Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1901–1910 wót 1989.
| 1901 | nėt mojo Żelo: won ße jo me, ja jom ße dahl. Moj Bohg r$c. 11. Ga pſchiż moj Koinz żinß abo witſche, ſcho gluͤziſch ße dej ſ’JEſußom, won ſa mnȯ hobſtara ßechitſche, ſ’jogo Kſchwů hochropȯni ßom. Moj Bohg r$c. 12. S’Bohgom ße teſch buzo goreiſeſch k’ßwojom Golėſchu. Moj Bohg r$c. 10. Ja ßom jedl JEſußowe Schėlo a jogo Kſchei teſch hużiwal; groṅiſch dej buͤſch nėt mojo Żelo: won ße jo me, ja jom ße dahl. Moj Bohg r$c. 11. Ga pſchiż moj Koinz żinß abo witſche, ſcho gluͤziſch ße dej ſ’JEſußom, won ſa mnȯ hobſtara ßechitſche, ſ’jogo Kſchwů hochropȯni ßom. Moj Bohg r$c. 12. S’Bohgom ße nėt zu rėdne żuͤwiſch a humrėſch pſchew ſchei Staroſcżi, woͤ Wėhrė zu ße pſched ṅim kſchiwiſch, a woſtaſch wėlkej Wėſtoſcżi, pſchi tom |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1902 | pſcheze rȧſcha, taka jo teſch Glůcka naſcha. 7. Ach kak jeßno, kak napſchißmo Zeſcż ße pſchewroſchijo: kȯmuż Ruże żinß poſchkachu, witſche ſ’Nogami tlozachu, Ṅezeſcż ſa Zeſcż nėt dawachu. 8. Ach kak jeßno, kak napſchißmo ſaiżo to Wėżeṅe; kenż humejo ße hopſchawiſch, ßam hordowal. 6. Ach kak jeßno, kak napſchißmo pſchemeṅi ße Glůka; tak ak’ Kullȧ ße hobrȧſcha, tam a ßem ße pſcheze rȧſcha, taka jo teſch Glůcka naſcha. 7. Ach kak jeßno, kak napſchißmo Zeſcż ße pſchewroſchijo: kȯmuż Ruże żinß poſchkachu, witſche ſ’Nogami tlozachu, Ṅezeſcż ſa Zeſcż nėt dawachu. 8. Ach kak jeßno, kak napſchißmo ſaiżo to Wėżeṅe; kenż humejo ße hopſchawiſch, ſchickne ßlowa mudrė ſtawiſch, muſſi nėt wo Rowė ſtlawiſch. 9. Ach kak jeßno, kak napſchißmo padnȯ to Muͤßleṅe; kenż Kunſt a |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1903 | Żiſchi ſpominaiſcho doch ras na ten ßledni Żeṅ, wuͤ Greſchṅiki pogledaiſcho, kaks na Spyrė chwata ßeṅ; żinßa ſtrowe, friſchne ßmuͤ, witſche Kaſcżu lażimuͤ, a ta Zeſcż, kenż nam jo dana, bużo ſraſom ſakopana. 2. Muͤ ṅelepei pak gledamuͤ, zoſch do Wozow Gru; Zoſch JEſus zo, to dawa Moz, ßwėt dobru Noz, ßwėt dobru Noz. 408. Dencket doch ihr Menſchen-Kinder. Smertne Żiſchi ſpominaiſcho doch ras na ten ßledni Żeṅ, wuͤ Greſchṅiki pogledaiſcho, kaks na Spyrė chwata ßeṅ; żinßa ſtrowe, friſchne ßmuͤ, witſche Kaſcżu lażimuͤ, a ta Zeſcż, kenż nam jo dana, bużo ſraſom ſakopana. 2. Muͤ ṅelepei pak gledamuͤ, zoſch do Wozow pada nam, zoſch pſchichodne jo, to mamuͤ poṅizom a kużdi ßam puͤta jano ſemßcku Wėz, wot tog’ jo tėſch ſcha jog |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1904 | ſaklori, mlogi hordujo ſabiti. Schiju ſlamjo wotari, Pſchiſajete druge ßu zeſto pſchi Gru a Żreſchu, mlogi dremjo, jo ſaſpam, Witſche wez ṅej namakani. 