Anfrage »witśe«, Ergebnisse 1471–1480 von 1989.
| 1471 | wódajſcho, witſche jo ńeźela, ja by ßwóju źowku rad po měſcźe pſchewjadł, wóna ńejo hyſchcźi we měſcźe była, ga pſchiwdajſcho jej witſche hyſchcźi proſny źeń.“ Kněni to pſchiwda, ale pſchiſtaji: „S proſninami ga ße žena ßłužba ńeſachopijo, ale daſch źo, maſch źěłaſch.“ Lezrownož Bartuſch ſ kněſom Sslawicžkom ße rosgrańaſcho, ga hußłyſcha wón weto te ßłowa a ŕaknu: „Gnadna kněni, wódajſcho, witſche jo ńeźela, ja by ßwóju źowku rad po měſcźe pſchewjadł, wóna ńejo hyſchcźi we měſcźe była, ga pſchiwdajſcho jej witſche hyſchcźi proſny źeń.“ Kněni to pſchiwda, ale pſchiſtaji: „S proſninami ga ße žena ßłužba ńeſachopijo, ale daſch źo, pſchiſchcźo ßeb́e witſche po ńu, něto pak móžo hyſch ße ſ domaznymi hopoſnat.“ Baruſchka ſtojaſcho južo ako na huglach, kužde ßłowo |
DSB-HIST nemcova-baruska |
||
| 1472 | źeń.“ Kněni to pſchiwda, ale pſchiſtaji: „S proſninami ga ße žena ßłužba ńeſachopijo, ale daſch źo, pſchiſchcźo ßeb́e witſche po ńu, něto pak móžo hyſch ße ſ domaznymi hopoſnat.“ Baruſchka ſtojaſcho južo ako na huglach, kužde ßłowo ſdaſcho ße jej jo ńeźela, ja by ßwóju źowku rad po měſcźe pſchewjadł, wóna ńejo hyſchcźi we měſcźe była, ga pſchiwdajſcho jej witſche hyſchcźi proſny źeń.“ Kněni to pſchiwda, ale pſchiſtaji: „S proſninami ga ße žena ßłužba ńeſachopijo, ale daſch źo, pſchiſchcźo ßeb́e witſche po ńu, něto pak móžo hyſch ße ſ domaznymi hopoſnat.“ Baruſchka ſtojaſcho južo ako na huglach, kužde ßłowo ſdaſcho ße jej tak źiwne, kužde ſchtapi jej do hutſchoby a we tej zuſb́e, kótaraž ße jej ſdaſcho ako puſcźina, dejaſcho ße něto na ras |
DSB-HIST nemcova-baruska |
||
| 1473 | . „A ga wiźim waß ſaßej, Baruſchka?“ pſchaſchaſcho ße mólar ſ pſchoßezym głoßom a tłozaſcho jej pſchi roſdźěleńu ruku. „Witſche, ho'koło ßedymeje góźiny wjazor ſměju někake hobſtaŕańe we měſcźe,“ wótgroni jomu Baruſch'ka po krotkem pſchemyßleńu, grońaſcho „dobru noz“ a wěrńe roſgrańaſch a roſkładowaſcho jej mólaŕſke huměſche, a Baruſchka póßłuchaſcho ſcźicha, tak aby huknuſch kſchěła. Něžli ße naźeſchtej, ſtojaſchtej pſched domom. „A ga wiźim waß ſaßej, Baruſchka?“ pſchaſchaſcho ße mólar ſ pſchoßezym głoßom a tłozaſcho jej pſchi roſdźěleńu ruku. „Witſche, ho'koło ßedymeje góźiny wjazor ſměju někake hobſtaŕańe we měſcźe,“ wótgroni jomu Baruſch'ka po krotkem pſchemyßleńu, grońaſcho „dobru noz“ a myknu ße do domu. „A zogodla ńedejała jomu pſchiwdaſch, mě teke witſche pſchewoźiſch?“ ſagrańaſcho ße ßama pſchi ße, ako |
DSB-HIST nemcova-baruska |
||
