Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1591–1600 wót 1989.
| 1591 | , ſcheńſcho tam 16 Z. 15 Zo kſchěli tak byſch hobtužone 17 Ź. 35 Źijſcho, ryjſcho nět moj row 38 39 Źinßa mě a witſche wam 42 62 Źo doſtańo duẜcha ten hobſtawny dom 73 „Ꞩchykne pẜchawa ma ſpißaŕ hobchowane“. Poŕeźeńe ſmoleńow. Nr. 9 v. 1 ! 20 18 We ſchichem roẃe 21 60 Wěſta pla Jeſom Kriſta 71 60 Wjaßel ße, o moja duẜcha 72 14 Wy lube źiſchi, ſcheńſcho tam 16 Z. 15 Zo kſchěli tak byſch hobtužone 17 Ź. 35 Źijſcho, ryjſcho nět moj row 38 39 Źinßa mě a witſche wam 42 62 Źo doſtańo duẜcha ten hobſtawny dom 73 „Ꞩchykne pẜchawa ma ſpißaŕ hobchowane“. Poŕeźeńe ſmoleńow. Nr. 9 v. 1, 8. ßm: łdſow „ 25 „ 9, 4. „ dobrotny „ 29 „ 4, 6. „ B́eŕo Nr. 41 v. 1 |
DSB-HIST rocha-nowe-sakopowarske |
||
| 1592 | Ras, ako jo ßobotu wjazor ſ póla gnał, jo ße k wjazeri ſwoniło. Sswětoſchńe ſuk welikego ſwóna pſches nižynu roslegaſcho. „Witſche buźo ńeźela!“ myßlaſcho ßeb́e Metko. „Wóni ſ ẃelikim ſwóńe!“ Sajtſcha pójdu do zerkẃe! Ale zo to tam w . Dokulž, gaž Jeſuß jogo wiźaſcho možaſcho jogo wěſcźe teke ßłyſchaſch. IV. Tak minu ße Metkoju zeły tyźeń w gluze a ſpokojnoſcźi. Ras, ako jo ßobotu wjazor ſ póla gnał, jo ße k wjazeri ſwoniło. Sswětoſchńe ſuk welikego ſwóna pſches nižynu roslegaſcho. „Witſche buźo ńeźela!“ myßlaſcho ßeb́e Metko. „Wóni ſ ẃelikim ſwóńe!“ Sajtſcha pójdu do zerkẃe! Ale zo to tam w zerkwi zyńe?“ Wón ńeběſcho hyſchcźi žedńe w zyrkwi był. Ako běſcho wjaßnanoſtowa humrěła, ßedaſcho wón wenze pſchi źuŕach, źož pſchoßaŕe |
DSB-HIST royowa-mimo-boga-1926 |
||
| 1593 | hobradowachu źeń a ſtundu togo drogowańa, a ſ jich ßrejźi huſwolichu wednika. Ten jo ned lěſcheł na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ſtarem a nam ſnatem měſcźe ſchykne ße ſgromaźiſch; chtož poſdźe pſchiźo, ten dej we Afrizy ße pſchibližał jo, źož wońe wot Afriki na tu daloku drogu, pſches ten luft domoj k nam ße roſchiſch budu. Nět wone hobradowachu źeń a ſtundu togo drogowańa, a ſ jich ßrejźi huſwolichu wednika. Ten jo ned lěſcheł na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ſtarem a nam ſnatem měſcźe ſchykne ße ſgromaźiſch; chtož poſdźe pſchiźo, ten dej we Afrizy woſtaſch. Nejṕerẃej buźomy huſchej rědnych ſtŕonach až ku tej welikej wodźe lětaſch. To jo to morjo. Pſchezej dejſcho rědńe gromaźe woſtaſch, |
DSB-HIST royowa-sluzabnik |
||
