Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1701–1710 wót 1989.
| 1701 | ßwěſchili a ße pſchi tom narejowali. Gerze wjaßołe graju a źowcźa a gólzy juſkaju: „Žinß jo ſapuſt, źinß jo ſapuſt, witſche hyſchcźi zeły źěń!“ A tak běſcho młoźina ten pŕedny źěń až do 1 góź. nozy wjaßoła gromaźe. — A tak ako jo „K ſeleſnizy“, kaž ße to na ßerbſ'ko groni. Wele zuſych ſapuſtaŕow jo k nam pſchiſchło, aby ten wjaßoły ßwěźeń ßobu ßwěſchili a ße pſchi tom narejowali. Gerze wjaßołe graju a źowcźa a gólzy juſkaju: „Žinß jo ſapuſt, źinß jo ſapuſt, witſche hyſchcźi zeły źěń!“ A tak běſcho młoźina ten pŕedny źěń až do 1 góź. nozy wjaßoła gromaźe. — A tak ako jo pŕedny źěń wjaßołe ku kóńzu ſcheł, ta'k jo ße drugi teke ſ wjaßeloſcźu ſachopił. Golzy ßu ſajtſcha rano ſtawali, a ßu ße |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-05 |
||
| 1702 | do žognowańa ſa ßerbſ'ki lud. S dolneje Łužyze wſchykne my ſa Waß źinß góŕuze pſchoßymy: Bog žognuj a ſcźituj dalej Waß źinßa a witſche a kuždy zaß a ſdźarž Waß nam! „Ssłownik dołnoßerbſkeje rěze a jeje narězow“. Drogi dar dolnemu Sserbſtwu. Drogi, ẃele ßwěſchi ße ſtawńe na naß, hobgnaźony! Wěrch duchnych hußokoſcźow, Bog ſtawj Wam ßwójich janźelow na puſche Waſchogo žyẃeńa a wroſch Waſche ſtatki do žognowańa ſa ßerbſ'ki lud. S dolneje Łužyze wſchykne my ſa Waß źinß góŕuze pſchoßymy: Bog žognuj a ſcźituj dalej Waß źinßa a witſche a kuždy zaß a ſdźarž Waß nam! „Ssłownik dołnoßerbſkeje rěze a jeje narězow“. Drogi dar dolnemu Sserbſtwu. Drogi, ẃele godny dar jo naſcho dolne Sserbſtwo na kóńzu ſajźonego lěta doſtało. „Ssłownik dolnoßerbſkeje rěze a jeje narězow.“ Žěło naſchogo ẃelikego ßerbſkego |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-11 |
||
| 1703 | . Jo kradu ßłužabnik Italſkeje. Sa 15 milijonow ſłotych jo jogo kupiła. Albanſki lud ńejo jomu dobry a zo jogo lub́ej źinßa ako witſche wótbyſch. Abany gramuju Italianaŕam a budu ſe wěſcźe ras pſcheſchiwo preſidentoju Zogu begoju ſwignuſch. Na to zaka Italſka. Sa tym ak jo To jo wótźěleńe tankowych maſchinſkich tſělbow. Sslěſy nich groſe ſ panzerowanych tankow maſchińſke ſtſchělby. Achmed Zogu beg jo jano po měńu preſident Albanſkeje. Jo kradu ßłužabnik Italſkeje. Sa 15 milijonow ſłotych jo jogo kupiła. Albanſki lud ńejo jomu dobry a zo jogo lub́ej źinßa ako witſche wótbyſch. Abany gramuju Italianaŕam a budu ſe wěſcźe ras pſcheſchiwo preſidentoju Zogu begoju ſwignuſch. Na to zaka Italſka. Sa tym ak jo ſ tym preſidentom hugotowała, móžo wóna potom ſ wójſkom do Albanſkeje pſchiſch a „rěch“ hugotowaſch. Pótom pak by ße na ſtawńe |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-14-nas-cas-14 |
||