| 1474 | Baruſch'ka po krotkem pſchemyßleńu, grońaſcho „dobru noz“ a myknu ße do domu. „A zogodla ńedejała jomu pſchiwdaſch, mě teke witſche pſchewoźiſch?“ ſagrańaſcho ße ßama pſchi ße, ako ßwóju draſtwu do lodki ſzyńaſcho a jej jeje roſym porokowaſcho, „wón ga jo pſchoßezym głoßom a tłozaſcho jej pſchi roſdźěleńu ruku. „Witſche, ho'koło ßedymeje góźiny wjazor ſměju někake hobſtaŕańe we měſcźe,“ wótgroni jomu Baruſch'ka po krotkem pſchemyßleńu, grońaſcho „dobru noz“ a myknu ße do domu. „A zogodla ńedejała jomu pſchiwdaſch, mě teke witſche pſchewoźiſch?“ ſagrańaſcho ße ßama pſchi ße, ako ßwóju draſtwu do lodki ſzyńaſcho a jej jeje roſym porokowaſcho, „wón ga jo ße pſcheſchiwo mě kradu pſchiſtojńe ſaźaržał a buźo ße wěſcźe teke dalej pſchiſtojńe ſaźaržaſch; wón ga wě, až ßom źowka pſchiſtojnych ſtaŕejſchych. |
DSB-HIST nemcova-baruska |
||
| 1475 | mójej duſchi. Ale ńewotpokaž mójo hutſchobne póžedańe — daj mě jaden póſchk! Hußwěſch mě ſ nim k tomu lubemu źěłu, 'kótarež zu witſche ſachopiſch a ſ raſom k lěpſchemu žyẃeńu!“ Baruſchka ſazerẃeni ße ako roža a ńewěźaſcho, dej zyniſch ſa głoßom ßwójeje hutſchoby abo ſa wěſch, až ńejßom niz zynił, aby ńedowěru pſcheſchiwo mě měła, hobwěſcźuju ſchi ſaßej, až ńejo žedna pſcheradna myßl pſcheſchiwo teb́e we mójej duſchi. Ale ńewotpokaž mójo hutſchobne póžedańe — daj mě jaden póſchk! Hußwěſch mě ſ nim k tomu lubemu źěłu, 'kótarež zu witſche ſachopiſch a ſ raſom k lěpſchemu žyẃeńu!“ Baruſchka ſazerẃeni ße ako roža a ńewěźaſcho, dej zyniſch ſa głoßom ßwójeje hutſchoby abo ſa ßłuſchnoſcźu, chylku běſcho we ńewěſtoſcźi, pótom pak ſechyli ße k Woſchtochoju a jeju huſta ſmakaſchtej ße we dłujkem, góŕuzem póſch'ku. We |
DSB-HIST nemcova-baruska |
||
| 1476 | ako jim wſchyknym a mějaſcho ju rada tak ako ṕerẃej. Pſched ßw. Janom wjazor ſmakaſchtej ße źowcźi. Elſka pſchaſchaſcho Bary: „Buźoſch witſche wěńaſchk chytaſch?“ „Ssama ńeby chytała, zoſcho=liz pak, ga pſchiſchcźo pſched ßłyńzom k nam, pójźomej gromaźe.“ „Pſchidu Rowno na ſadoru ßußedkam, ako hopytowachu Baru we Elſzynyma wózyma zarniſch, grońeze, až jo źiwa a roſpuſchcźona, wěŕaſcho Elſka Baŕe wězej ako jim wſchyknym a mějaſcho ju rada tak ako ṕerẃej. Pſched ßw. Janom wjazor ſmakaſchtej ße źowcźi. Elſka pſchaſchaſcho Bary: „Buźoſch witſche wěńaſchk chytaſch?“ „Ssama ńeby chytała, zoſcho=liz pak, ga pſchiſchcźo pſched ßłyńzom k nam, pójźomej gromaźe.“ „Pſchidu!“ Sajtſcha rano pſched ßchadanim ßłyńza ſtojaſcho Elſka južo w paſtyriz gumńe, Bara pódla ńeje, wěſaſchtej na ẃerbowe hobryzki běłe, módre |
DSB-HIST nemcova-ziwa-bara |
||
| 1477 | ſcźokaſcho kněs faraŕ. „Bara jo ſwažne źowcźo a jo ńerodnoſcź hugbała, to jo wſchykno, a ſa to mußy byſch pomarſkana. Witſche ſajtſcha dej ku mńo pſchiſch.“ „Kſchuſche pomarſkana, zeſcźony kněs faraŕ!“ měńaſcho kněs ſaſtojnik, chwějuzy ße ſłoſcźi a teke we wóźe abo we hogńu, we wětſchu abo na ſemji!“ grońaſcho jaden ßußed. „Newěŕſcho takemu bajańu, luźe!“ ſcźokaſcho kněs faraŕ. „Bara jo ſwažne źowcźo a jo ńerodnoſcź hugbała, to jo wſchykno, a ſa to mußy byſch pomarſkana. Witſche ſajtſcha dej ku mńo pſchiſch.“ „Kſchuſche pomarſkana, zeſcźony kněs faraŕ!“ měńaſcho kněs ſaſtojnik, chwějuzy ße ſłoſcźi a teke hyſchcźi tſchacha dla, ak jomu hyſchcźi we złonkach wißaſcho, „kſchuſche, to ßeb́e ſaßłužyjo marſkańe, zełu gmejnu ſa błaſnow měſch. |