24. Hogeṅ, Semȧ, Lůfft a Woda, Woina, Mretwa, Blißck a Grim, Mordare ßu ßwojog’ , ſcho a won ßam żo ku Gruntu. 1. Sam. 4-12. 23. Both gor zeſto pſchiżo ſwiti, groṅi: ten buͤ ſaklori, mlogi hordujo ſabiti. Schiju ſlamjo wotari, Pſchiſajete druge ßu zeſto pſchi Gru a Żreſchu, mlogi dremjo, jo ſaſpam, Witſche wez ṅej namakani. 24. Hogeṅ, Semȧ, Lůfft a Woda, Woina, Mretwa, Blißck a Grim, Mordare ßu ßwojog’ Roda, gaż Bohg ṅehobara jim: żednog’ Smerſch ṅeſchonujo, Wiſa jano ſchaka jo, wetſchi Żėl du naſche Zaßi ako ßeṅ, |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1905 | Ende. Ja ßom ṅet tuder ſtauṅe ßmertni, Żuͤweṅe mojo ſeſch Koṅtz zo, komu ga jo ten Rukar danni, aż won do witſche labujo: ten Zaß żo pſcheitz, ta Smerſch pſchiżo, ach! chto buͤl gottowuͤ jużo? 2. Zloweck! kenż ße ſ’Grechami noßiſch Twoja Ruka waſmi gorej mojog’ Ducha. 409. Ich ſterbe taͤglich, und mein Ende. Mel. Wer weiß wie nahe mir mein Ende. Ja ßom ṅet tuder ſtauṅe ßmertni, Żuͤweṅe mojo ſeſch Koṅtz zo, komu ga jo ten Rukar danni, aż won do witſche labujo: ten Zaß żo pſcheitz, ta Smerſch pſchiżo, ach! chto buͤl gottowuͤ jużo? 2. Zloweck! kenż ße ſ’Grechami noßiſch, ſdrali ßuͤ, do Rowa muſſiſch: Jabluko, kenż Hużeṅtz ßckußaſch zo, wotpadno, a ṅehuſdrȧjo; ten ſtari Sweßck ṅehuſamckno ṅizejo |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1906 | Swėt, ſpomṅei na ßlednu Stundu: chtoż ßmerſch tak ſaṅizujo ṅet humroͤ woͤ Hockognuſchu. Wonno jo żinß ten Red na mṅo, ßnaż witſche ße ſchi tak ſtaṅo, abo gor biſchzer Wȧzor. 3. Ṅegroṅ, ja ßom hiſchzer mlodi, a mogl dlugo lȧbowaſch. Och ṅe : ja du pretku, tuͤ deiſch ſamnu; ṅemeṅ woͤ twojom Muͤßleṅu, aż tuͤ ṅetrobal humreſch. 2. Pſchigottui ße, ſabiṅ ten Swėt, ſpomṅei na ßlednu Stundu: chtoż ßmerſch tak ſaṅizujo ṅet humroͤ woͤ Hockognuſchu. Wonno jo żinß ten Red na mṅo, ßnaż witſche ße ſchi tak ſtaṅo, abo gor biſchzer Wȧzor. 3. Ṅegroṅ, ja ßom hiſchzer mlodi, a mogl dlugo lȧbowaſch. Och ṅe! tuͤ ßuͤ już doſcż ſtari, Duſchu bald wot ße dawaſch, ſtobu ße gor ſkoro ſtaṅo: Smerſch żedṅe ṅegleda na to |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1907 | aż tuͤ humreſch deiſch, ſpomin ai. 415. Heute mir, und Morgen dir. Mel. JEſus meine Zuverſicht. Żinßa me, witſche tebe, tak nam ſwoṅe fort te Swonni, gaz muͤ tud te Humarſle na ten Kȧrchob ſakopjomuͤ: Humarſlick wolla Rowe, żinßa me humreſch ſtauṅe aż ja ṅimer ṅehumreju, a lȯſſowaſch ſchikno Sckaſeṅe, a tomu wėriſch ſ’Hutſchobu. O Zloweck! zoż ziṅiſch, gledai, aż tuͤ humreſch deiſch, ſpomin ai. 415. Heute mir, und Morgen dir. Mel. JEſus meine Zuverſicht. Żinßa me, witſche tebe, tak nam ſwoṅe fort te Swonni, gaz