| 1704 | wiźi jogo ta'k lažezeg a teke we jeje wózyma jo wjaßeloſcź. Wóna wiźi Jurka južo pŕeny ras we ſezyku po jajka hyſch — pſches witſche. Rano ſtawa mama kſchajźu, aby Jurka ńehubuźiła, ale won ju hußłyſchyjo. „Žinßa po jajka, źinßa po jaj'ka, mama , — pſchi tych myßlach pak Jurko wózy ſazynijo a južo hußyna. Tak wón lažy we ßwójich bujkach, hoblizko połne wjaßeloſcźi. Mama wiźi jogo ta'k lažezeg a teke we jeje wózyma jo wjaßeloſcź. Wóna wiźi Jurka južo pŕeny ras we ſezyku po jajka hyſch — pſches witſche. Rano ſtawa mama kſchajźu, aby Jurka ńehubuźiła, ale won ju hußłyſchyjo. „Žinßa po jajka, źinßa po jaj'ka, mama, móju kapku, hoblazcźo mě ju!“ Mama pſchigrańa: „Hyſchcźi jadnu noz a pótom akli po jajka!“ Jurko pak |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-15 |
||
| 1705 | ßekerz dołoj puſchcźi a ŕa'knu: „To ßu rědńe golzy, ak wy maſcho; zoſcholi žywe woſtaſch, ga pojźcźo ſe mnu; witſche pſchidu Krowaty, a pótom ſcźo ſgubjone!“ Raźi źěchu ßobu. Won ẃeźeſcho jich ſ měſta wen, pſcheze grońezy: „To budu krydnuſch!“ Ten wojak běſcho howa'k dobroſchiwy Nürnbergaŕ; a to ßłowo tog ńewinowateg golazka rosměknu jomu hutſchobu, až wvn ßwoj mordaŕſki ßekerz dołoj puſchcźi a ŕa'knu: „To ßu rědńe golzy, ak wy maſcho; zoſcholi žywe woſtaſch, ga pojźcźo ſe mnu; witſche pſchidu Krowaty, a pótom ſcźo ſgubjone!“ Raźi źěchu ßobu. Won ẃeźeſcho jich ſ měſta wen, pſcheze grońezy: „To ßu móje popajźeńze.“ Wenze jich naßeſchi we ßwojej ſtani a potom da jim goźbu, až do Wolmirſtedta možachu huběgnuſch, wotźož |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-22 |
||
| 1706 | ?“ ße chóry tſchuchłe hopſchaſcha, ako niźi ſa góźinu ſtawaſcho. „Ach, hopytajſcho mě ſkóro ſaßej. Jo-li móžno, witſche ... Hanka, ſapłaſch wam Bog a ńeſabydńſcho! Pſchoßym, ſlubſcho mě to!“ Tak běſcho něto pſchezej. Kuždy źěń huzabnik Hanku , ta'k aby južo nadſeḿſki kraj wiźełej. Hanze kſchěſcho ße płakaſch ale ſchota ſakaſchli a Hanka ße źaržaſcho. „Hanka, južo źoſcho?“ ße chóry tſchuchłe hopſchaſcha, ako niźi ſa góźinu ſtawaſcho. „Ach, hopytajſcho mě ſkóro ſaßej. Jo-li móžno, witſche ... Hanka, ſapłaſch wam Bog a ńeſabydńſcho! Pſchoßym, ſlubſcho mě to!“ Tak běſcho něto pſchezej. Kuždy źěń huzabnik Hanku pſchoßaſcho a kuždy źěń wóna k ńomu chójźaſcho. We ſyḿe ńegońaſcho źěło, ta'k móžaſcho južo jěßńej pſchiſch a ſ nanom zeſto až do |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-23 |
||
| 1707 | mrokow pſchidu ryby wſchykne góŕej ſe ßwójich źěrow a pótom ße jich ẃele nałoji.“ „Pſchaẃe maſch“, wótgronijo Kito, „witſche jo ńeźela, to ſmějomy taki dobry hobed. Ja mußym we ßwójom ſchiſchcźaku te źěry huſapłataſch, ße pſchehoblaz a teke nawjazeŕaſch. — pótom ßmej jich teli'ke łapiłej, až ßmej kſchěłej dalej łojſch, ako mrok južo góŕejze běſcho. To jo pſchezej tak: pŕedku grimanowych mrokow pſchidu ryby wſchykne góŕej ſe ßwójich źěrow a pótom ße jich ẃele nałoji.“ „Pſchaẃe maſch“, wótgronijo Kito, „witſche jo ńeźela, to ſmějomy taki dobry hobed. Ja mußym we ßwójom ſchiſchcźaku te źěry huſapłataſch, ße pſchehoblaz a teke nawjazeŕaſch. — Ssußed, doźeń ty do kjarmariz po poł kwarta paleńza. Zigary buźomej dejaſch ßebe teke ßobu weſeſch, dla togo, až tym ſchyzam |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-27 |
