak; gotuj hynak, ga zo méſch tak; pſchi takem złoẃeku jo ta hela na ſemji. Liſtniza. Wot Lutolſkeg ßwéźeńa ſa |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1890-34 |