Anfrage »witśe«, Ergebnisse 1481–1490 von 1989.
| 1481 | huſtojaſch. „Wſej how ten liſt, pſchezytaj a hobtwarź zož ßom pißała a glědaj, aby ße mója wóla we tej wězy ned witſche ſajtſcha ſtała. Niz ga, wó to ße mě hobſtarajoſch?“ „To ße wě, až ſchi wſchykno hobſtaram, ale zo . „Ssom“, wótgroni kněs Skózdopola huźiwowany, až jomu Wezlaw groni, pſcheto jej ńeběſcho jogo mě wóßebne doſcź a ńamožaſcho jo huſtojaſch. „Wſej how ten liſt, pſchezytaj a hobtwarź zož ßom pißała a glědaj, aby ße mója wóla we tej wězy ned witſche ſajtſcha ſtała. Niz ga, wó to ße mě hobſtarajoſch?“ „To ße wě, až ſchi wſchykno hobſtaram, ale zo ga jo ße ſchi na ras ſtało, zo jo ſchi tak ẃelgin rosgoriło?“ Ale kněni niz ńewotgroni, a duchtaŕ póſchěgnu kněſa |
DSB-HIST nemcowa-w-groze-a-pod-grodom |
||
| 1482 | tam Row ſgottowan’. 12. Ach zo ten Zlowek puchujo, ta ßmerſch jog baldi pobijo, ach ṅėbuͤż ſtolzni hoffartni, żinß Kral witſche ßnaż humarli. 13. Tuͤ ṅebużoſch tak żalbowan’, po ßmerſchi tak pſchigottowan’, to jo doſcż gaż ſchi poṅaßu zeßṅe do Rowa Rowa ſtawichu. 11. Bohżi ßim kenż naß ſbużiſch deiſch, pokſchit’ bużoſch ſ’Kameṅom tejż, ga markuj Zlowek pilṅe żgan, aż ſmejoſch tam Row ſgottowan’. 12. Ach zo ten Zlowek puchujo, ta ßmerſch jog baldi pobijo, ach ṅėbuͤż ſtolzni hoffartni, żinß Kral witſche ßnaż humarli. 13. Tuͤ ṅebużoſch tak żalbowan’, po ßmerſchi tak pſchigottowan’, to jo doſcż gaż ſchi poṅaßu zeßṅe do Rowa ſakopju. 14. Doch Hutſchoba ṅet wȧßel ße, tebe ṅet Grėchi ṅetuże, też ßmerſch ſchi wėzei ṅetory, won ßam to ſchikno podnuri |
DSB-HIST nowe-sserske-spotne-a-jatschowne-spiwana |
||
| 1483 | hobradowachu źeń a ſtundu togo drogowańa, a ſ jich ßrejźi huſwolichu ẃednika. Ten jo něd lětał na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ſtarem a nam ſnatem měſcźe ſchykne ße ſgromaźiſch; chtož poſdźe pſchiźo, ten dej we Afrizy ße pſchibližał jo, źož wońe wot Afriki na tu daloku drogu, pſches ten luft domoj k nam ße roſchiſch budu. Nět wone hobradowachu źeń a ſtundu togo drogowańa, a ſ jich ßrejźi huſwolichu ẃednika. Ten jo něd lětał na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ſtarem a nam ſnatem měſcźe ſchykne ße ſgromaźiſch; chtož poſdźe pſchiźo, ten dej we Afrizy woſtaſch. Nejṕerẃej buźomy huſchej rědnych ſtŕonach až ku tej welikej wodźe lětaſch. To jo to morjo. Pſchezej dejſcho rědńe gromadu woſtaſch, |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-04 |
||
| 1484 | po ßol abo muku pẜchiſch, twój nan buźo jomu ßliwowizu pokaſaſch, ty buźoſch jomu nalaſch, wón buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ńom hugaßnuſch, wón buźo jadna wjaſkoliza hordowaſch, kotraſch domoj pſchiſch ńamžo. A chto ma ſchi gronim, gaž wy ſ paleńzom buźoſcho ſachopiſch a wón ten pſched wozyma ma, až wón potom twardo ſtojaſch ńebuźo. Wón buźo po ßol abo muku pẜchiſch, twój nan buźo jomu ßliwowizu pokaſaſch, ty buźoſch jomu nalaſch, wón buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ńom hugaßnuſch, wón buźo jadna wjaſkoliza hordowaſch, kotraſch domoj pſchiſch ńamžo. A chto ma potom winu na tom? Ty, Samko, ty!“ „Method, to jo doſcź!“ — „Ja ńok tu |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-08 |
||
| 1485 | „Žiußa dŕe ßom how někotre goźiny ſtojał a ńebjaſkim ſukam pſchipoßłuchał“. myßli ßeb́e, „ale droga do kloſtra jo daloka, witſche zu ſaßej pſchiſch a póßluchaſch.“ — Wón domoj źo, myßlezy ße na wjaßeloſcź, kótaruž ſmějo we niḿernoſcźi pla Boga. Skóro How pavadiſki powětr dujo: how jo deŕe byſch, až by mogał złoẃek ßeb́e wjažku twariſch. Petſch ße ſeſbera aby domoj ſcheł. „Žiußa dŕe ßom how někotre goźiny ſtojał a ńebjaſkim ſukam pſchipoßłuchał“. myßli ßeb́e, „ale droga do kloſtra jo daloka, witſche zu ſaßej pſchiſch a póßluchaſch.“ — Wón domoj źo, myßlezy ße na wjaßeloſcź, kótaruž ſmějo we niḿernoſcźi pla Boga. Skóro běſcho ſaßej we dubowem a ſchkŕokowem lěßu, bliſko pſchi kloſtru. Lěß (góla) jo ten ßamy góry a gorki teke, teke |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-15 |