||
| 1708 | ſ ńejo ſ ńeju hobchadała tak ako ſła mazocha (mamka).“ „Hopſcheſtań, Duro! Teb́e ße lažko poẃeda. Pſchetož witſche, tak ako ßłyſchach, buźoſch manźelſki twójeje Sorajdy. Nawožeńoju nejrědńejſchego źowcźa we Sagrebſkej jo lažko, mě pŕatkowańe źaržaſch!“ Hoblizo młodego móžoſch ſa to, pſchetož jo była twója winowatnoſcź, ße ſa to ſtaraſch, aby wóna ſabyła, až jo pſchiroda (natura) ſ ńejo ſ ńeju hobchadała tak ako ſła mazocha (mamka).“ „Hopſcheſtań, Duro! Teb́e ße lažko poẃeda. Pſchetož witſche, tak ako ßłyſchach, buźoſch manźelſki twójeje Sorajdy. Nawožeńoju nejrědńejſchego źowcźa we Sagrebſkej jo lažko, mě pŕatkowańe źaržaſch!“ Hoblizo młodego mužſ'kego hoblěźi hyſchcźi wězej. Wón pſchejěźe ſ ruku pſches zoło a włoßy. „Sorajda jo ſ drugim ßlub ßwěſchiła ... ſachadny tyźeń. |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-33 |
||
| 1709 | ßwójom klińe měſcha, Ból do duſche, błyſchcź do woka wěſcha wěſcha = powěßa. . Hutraj ga, ße ſměruj chyl'ku jano, Witſche juž ße twója wóla ſtańo! Negluki a gluki ſegeŕ bijo, Sajtſcho do ſchmy nowe ßwětło lějo. Jakub Cžiſchinſki. Płaſchena Chóſchobuſkich wikow huſchnoſcźe wo pomoz. K ſpokojeńu. Nepłaz, gaž tek ból we duſchy žeŕo A gaž žałoſcź woku hogeń běŕo: Wſchykno zaß we ßwójom klińe měſcha, Ból do duſche, błyſchcź do woka wěſcha wěſcha = powěßa. . Hutraj ga, ße ſměruj chyl'ku jano, Witſche juž ße twója wóla ſtańo! Negluki a gluki ſegeŕ bijo, Sajtſcho do ſchmy nowe ßwětło lějo. Jakub Cžiſchinſki. Płaſchena Chóſchobuſkich wikow 25. auguſt 1927. po puntach, ſchtukach a ſł. pń. goẃeſe měßo .. 100—120 ſcheleze měßo .. 110—120 wójzyne měßo .. 120—130 ßwińeze měßo .. |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-34 |
||
| 1710 | něto zyniſch?“ „Něto? Žijſcho do ßwójeje jſchpy połožcźo ße do rukowu dobrego Paſtyŕa a wóſtajſcho ſtaroſcźi Jomu.“ „Ale witſche?“ „Zyńſcho tak ako pſchezej nejṕerẃej ßwóje winowatnoſcźe how na Orlizy, pótom dajſcho ßotſcham medikamenty a naßlědku źijſcho k Hodolicžowym, ſa zaß kradu do jogo kſchuteje ruki.“ „To ga ja zu Duro, wěrſcho mě. Jano ßwětło mě dajſcho, zo mam něto zyniſch?“ „Něto? Žijſcho do ßwójeje jſchpy połožcźo ße do rukowu dobrego Paſtyŕa a wóſtajſcho ſtaroſcźi Jomu.“ „Ale witſche?“ „Zyńſcho tak ako pſchezej nejṕerẃej ßwóje winowatnoſcźe how na Orlizy, pótom dajſcho ßotſcham medikamenty a naßlědku źijſcho k Hodolicžowym, ſa pſchawom poglědat.“ „Ale wóſtaſch tam ńetŕebam?“ „To ße wě, až niz, daniž kněni Samojſkowa domoj ńepſchiźo. |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1927-41 |