Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1051–1060 wót 1989.
| 1051 | moja żowka, ty dejſch k ṅomu chwataſch, pſcheto Franz dej wėżeſch, až ßmej hujadnanej, hutẜchobṅe hujadnanej." "Żij ned witſche, Lora; tam we ſpiẜchze ßu ṗeṅeſe, doſcż peṅes! zoẜch hyſch? ſlubj jo mė, ab ja ſ mėrom humrėſch mogał ṅomu pſchiſch, to ṅejżo; ja mam jano hyſchcżi jadnu drogu na tom ßwėſche a na tej budu mė ṅaſcż. Ale ty, moja żowka, ty dejſch k ṅomu chwataſch, pſcheto Franz dej wėżeſch, až ßmej hujadnanej, hutẜchobṅe hujadnanej." "Żij ned witſche, Lora; tam we ſpiẜchze ßu ṗeṅeſe, doſcż peṅes! zoẜch hyſch? ſlubj jo mė, ab ja ſ mėrom humrėſch mogał." – Hyſchcżi nėzo, Lora, tam ten liſt dej ku knėſtwu pſchiſch; gaž moj ßyn jo ṅabogi, ga ßłuẜcha ta |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1871-39 |
||
| 1052 | moterze do hobliza, pſcheto ten mjaßez rosßwėtli tu zełu komorku, ale won ṅepłakaẜche wėzej; ten nowy pſchijaſchel bėẜcho jogo nażeja, – witſche budu ja na tog lubeg humožnika pißaſch a ten bużo mė pomoz; ſ takimi myßleṅami lagnu won ße ſ nak a hußnu. " ṅebżoẜch ſpuẜchcżiſch, żaẜcho won ßam pſchi ße, ja ßem twoj a ty ßy moj!" A Hanſko ſtanu a glėdaẜcho ßwejej lubej moterze do hobliza, pſcheto ten mjaßez rosßwėtli tu zełu komorku, ale won ṅepłakaẜche wėzej; ten nowy pſchijaſchel bėẜcho jogo nażeja, – witſche budu ja na tog lubeg humožnika pißaſch a ten bużo mė pomoz; ſ takimi myßleṅami lagnu won ße ſ nak a hußnu. "Ja ſpim a wotpezywam we mėṙe, pſcheto ten wachaṙ Iſraela ṅeſpi a ṅedrėma, tak żaẜcho kral Dabit a to naſgoni teke naẜch mały |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1871-51 |
||
| 1053 | , kotryž pẜchaẜchaẜcho: "Żohyn, Brenz?" "K jadnom choremu!" bėẜcho to wotgrono. "Deṙe ga, pſchiżcżo witſche ku mṅo k hobėdu! żaẜcho dalej ten poßlaṅz. "Žož Bog zo!" wotgroni ten faraṙ a chwataſcho dalej. Guſte lėßo te ßłowa jomu pſchepowdane buchu. Won ſtanu ned a żėẜcho ſ mėſta wen. Ṅedaloko tych wot ſmaka won ße ſ tym kejžorowym poßłaṅzom, kotryž pẜchaẜchaẜcho: "Żohyn, Brenz?" "K jadnom choremu!" bėẜcho to wotgrono. "Deṙe ga, pſchiżcżo witſche ku mṅo k hobėdu! żaẜcho dalej ten poßlaṅz. "Žož Bog zo!" wotgroni ten faraṙ a chwataſcho dalej. Guſte lėßo ṅedaloko tog mėſta bėẜcho jogo ßchow; nozy żeẜcho won k ßwojej familiji do jadneje wßy a na žajtẜcho pytaẜcho won ßwoju guſcżinu. Tak |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-12 |
||
| 1054 | Tej hutẜchobe, ak ſpuẜchcžeṅe, Na ßwėſche. Gaž pup jo podaṙony ſchi, Do wodneg' głaẜchka jen ſtawij, Pak roſmėj: Gaž witſche rožka roskwiſcho, Ga nozy potom hoprėjo, To roſmėj. A jo ſchi Bog dał lubo ßnu, Ga mėj žgan ẇelgin lubo ju Es iſt beſtimmt in Gottes Rath. Wot Boga huſtawjone jo, Až wotejſch dejẜch wot ludſchego, Na ßwėſche, Lėzrownož niz ṅej ſchėžcżejſche Tej hutẜchobe, ak ſpuẜchcžeṅe, Na ßwėſche. Gaž pup jo podaṙony ſchi, Do wodneg' głaẜchka jen ſtawij, Pak roſmėj: Gaž witſche rožka roskwiſcho, Ga nozy potom hoprėjo, To roſmėj. A jo ſchi Bog dał lubo ßnu, Ga mėj žgan ẇelgin lubo ju, Pak markuj: To bżo traſch jano krotki zaß, Až bużoẜch ſewẜchym ßam byſch ſaß, To markuj. Pak deṙe roſmėſch derbiſch |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-15 |
||
