Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1741–1750 wót 1989.
| 1741 | a wſchykno ße póraſcho k tomu jajoju, aby jo rosbili, a wſchykne južo hoblutowachu, až běſcho ten wajchtaŕ južo wótejſcheł, a witſche daſch to wachowańe pſcheſtańo. Lud ße póſtawi hokoło jaja, ten bŕuchaz weſe kaḿeń a chyſchi jen na jajo. Jajo ße rosbi, ſemju ſpuſchcźili, ẃele jo pótŕeba; a až togo jaſoroweg wajchtaŕa hopſchawdu wězej ńepotŕebaju. Lěbda běſcho to hugronił, naſta po dolińe kſchikańe a wſchykno ße póraſcho k tomu jajoju, aby jo rosbili, a wſchykne južo hoblutowachu, až běſcho ten wajchtaŕ južo wótejſcheł, a witſche daſch to wachowańe pſcheſtańo. Lud ße póſtawi hokoło jaja, ten bŕuchaz weſe kaḿeń a chyſchi jen na jajo. Jajo ße rosbi, ako gaž pogrim ſaderijo, a teliko wódy ße huwala ſ ńogo, až homało zełe złoẃeſtwo ſaginu. Raj ße napołni ſ wódu a |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-12-pschiloga-12 |
||
| 1742 | da ße wón ſe nim do dlejſchego roſgrona. A po dłujkem huraźowańu hobſamknuſchtej: Nozomej něto hyſchcźi žednomu złoẃekoju niz wo tom groniſch a witſche pójźomej do měſta k ßudnikam a jim tu ſchamnu wěz pſched wózy ſtajimy. (Dalej pſchiźo.) Wſchake Nedawno ſemŕe ſnaty fabrikant Carl zeßnego złoẃeka pſched ßobu, ak ma ſtrowy roſym a ſpſchawnu hutſchobu a dokulž wiźaſcho, až jomu ta źiwna wěz měra ńedajo, ga da ße wón ſe nim do dlejſchego roſgrona. A po dłujkem huraźowańu hobſamknuſchtej: Nozomej něto hyſchcźi žednomu złoẃekoju niz wo tom groniſch a witſche pójźomej do měſta k ßudnikam a jim tu ſchamnu wěz pſched wózy ſtajimy. (Dalej pſchiźo.) Wſchake Nedawno ſemŕe ſnaty fabrikant Carl Benz. Wón jo to awto hunamakał. Jogo nan běſcho ſeleſnizaŕ a jo 1843 ako pŕedny jěł po zeŕe Mannheim—Pforzheim. Wón humŕe ſkoro |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-16 |
||
| 1743 | pryńz; „ńozoſch ga hyſchcźi jadnu noz pſchi mńo wóſtaſch?“ „Zakaju na mńo w Egiptowſkej,“ wótgroni jaſkoliza. „Witſche kſchě móje pſchijaſchele doleſcheſch k drugemu wódopadu. Wódny ßłon (Flußpferd) tam ße mjaſy ßyſchinu a na ẃelikem kaḿeńanem trońe ßejźi pſchibog Memnon ga nězo kaſaſch do Egyptowſkeje?“ ſawoła; „ja rowno wótdroguju“. „Jaſkolizka, jaſkolizka, mała jaſkolizka,“ ŕaknu pryńz; „ńozoſch ga hyſchcźi jadnu noz pſchi mńo wóſtaſch?“ „Zakaju na mńo w Egiptowſkej,“ wótgroni jaſkoliza. „Witſche kſchě móje pſchijaſchele doleſcheſch k drugemu wódopadu. Wódny ßłon (Flußpferd) tam ße mjaſy ßyſchinu a na ẃelikem kaḿeńanem trońe ßejźi pſchibog Memnon. Zełu noz glěda na gwěſdy a gaž ße ſaßwěſchijo jutſchniza, toſch wón ſ radoſcźu ſakſchikńo a pótom jo ſměrom. Ho połnozy pſchidu |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-21-pschiloga-21 |
||