muͤ tud te Humarſle na ten Kȧrchob ſakopjomuͤ: Humarſlick wolla Rowe, żinßa me, witſche tbe.n 2. Żinß redm, witſch humarſli, naſcho Żuͤweṅe ße miṅo, a muͤ deimuͤ kużde Dni ſ’Pokutu ſpominaſch na to, |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1908 | , tak nam ſwoṅe fort te Swonni, gaz muͤ tud te Humarſle na ten Kȧrchob ſakopjomuͤ: Humarſlick wolla Rowe, żinßa me, witſche tbe.n 2. Żinß redm, witſch humarſli, naſcho Żuͤweṅe ße miṅo, a muͤ deimuͤ kużde Dni ſ’Pokutu ſpominaſch na to, kak ten humreſch deiſch, ſpomin ai. 415. Heute mir, und Morgen dir. Mel. JEſus meine Zuverſicht. Żinßa me, witſche tebe, tak nam ſwoṅe fort te Swonni, gaz muͤ tud te Humarſle na ten Kȧrchob ſakopjomuͤ: Humarſlick wolla Rowe, żinßa me, witſche tbe.n 2. Żinß redm, witſch humarſli, naſcho Żuͤweṅe ße miṅo, a muͤ deimuͤ kużde Dni ſ’Pokutu ſpominaſch na to, kak ten Zlowek jo ßmertni, żinß redni, witſch’ humarſli. 3. Jaden ſa drugim fort dei, ṅicht ße ṅamżo Smerſchi ſtawiſch: Adam |
DSB-HIST wohleingerichtetes-geistreiches-gesangbuch |
||
| 1909 | , A wot tog ßameg ße rosgrańatej Ńebjo a ſemja a ẜcha jich moz. Bog jo ta luboſcź, a won pomožo Źinßa a witſche a pſchezej ſaß, Bog jo ta luboſcź, och daj nam, kněžo, Luboſcź ku bliẜchemu kuždy zaß. Zerkwine powěſcźi: Februar poßŕeźa luźi Bog jo ta luboſcź, źož chojźim ßam. Bog jo ta luboſcź, tak poẃedatej Mjaßez a ßłyńzo a źeń a noz, A wot tog ßameg ße rosgrańatej Ńebjo a ſemja a ẜcha jich moz. Bog jo ta luboſcź, a won pomožo Źinßa a witſche a pſchezej ſaß, Bog jo ta luboſcź, och daj nam, kněžo, Luboſcź ku bliẜchemu kuždy zaß. Zerkwine powěſcźi: Februar 1905. Sswěte duṕeńe ßu doſtali: ſe Strobiz: Hermann Alfred, ßyn ßlědnikaŕa Ernſt Krügera, roź. 3. 1. 05, Helene, |
DSB-HIST wossadnik-sa-choschebusku-wossadu-1905-03 |
||
| 1910 | mojo ßromoſcheńe kloẜchtra a ßwětych a pſchijaſńe mě pẜchoßaẜcho, aby pokutu zynił. Ako pak twardy woſtach, hupoßła mě ſe ßłowom: "Witſche buźomy twoju wěz ßuźiſch". Něto běch ßam we mojej klětze. Sdaẜcho ße mě, aby ßlědna noz mojogo žyẃeńa pſchiẜchła. Kužde wěz ned dalej biſkupoju, kotaryž po tſchich goźinach (t. j. ẜchtundach) pſchiźe. Buch k ńomu ſawołany. Wotſche won mě porokowaẜcho mojo ßromoſcheńe kloẜchtra a ßwětych a pſchijaſńe mě pẜchoßaẜcho, aby pokutu zynił. Ako pak twardy woſtach, hupoßła mě ſe ßłowom: "Witſche buźomy twoju wěz ßuźiſch". Něto běch ßam we mojej klětze. Sdaẜcho ße mě, aby ßlědna noz mojogo žyẃeńa pſchiẜchła. Kužde hokomykńeńe dozakach, až budu mnichy pſchiſch a mě měch pſches głowu ſchěgnuſch a mě tak žywego do wody chyſchiſch. Hutẜchobńe žebŕach k Bogu |
DSB-HIST wossadnik-sa-choschebusku-wossadu-1905-06 |