Dolnoserbski tekstowy korpus

(Komfortne pytanje w nowem korpusu)

Pytanje w źělnych korpusach

(Glědaj do žrědłow)
Šyrokosć konteksta
Wuslědki na bok

Napšašowanje »witśe«, wuslědki 281–290 wót 1165.

pjerwjejšne

dalšne

281 : "Ja pẜchoßym Waß hutẜchobńe, aby witſche pſchi tom pſchewoźowańu dalej ńejẜchli, ak do tak ńama ten ßyn žednog zaßa, ße chory zuſch. My pak pẜchoßymy, aby jomu ta nejwétẜcha kẜchutoſcź pſcheſchiwo teje ſłeje choroſcźi była hobraźona." Kejžor Friedrich poßła (15. ḿerza) na grobu Moltke liſcźik ſ tymi ßłowami: "Ja pẜchoßym Waß hutẜchobńe, aby witſche pſchi tom pſchewoźowańu dalej ńejẜchli, ak do domu. Ńedejała Wam Moja pẜchoßba doſcź byſch, ga pſchikažu Wam take; glich ńebźoſcho Mě to ako ſtarem ſwérnem pſchijaſchelu ſa ſłe wſeſch. Friedrich." Kejžor Friedrich jo tu kaſń podpißał, až to huſwolowańe dej ße kužde DSB-HIST
bramborski-zassnik-1888-13
282 ńejo a źinßa ße nam lejo; a witſche źo ße ſaß, och to jo tužny pſchiwdane, ju ſ Jafy do Jeruſalema twariſch. – S kupy Rügen ße piẜcho, až we dwéma tyźeńoma jo jano jaden źeń ẃedro było. Pſchitom béẜcho ẃelika ſyma. S tyrolſkich gorow žortuju tak: "Zora ẃedro było ńejo a źinßa ße nam lejo; a witſche źo ße ſaß, och to jo tužny zaß!" Dopomńeſche na 3. juli. O Chriſta pana! – tak ſdychowaẜcho moj cźechſki kutſchak, ako won tu ſtaru žeńſku ſ tymi béłymi łoßami a ſ teju zarneju draſtwu na tom roẃe ßejźezu hupyta. O Chriſta pana DSB-HIST
bramborski-zassnik-1888-30
283 poṕele. S jadnog domu dej ten ßyn witſche goréjbrany hordowaſch; to buźo tužny ßwéźeń. ſept. [O.-C.] Źinßa ßmy tudy hogeń méli. Po ẃelich, ẃelich létach k prédnem raſu. Te wjažkaŕe (häuslaŕe) Nowak, poméńony Jank, Huraſk a Matthes Krüger ßu ße wotpalili; ẜcheſcź chromow laže we poṕele. S jadnog domu dej ten ßyn witſche goréjbrany hordowaſch; to buźo tužny ßwéźeń. Hyẜchcźi tužńejẜche jo to tẜchojeńe, kak ten hogeń jo naſtał. Ssedymlétny golz, ńemanźelſki ßyn jadneje źowki jo na poli hokoło gańał. Pſchespołńo źo domoj a wiźi pla Jankojz brožńe paſdźere lažeze. "Te bdu ße ras deŕe DSB-HIST
bramborski-zassnik-1888-39
284 , Hanſo, źij jan źinßa ſpat; witſche wjazor zu ſchi tu wéz hulizyſch! Tuchylu Jo tak, ty méniẜch tu ẜchtuzku wot tych tſchoch ſłožejow, kak te ßu huchaza pytali a pſchi tom brodu ſgubili! H.: Takego kuli; ja ßom ẜchen ńežywy, kak to buźo hupadnuſch. M.: Wéẜch zo, Hanſo, źij jan źinßa ſpat; witſche wjazor zu ſchi tu wéz hulizyſch! Tuchylu možoẜch hugodaſch, kak huchaz a broda ße makatej? Dobru noz! [Sa tyźeń dalej.] Kuždy požedaj we tych haptikach te něto polepẜchone pẜchawdoſcźiwe ẜchweizojſke pylje wot A. Brandta, ku doſtaſchu we tejſkach po 60 pń. a DSB-HIST
bramborski-zassnik-1888-52
285 to jo druga wéz, tu budu ſchi witſche wjazor hulizyſch; źij jan ſpat. - Peter Hebel jo to pißał; jo-li ten dgał, ga ja ſa to ńamgu. H.: Ꞩcho deŕe, ale to ga ńejo niz wot huchaza a wot brody teke niz! M.: Pẜchaẃe maẜch, Hanſo, to jo druga wéz, tu budu ſchi witſche wjazor hulizyſch; źij jan ſpat. - Dobru noz! [Końz pſchiźo.] Naẜchym laſowaŕam žyzymy ſtroẃe a gluku k nowem létu! Snatezyńeńa. (Kotrež Zaßnikaŕ ńeſaſtupijo.) Dołnołužiſka huzbna kowaŕńa w Choſchebuſu. Sa to léto 1889 ßu we źinßajẜchnem poßejźeńu tog pŕedkßedaŕſtwa DSB-HIST
bramborski-zassnik-1889-01