| 1744 | ẃelikich ſwonow ... Ako ſaſtupich, wóttergnu chóry ßwójej wózy wót hokna a hobroſchi jej na mńo. Sechylich ße k ńomu. „Južo witſche—“ ſchěžko roſmějach. „Jo, witſche“, hobwěſcźiju ja. „Glědajſcho, něto južo to dozakaſcho.“ Wón ńewótgroni łožyſchcźom a wózy běſchtej k hoknu hobroſchonej. Pſches hokno běſcho hußoka zerkwina wjaža (torm) wiźeſch a we jeje hoknach ſe ſchamnoſcźi hobzeŕba ẃelikich ſwonow ... Ako ſaſtupich, wóttergnu chóry ßwójej wózy wót hokna a hobroſchi jej na mńo. Sechylich ße k ńomu. „Južo witſche—“ ſchěžko roſmějach. „Jo, witſche“, hobwěſcźiju ja. „Glědajſcho, něto južo to dozakaſcho.“ Wón ńewótgroni, jano wózy ſaßej k hoknu hobroſchi. Ssmy zełu noz pla ńogo wozuſchone byli, zełu noz wón ſewſchym ńeſdrěmnu. S chylami poẃedaſcho |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-30 |
||
| 1745 | wózy wót hokna a hobroſchi jej na mńo. Sechylich ße k ńomu. „Južo witſche—“ ſchěžko roſmějach. „Jo, witſche“, hobwěſcźiju ja. „Glědajſcho, něto južo to dozakaſcho.“ Wón ńewótgroni, jano wózy ſaßej k hoknu hobroſchi. Ssmy hokno běſcho hußoka zerkwina wjaža (torm) wiźeſch a we jeje hoknach ſe ſchamnoſcźi hobzeŕba ẃelikich ſwonow ... Ako ſaſtupich, wóttergnu chóry ßwójej wózy wót hokna a hobroſchi jej na mńo. Sechylich ße k ńomu. „Južo witſche—“ ſchěžko roſmějach. „Jo, witſche“, hobwěſcźiju ja. „Glědajſcho, něto južo to dozakaſcho.“ Wón ńewótgroni, jano wózy ſaßej k hoknu hobroſchi. Ssmy zełu noz pla ńogo wozuſchone byli, zełu noz wón ſewſchym ńeſdrěmnu. S chylami poẃedaſcho, źiwńe ſchepotaſcho, ſ dobrym roſymom, ale |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-30 |
||
| 1746 | Schmojto jo, gaž głodne a dobytki ßu głodne! Tam deju byſch hyſchcźi dwa abo tſchi wóſe pótſchawka wjazor hokłaźone. Góſpodaŕ zo hyſch witſche ſajtſcha ſaßej rano na ßezeńe. Žinßa hyſchcźi mußy póſdźej ßwóju kóßu huklapaſch. Te'ke te žni budu pſchejźiſch, pótym pſchidu hyſchcźi te ßlědne a po droſe chapjaju teke ße gibaſch ako hužeńze. Domoj horduju wěźony. Gibane dej hordowaſch a źož tŕebne jo, ſaßej kopizkowane. Schmojto jo, gaž głodne a dobytki ßu głodne! Tam deju byſch hyſchcźi dwa abo tſchi wóſe pótſchawka wjazor hokłaźone. Góſpodaŕ zo hyſch witſche ſajtſcha ſaßej rano na ßezeńe. Žinßa hyſchcźi mußy póſdźej ßwóju kóßu huklapaſch. Te'ke te žni budu pſchejźiſch, pótym pſchidu hyſchcźi te ßlědne, te knydlowe, zož pak wětſchy źěl žeńſzyne źěło jo. Mužſke muße pótom južo to žyto do fejmy póraſch. Zož lětojſke pótſchawkowe |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-36 |
||