||
| 1486 | „Tak mój luby ßußed! How maſcho waſche drogotnoſcźi! A how maſcho hyſchcźi nězo: Rubenowy nowy teſtament! Pſchezytajſcho ßeb́e wſcho a witſche, zo-li Bog a ßmy-li žywe, pſchidu ſaßej k wam a zu wam na waſche pſchaſchańa wótegroniſch, kótarež wam we nozy , chtož na ńo glědaſcho, ſpominaſcho na to ßłowo: Jogo duſcha ſpódoba ße Bogu, togodla chwata ſ ńeju ſe ſłego žyẃeńa. „Tak mój luby ßußed! How maſcho waſche drogotnoſcźi! A how maſcho hyſchcźi nězo: Rubenowy nowy teſtament! Pſchezytajſcho ßeb́e wſcho a witſche, zo-li Bog a ßmy-li žywe, pſchidu ſaßej k wam a zu wam na waſche pſchaſchańa wótegroniſch, kótarež wam we nozy hyſchcźi pſchidu.“ Method jo hujſcheł a ſtarki wóſta ßam ſe ßwójimi drogotnoſcźami a ſe ßwójim Bogom, kótaregož ẃeliku luboſcź hakli źinßa kradu |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-15 |
||
| 1487 | hobźělony, doſtawa ras tak hußoke myto, aby ße nikomu ſcźiche napſcheſchiwoſtupańe ńewoſtuźiło. Ale weto ßnaſch zo wětſchy źěł źěłaſcheŕow lubej źinßa ako witſche źěłaſch ſachopiſch. Tak poẃedaju luźe, kótarež hobſtojnoſcźi w Poruhrſkej ſnaju. S tymi ṕeńeſymi, kótarež ßu ße w ludu ſa poruhrſku pomoz zełe hobydlarſtwo w hobßajźonym kraju ſežywi a podla togo ße tam niz ńeźěła. Kuždy ſaſtojnik, źěłaſcher a chtož jo howazej pſchi tej wězy hobźělony, doſtawa ras tak hußoke myto, aby ße nikomu ſcźiche napſcheſchiwoſtupańe ńewoſtuźiło. Ale weto ßnaſch zo wětſchy źěł źěłaſcheŕow lubej źinßa ako witſche źěłaſch ſachopiſch. Tak poẃedaju luźe, kótarež hobſtojnoſcźi w Poruhrſkej ſnaju. S tymi ṕeńeſymi, kótarež ßu ße w ludu ſa poruhrſku pomoz gromaźili, ßu ße tam luźe rosbogaſchili, kótarež ńejßu ſewſchym pód ſcźichym napſchcſchiwoſtupanim ſcherpili. Něto ßnaſch ße fronta ſ cźichego napſcheſchiwo ſtupańa južo |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-21 |
||
| 1488 | ńeſnajoſcho: běda tomu, kótaregož popadnu! Chto wě, lez ße źinßa ṅekakemu paloßnikoju ſaßej kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by było jo, jo, kſchizu, mizu! we tom ßu mě pobyli! Ale dłujko mě do ńogo chójźiſch ńebuźoſcho — dŕe hyſchcźi Nyplu ńeſnajoſcho: běda tomu, kótaregož popadnu! Chto wě, lez ße źinßa ṅekakemu paloßnikoju ſaßej kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by było! Lěṕej až ńejdu tom kowałoju a wóſtanu how, ta wěz mě tam ńehubegńo, tak ako ten kał. — Tam na mjaſy |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-25 |
||
| 1489 | ſaßej kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by było! Lěṕej až ńejdu tom kowałoju a wóſtanu how, ta wěz mě tam ńehubegńo, mě do ńogo chójźiſch ńebuźoſcho — dŕe hyſchcźi Nyplu ńeſnajoſcho: běda tomu, kótaregož popadnu! Chto wě, lez ße źinßa ṅekakemu paloßnikoju ſaßej kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by było! Lěṕej až ńejdu tom kowałoju a wóſtanu how, ta wěz mě tam ńehubegńo, tak ako ten kał. — Tam na mjaſy ſtoj krizk, tam mogu deŕe ßchowany ſa ſłoźejom łakaſch a wiźim pſches zełe pólo! |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-25 |
||
| 1490 | kała. Južo běſcho ſkóro ſchma, mußaſcho ẃelgen chwataſch aby hyſchcźi rědne głowki namakala. Janu — dwě — tſchi jo hurěſała. „Witſche jo hußoki ßwěźen, mogu nod nězo wězej k hob́edu ßobu wſeſch!“ tak myßli ße a rěžo ſtwórtu a pětu. Na ras ? zyniſch dalej niź ńamam a daloko teke ńejo!“ Wóna hujźo ſ komory, běſcho ſkóro ſe ſchpy wen a naſkoki gnaſcho do kała. Južo běſcho ſkóro ſchma, mußaſcho ẃelgen chwataſch aby hyſchcźi rědne głowki namakala. Janu — dwě — tſchi jo hurěſała. „Witſche jo hußoki ßwěźen, mogu nod nězo wězej k hob́edu ßobu wſeſch!“ tak myßli ße a rěžo ſtwórtu a pětu. Na ras ße jej ſeſda, tak aby ße ſa krizkom nězo gibało, ſwigńo glowu a wiźi nězo jarnego — źěd mimo głowy žeńo rowno na |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-25 |