| 1594 | po ßol abo muku pſchiſch, twój nan buźo jomu ßliwowizu pokaſaſch, ty buźoſch jomu nalaſch, wón buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ńom hugaßnuſch, wón buźo jadna wjaſkoliza hordowaſch, kotraſch domoj pſchiſch ńamžo. A chto ma ſchi gronim, gaž wy ſ paleńzom buźoſcho ſachopiſch a wón ten pſched wozyma ma, až wón potom twardo ſtojaſch ńebuźo. Wón buźo po ßol abo muku pſchiſch, twój nan buźo jomu ßliwowizu pokaſaſch, ty buźoſch jomu nalaſch, wón buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ńom hugaßnuſch, wón buźo jadna wjaſkoliza hordowaſch, kotraſch domoj pſchiſch ńamžo. A chto ma potom winu na tom? Ty, Samko, ty!“ „Method, to jo doſcź!“ — „Ja ńok tu |
DSB-HIST royowa-sluzabnik |
||
| 1595 | „Tak mój luby ßußed! How maſcho waſche drogotnoſcźi! A how maſcho hyſchcźi nězo: Rubenowy nowy teſtament! Pſchezytajſcho ßeb́e wſcho a witſche, zo-li Bog a ßmy-li žywe, pſchidu ſaßej k wam a zu wam na waſche pſchaſchańa wótegroniſch, kótarež wam we nozy , chtož na ńo glědaſcho, ſpominaſcho na to ßłowo: Jogo duſcha ſpódoba ße Bogu, togodla chwata ſ ńeju ſe ſłego žyẃeńa. „Tak mój luby ßußed! How maſcho waſche drogotnoſcźi! A how maſcho hyſchcźi nězo: Rubenowy nowy teſtament! Pſchezytajſcho ßeb́e wſcho a witſche, zo-li Bog a ßmy-li žywe, pſchidu ſaßej k wam a zu wam na waſche pſchaſchańa wótegroniſch, kótarež wam we nozy hyſchcźi pſchidu.“ Method jo hujſcheł a ſtarki wóſta ßam ſe ßwójimi drogoineſcźami a ſe ßwójim Bogom, kótaregož ẃeliku luboſcź hakli źinßa kradu |
DSB-HIST royowa-sluzabnik |
||
| 1596 | Blida a ſachopė ßwoj grėſchny Statk a ṅepſchaſchaju ſa Bogom a Złowėkami, alė myßlė ße: „Dajſchȯ nam jėſcż a piſch; pſchėto witſchė ßmy ṅabogė.“ (Jeſ. 22, 13.; 1 Cor. 15, 32.) — A glėdaj, tam ßy ty tekė mė już jo zeſto żiwno buło, aż Bog takėmu Żyweṅu a takėmu grėſchnemu Wjaſymu tak dłujko możo pſchiglėdowaſch. Te Pizki ße ſeßėdaju hokoło Blida a ſachopė ßwoj grėſchny Statk a ṅepſchaſchaju ſa Bogom a Złowėkami, alė myßlė ße: „Dajſchȯ nam jėſcż a piſch; pſchėto witſchė ßmy ṅabogė.“ (Jeſ. 22, 13.; 1 Cor. 15, 32.) — A glėdaj, tam ßy ty tekė ßėdał a ßobu żrėł a Boga a Złowėkow ßromoſchił! P. Ty maſch pſchawė, tak ße żo we tych Kjarzmach a piwnych Wjażach; |
DSB-HIST s-kjarchoba-domoj |
||
| 1597 | Kralėjſtwom ṅepożedaju, togdlȧ tek woſtanu te ſtare. Żinßa du k’bożem Blidu a hużywaju ſ’togo żognowanego Kelu̇cha tu Kſchej ßwojogo Wymożṅika, a — witſchė już abo ſa Tyżeṅ ßėdaju we tych Kjarzmach a piwnych Wjażach a daju ße napowaſch ſ’teju palȯneju Wodu togo Zarta a ſapiſchu jomu ſaß na boże Ssłowo, alė to Schykno zyṅe ak Lu̇że na Boṅe, kotareż ßu wjaßołe, gaż ta Wėz jano Koṅz ma! Sa bożym Kralėjſtwom ṅepożedaju, togdlȧ tek woſtanu te ſtare. Żinßa du k’bożem Blidu a hużywaju ſ’togo żognowanego Kelu̇cha tu Kſchej ßwojogo Wymożṅika, a — witſchė już abo ſa Tyżeṅ ßėdaju we tych Kjarzmach a piwnych Wjażach a daju ße napowaſch ſ’teju palȯneju Wodu togo Zarta a ſapiſchu jomu ſaß na nowe Schėło a Duſchu. P. Och, kak ty maſch pſchawė! Kak ja huſnaju wėzej a wėzej moj żałoßny ſtary Wjaſym! Pſchij |