| 1747 | rada ſpat ſchła, ńej wěrno? No ja ſchi wěrim, po tom drogowańu.“ „Jo mamzyzka, pójdu ſpat. A witſche hubuź mě pſchaẃe rano.“ „Zogodla? Zoſchga ...“ „Ja jědu ſaßej pſchez.“ „Ty hujeźoſch — no, ſ rosṕetym ſchtałtom a — guba ße jej rosdajaſcho. To ſtaru maſcherku ſtergnu. Wóna humělknu a po chyli grońaſcho: „Ty by rada ſpat ſchła, ńej wěrno? No ja ſchi wěrim, po tom drogowańu.“ „Jo mamzyzka, pójdu ſpat. A witſche hubuź mě pſchaẃe rano.“ „Zogodla? Zoſchga ...“ „Ja jědu ſaßej pſchez.“ „Ty hujeźoſch — no, to ße wě, ty mußyſch.“ „Jo, mußym, mamzyzka, dobru noz!“ Tej ſtarej złoẃeka woſtaſchtej ßamej. |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-39 |
||
| 1748 | Ale to mě Kryſtina ńepſchiwda. Sazyni kniglizki a źaſcho: „Zo wam do myßlow pſchiźo? How ńepiſchoſcho! Zoſcho-liz, ga pſchiſchcźo witſche k nam, a tam wam powěźim, zož buźoſcho kſchěſch wěźeſch. Teke hupaz wam pokažu.“ „Hupaz? Ach, ten ßerbſkeje narodneje draſtwy. Pſches to wſchykno ßom był tak pſchaẃe ſpokojny a wjaßoły a naßlědku ßom mimo wóle ßwóje kniglizki ſ kapßy huſchěgnuł. Ale to mě Kryſtina ńepſchiwda. Sazyni kniglizki a źaſcho: „Zo wam do myßlow pſchiźo? How ńepiſchoſcho! Zoſcho-liz, ga pſchiſchcźo witſche k nam, a tam wam powěźim, zož buźoſcho kſchěſch wěźeſch. Teke hupaz wam pokažu.“ „Hupaz? Ach, ten mußym wiźeſch, to jo wóßebna gójźba. Hupaz, roſměj, jo ńeẃeſcźińſka głowna pycha.“ „Ga wy ſcźo ńewěſta,“ |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-44 |
||
| 1749 | chowa ßeb́e kužde ſroſcźone źowcźo hupaz ...“ Glědaj, póžedańe ſa wožeńenim, — myßlim ße a ſ głoßom jej rad ſlubiju, až witſche wótpołdńa pſchidu. We połnozy źomej ſ mójim góſpodaŕom domoj. Duzy po droſe pſchiſtupi ku mńo naju młody pſchewoźeŕ a grońaſcho: „Wy “ „Ga wy ſcźo ńewěſta,“ pſchaſchach ße. „Och ńejßom“, ſazerẃeni ße mója rejowaŕka, „ale hu naß chowa ßeb́e kužde ſroſcźone źowcźo hupaz ...“ Glědaj, póžedańe ſa wožeńenim, — myßlim ße a ſ głoßom jej rad ſlubiju, až witſche wótpołdńa pſchidu. We połnozy źomej ſ mójim góſpodaŕom domoj. Duzy po droſe pſchiſtupi ku mńo naju młody pſchewoźeŕ a grońaſcho: „Wy ſcźo źinßa ẃele ſ Kryſtinu rejowali.“ Huźiwowany na ńogo poglědnuch. „Jo, dokulaž ſcźo mě ſ ńeju ße hopoſnaſch dali. |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-44 |
||
| 1750 | narodnych draſtwach poẃedała a to jo mě ſajimowało.“ Młoźeńz huſchichnu a źěſcho chylku mělzajuzy pſchi mńo. „Wóna jo waß teke na witſche k ßeb́e pſchóßyła“, pſchetergnu wón ſaßej mělzańe. „Jo, ja by rady hupaz wiźeł“, wótgronim na młoźeńza glědajuzy, .“ Huźiwowany na ńogo poglědnuch. „Jo, dokulaž ſcźo mě ſ ńeju ße hopoſnaſch dali. Wóna jo mě rada wo waſchych narodnych draſtwach poẃedała a to jo mě ſajimowało.“ Młoźeńz huſchichnu a źěſcho chylku mělzajuzy pſchi mńo. „Wóna jo waß teke na witſche k ßeb́e pſchóßyła“, pſchetergnu wón ſaßej mělzańe. „Jo, ja by rady hupaz wiźeł“, wótgronim na młoźeńza glědajuzy, kenž tſchochu ſcźiłńony ſe mnu źěſcho. Zogodla ße tak pſchaſcha? Zo jomu na tom lažy? ... „Ach ... hahaha“ — |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1929-44 |