DSB-HIST nemcova-ziwa-bara |
||
| 1478 | , dajſcho tatoju groniſch, až ńedej měſch ſewſchym žednogo tſchacha, a Liſchaka dej nozy pſchiwěſaſch, aby ſa mnu ńegnał. — A witſche wam ten zeły žort hupoẃedam, a kak ßom ſaſtojnika pſchetſchaſchyła, wy buźoſcho ße naßmjaſch. Móžno, až doſtańoſcho ſkóro powěſcź wót kněſa , wěz ak ras, a mam jen kuždu noz a kuždy źeń pſched noßom. — Spijſcho jan wy!“ — Pſchoßym waß, dajſcho tatoju groniſch, až ńedej měſch ſewſchym žednogo tſchacha, a Liſchaka dej nozy pſchiwěſaſch, aby ſa mnu ńegnał. — A witſche wam ten zeły žort hupoẃedam, a kak ßom ſaſtojnika pſchetſchaſchyła, wy buźoſcho ße naßmjaſch. Móžno, až doſtańoſcho ſkóro powěſcź wót kněſa Hyndraſchka. Gaž pak wy, Elſka, wót tud huſchěgńoſcho, pótom mě tudy ńewoſtajiſcho?“ pſchaſchaſcho ße Bara tužńe. Elſka pak |
DSB-HIST nemcova-ziwa-bara |
||
| 1479 | jich pěſch ſežywimy, ga ſežywimy, Bog daj, teke to ſcheſte. Hobchowamy jogo, kněs doktor.“ „Pſchoßym, pſchiźcźo witſche ras ku mńo“, ŕaknu doktor, a ße dłymoko pſched ſchlodaŕom pochylezy, hujźe ſ dwóru. Drugi źeń k wjazoru ſakopachu Karaſkowu . „Zo ſ tym gólzom buźo?“ pſchaſchaſcho ße doktor Ssykory. „Mója žeńſka ma pſchaẃe — kopa rakow teke! Gaž jich pěſch ſežywimy, ga ſežywimy, Bog daj, teke to ſcheſte. Hobchowamy jogo, kněs doktor.“ „Pſchoßym, pſchiźcźo witſche ras ku mńo“, ŕaknu doktor, a ße dłymoko pſched ſchlodaŕom pochylezy, hujźe ſ dwóru. Drugi źeń k wjazoru ſakopachu Karaſkowu a jeje góle do jadnogo rowa, pódla Karaſka. Sakopowańe chudego złoẃeka jo ſchiche. Faraŕ hužognowa row, rowaŕ ſe Ssykoru puſchcźiſchtej ju |
DSB-HIST nemcowa-w-groze-a-pod-grodom |
||
| 1480 | ŕaknu kněni. „Mußym dozakaſch, zo hujko buźo groniſch“, měńaſcho gólz pónižńe. „Ga tak ße jogo hopſchaſchaj a pſchiſch witſche how. Wam, kněs Kalina, ße tu chylu źěkuju“, źaſcho kněni, a da ſ tym ſnaḿe, až wón móžo „Ja ße myßlim, až twóje kubłaŕe ße ńebudu góriſch, a ty tek niz, gaby ße ſchi do grodu weſeła“, ŕaknu kněni. „Mußym dozakaſch, zo hujko buźo groniſch“, měńaſcho gólz pónižńe. „Ga tak ße jogo hopſchaſchaj a pſchiſch witſche how. Wam, kněs Kalina, ße tu chylu źěkuju“, źaſcho kněni, a da ſ tym ſnaḿe, až wón móžo hyſch. Kalina póſchkaſcho jej ruku, pochyli ße k tej towariſchnoſcźi a hujźe ſ Bogumiłom, ńewěźezy, ßmějo-liz ßeb́e kněninu pſchijaſnoſcź na dobroſch |
DSB-HIST nemcowa-w-groze-a-pod-grodom |