DSB-HIST s-kjarchoba-domoj |
||
| 1598 | a kſchabany, — Zart jo żaßeſch ras ſchydṅejſchy a ſchybałſchy, a ſchi hobſchużijo, ṅeżli ße hoglėdṅoſch. Daj jomu żinßa Nokſch, witſchė ma — Łokſch! Daj jomu žinßa Palz, — witſchė ma dwa, pſchės witſchė tſchi, a gaż ße ſaß wiżimej, ma ſ’chopijo ße rowno tak, ako to Kralėjſtwo Boże, pſchėze ſ’ Malego. A lėz ße tekė myßliſch, aż ßy welgizkano ſchydny a kſchabany, — Zart jo żaßeſch ras ſchydṅejſchy a ſchybałſchy, a ſchi hobſchużijo, ṅeżli ße hoglėdṅoſch. Daj jomu żinßa Nokſch, witſchė ma — Łokſch! Daj jomu žinßa Palz, — witſchė ma dwa, pſchės witſchė tſchi, a gaż ße ſaß wiżimej, ma zełu Ruku a zeły Żywot a k’tomu hiſchcżi twoju Duſchu ak Pſchidank! To jo tak wėſte, ak dwa ras dwa ſtyri jo. |
DSB-HIST s-kjarchoba-domoj |
||
| 1599 | , a ſchi hobſchużijo, ṅeżli ße hoglėdṅoſch. Daj jomu żinßa Nokſch, witſchė ma — Łokſch! Daj jomu žinßa Palz, — witſchė ma dwa, pſchės witſchė tſchi, a gaż ße ſaß wiżimej, ma zełu Ruku a zeły Żywot a k’tomu hiſchcżi twoju Duſchu ak ſ’ Malego. A lėz ße tekė myßliſch, aż ßy welgizkano ſchydny a kſchabany, — Zart jo żaßeſch ras ſchydṅejſchy a ſchybałſchy, a ſchi hobſchużijo, ṅeżli ße hoglėdṅoſch. Daj jomu żinßa Nokſch, witſchė ma — Łokſch! Daj jomu žinßa Palz, — witſchė ma dwa, pſchės witſchė tſchi, a gaż ße ſaß wiżimej, ma zełu Ruku a zeły Żywot a k’tomu hiſchcżi twoju Duſchu ak Pſchidank! To jo tak wėſte, ak dwa ras dwa ſtyri jo. Ty ße ſchepėriſch a wonożiſch a groṅiſch: to ṅikul! |
DSB-HIST s-kjarchoba-domoj |
||
| 1600 | ṅeżli ße hoglėdṅoſch. Daj jomu żinßa Nokſch, witſchė ma — Łokſch! Daj jomu žinßa Palz, — witſchė ma dwa, pſchės witſchė tſchi, a gaż ße ſaß wiżimej, ma zełu Ruku a zeły Żywot a k’tomu hiſchcżi twoju Duſchu ak Pſchidank! To jo tak lėz ße tekė myßliſch, aż ßy welgizkano ſchydny a kſchabany, — Zart jo żaßeſch ras ſchydṅejſchy a ſchybałſchy, a ſchi hobſchużijo, ṅeżli ße hoglėdṅoſch. Daj jomu żinßa Nokſch, witſchė ma — Łokſch! Daj jomu žinßa Palz, — witſchė ma dwa, pſchės witſchė tſchi, a gaż ße ſaß wiżimej, ma zełu Ruku a zeły Żywot a k’tomu hiſchcżi twoju Duſchu ak Pſchidank! To jo tak wėſte, ak dwa ras dwa ſtyri jo. Ty ße ſchepėriſch a wonożiſch a groṅiſch: to ṅikul! a to ſaṅikul! Alė |
DSB-HIST s-kjarchoba-domoj |