286 potom buźomy jog do Zaßnika ſtawiſch. [Witſche dalej.] Kuždy požedaj we tych haptikach muža w ruze! M.: Aw, aw; takeje ńezeſcźi! H.: Jo, a gab ty wéźeł, chto ten tẜchach jo był! M.: Chto ga? H.: Dejał hyẜchcźi ras niźi lažaſch, ga potom buźomy jog do Zaßnika ſtawiſch. [Witſche dalej.] Kuždy požedaj we tych haptikach te něto polepẜchone pſchawdoſcźiwe ẜchweizojſke pylje wot A. Brandta, ku doſtaſchu we tejſkach po 60 pń. a 1 mk. Snatezyńeńa. (Kotrež Zaßnikaŕ ńeſaſtupijo.) Lubeg a zeſcźoneg kn. zaßnikaŕa a ßobubratſcha we Kriſtußu poſtrowijo k jogo jub. DSB-HIST
bramborski-zassnik-1889-04
287 Zora te pſchekupnize! Źinßa te ṕeńeſaŕńe! Witſche te głowy!" We méſcźe Caltaniſetta jo jich prédny miniſtaŕ.) We Molfeſche ẜchtormowache burſke źéłaſcheŕe te pjakaŕńa. We ẃelich drugich méſtach ńewotwoŕe ße te pſchekupnize wézej hubojańa dla, až kuždu ẜchtundu mogu huproſńone hordowaſch. W Roḿe laſowachu ße zetle ſ tym pißmom: "Zora te pſchekupnize! Źinßa te ṕeńeſaŕńe! Witſche te głowy!" We méſcźe Caltaniſetta jo 6 parẜchonow dla głodu humréło. Tež to bogate méſto Mailand wiźi kuždy źeń ſtreikowańe tych źéłaſcheŕow. W Mantuẃe buchu te pjakaŕńe hobrubńone. Argenſche béẜcho ten rothaus južo ſapalony a magiſtrat dejaẜcho ße ßobu ſpaliſch, toſch pſchiźechu wojaki a DSB-HIST
bramborski-zassnik-1889-10
288 ſtaram ße wo moju bogu duẜchu. Pſchiźcźo witſche!" Won by rad pſchiẜcheł a ty ſaréſnik na ńeźelu, ſchi ſadorat we ßwétem ſtatku? togodla, až jomu pſchedawaſch na ńeźelu! Dy ńeby won na ßwéźeńach wézej pſchiẜcheł? gab ty jomu jano jaden ras gronił: "Méjſtaŕ, źinßa ßłužym ja Bogu a ſtaram ße wo moju bogu duẜchu. Pſchiźcźo witſche!" Won by rad pſchiẜcheł a ty a twoj dom by méli ńebjaſke žognowańe méſto ſedraneg mamona! Politiki. Nimſka. Kejžor Wilhelm ſgoni to Wißmanowe dobyſche na Buſchira pſchi ekſerzierowańu na Tempelhofſkem polu. Won ße ẃelgi ſwjaßeli, poßła Wißmanoju ned glukipodaŕeńe a orden zeŕeneg hodlaŕa DSB-HIST
bramborski-zassnik-1889-21
289 ſlubił, ja ńepiju žednu chrapku paleńza wézej witſche jéźomej do méſta, tam jo ſwéſtk teje woſa, žeńo ßwojej žońe napſcheſchiwo, padńo jej hokoło ẜchyje a huwoła ras ſa raſom płakuzy: "Moterka, moterka, luba moterka, woda mě ẜchyknu ſłoſcź a kſchiwdu, ak ſchi zynił ßom! Moterka ja ßom Bogu ſlubił, ja ńepiju žednu chrapku paleńza wézej witſche jéźomej do méſta, tam jo ſwéſtk teje nuchternoſcź (ſtroſboſcźi), do togo budu ße daſch ſapißaſch!" Wona hobojḿe jogo, płakaẜcho na jogo huẜchoḃe, potom kléknuẜchtej na koleni, chwalaẜchtej togo ſmilnego Boga a pẜchoßaẜchtej wo hobſtawnoſcź. A Bog jo jeju hußłyẜchał. DSB-HIST
bramborski-zassnik-1889-22
290 tẜchochu huhuzone béchu, bu hukaſane: "witſche žajtẜcha do hogńa!" To béẜcho wjaßele . A tak roſchi ße ten ſmarẜchcźony großnan ſaßej do Kulowa, aby gméjnſkem pŕedkſtojaŕu tu ſkjaržbu pŕedkńaßł, kaž jomu hukaſali béchmy. Ꞩchake. Jaden podhuẜchk hulizujo wot teje bitwy pla Bagamoja w Afrize tak: Ako naẜche zarne wojaki tẜchochu huhuzone béchu, bu hukaſane: "witſche žajtẜcha do hogńa!" To béẜcho wjaßele. My béłe podhuẜchki pſchiźechmy wjazor hyẜchcźi ras gromadu, ẜchak ńewéźechmy, léz ẜchykne ßlédk pſchiſch buźomy. Žajtẜcha rano béchmy na nogach. Kuß dalej ſtarzychu k nam 200 naẜchych łoźownikow. To wjaßele béẜcho ńehugrońeze, až how we DSB-HIST
bramborski-zassnik-1889-33

pjerwjejšne

dalšne