| 1055 | nikula pak ṅebżo ſchi nėchten ſa ßlobrany rubel rėdny ſłoſchany imperial daſch. Weto myßlaẜcho ße ẜchybały wojak we Moſkẇe: "Wozo ẇetujom? witſche na marku zu ſ mojim rubelom dwojny imperial hułojſch, tak až 20 rublow ſmėju." Ako na drugi żeṅ we dłujkich ßmugach te 10 rubelow; togodla deṙe možoẜch na jaden imperial tſchi ab ẜcheſcż ab woßym rubelow wenkrydnuſch, żož te druge ßy pſchebachtał abo pſchewonożeł, nikula pak ṅebżo ſchi nėchten ſa ßlobrany rubel rėdny ſłoſchany imperial daſch. Weto myßlaẜcho ße ẜchybały wojak we Moſkẇe: "Wozo ẇetujom? witſche na marku zu ſ mojim rubelom dwojny imperial hułojſch, tak až 20 rublow ſmėju." Ako na drugi żeṅ we dłujkich ßmugach te kẜchamaṙſke budy ße wotwoṙowachu a te luże južo ſ kopizami pſchibegowachu, huberachu a todlowachu, bitowachu a wotſchcżipowachu, – ſchiſchcżachu ße po gaßy |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-17 |
||
| 1056 | landu hupokaſaſch, to ṅej lažko možno, pſcheto nazom zo jich nėchten poſnaſch? Pokažomy jim żinßa tu mroku, ga budu woni witſche we drugem hoblaku ſaßej pſchiſch a hyſchcżi gorẜche byſch. Togodla dej taka kaſṅ byſch dana, we kotrejž ẜchyknym towaṙſtwam jich pẜchawa a jich , až te jeſuity deje byſch ſagnane? ſwada a ṅemėr by ße ſwignuł. Wotpoßłany Wagner (evangelſki) groni: Tych jeſuitow ſ landu hupokaſaſch, to ṅej lažko možno, pſcheto nazom zo jich nėchten poſnaſch? Pokažomy jim żinßa tu mroku, ga budu woni witſche we drugem hoblaku ſaßej pſchiſch a hyſchcżi gorẜche byſch. Togodla dej taka kaſṅ byſch dana, we kotrejž ẜchyknym towaṙſtwam jich pẜchawa a jich ßłuẜchnoſcżi ßu huſtawjone. Potom teke bużomy to towaṙſtwo tych jeſuitow moz pojmaſch. – Jaden wotpoßłany jo ße zora żiwał, až te regierungi |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-23 |
||
| 1057 | pod kẜchywom tak lube ak to tam wenze; zož nutſchi jo, jo ſabyte; nicht ṅetṙeba dla togo we ſtaṙoſcżi byſch. Kak witſche bużo, ße ṅewė!" "Hanſo, Hanſo, żaẜcho ta großa dalej, nutſchi ab wenze, ẜchużi jo to žyto we weto ṅejßu kuždy ras ſłe. Lubem Bogu ṅebżo to niz ẜchkożeſch, lėz my żinßa ſpimy abo żełamy; tež bużo jomu to žyto pod kẜchywom tak lube ak to tam wenze; zož nutſchi jo, jo ſabyte; nicht ṅetṙeba dla togo we ſtaṙoſcżi byſch. Kak witſche bużo, ße ṅewė!" "Hanſo, Hanſo, żaẜcho ta großa dalej, nutſchi ab wenze, ẜchużi jo to žyto we Božej mozy; ty ṅewėſch, kak ße až do wjazora hyſchcżi pſcheṁeniſch možo. Ja ſchi ſabogala pẜchoßym, daj tej trajże byſch; |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-29 |
||
| 1058 | teke bydleṅko we ṅebju ßebe hobſtaraſch; frelich by to 600 ſcheßnakow płaſcheło. Ta žeṅſka ße ſwjaßeli, glich pẜchoßaẜcho, aby ßw. Pėtẜch witſche ſaßej pſchiſcheł, dokulž wona kſcheła ṗerwej te peṅeſe ſe žaṙabnize holowaſch. To won teke ſlubi. We mėſcże pak ſgonichu roſymne luże tu zu ẇele; wona holowa te peṅeſe a hupłaſchi. We pſchiduzej nozy pſchiże ßw. Pėtſch ſaßej a pſchaẜchaẜcho, lez ṅekſcheła ßama ſa ße teke bydleṅko we ṅebju ßebe hobſtaraſch; frelich by to 600 ſcheßnakow płaſcheło. Ta žeṅſka ße ſwjaßeli, glich pẜchoßaẜcho, aby ßw. Pėtẜch witſche ſaßej pſchiſcheł, dokulž wona kſcheła ṗerwej te peṅeſe ſe žaṙabnize holowaſch. To won teke ſlubi. We mėſcże pak ſgonichu roſymne luże tu wėz, powėżechu jo tej polizaji a ta poßła nėkotarych ẜchandarmow wen, kotrež nozy tog hobſchudnika pſchiṁechn a ſawṙechu. Serbſke Nowiny piẜchu pſchiduze |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-31 |
||
| 1059 | Nov. żaržany; ßerſke bużo pṙatkowaſch kn. faraṙ Teẜchnaṙ ſ Nidy, a nimſki kn. faraṙ Daue ſ Reppena. Na reju! "Witſche maſcho ſakopowaṅe!" to bėchu te prėdne ßłowa, kotrež faraṙ Barth ßłyẜchaẜcho, ako won ſ mėſta Baſela, żož poßołſki ßwėżeṅ był dała Koßobuſka gmėjna 8 tol. 21. ſlb. 3 pſ. S Małych Dobryṅ: Naẜch poßołſki ßwėżeṅ bużo tudy kermuẜchu poṅeżele, ten 4. Nov. żaržany; ßerſke bużo pṙatkowaſch kn. faraṙ Teẜchnaṙ ſ Nidy, a nimſki kn. faraṙ Daue ſ Reppena. Na reju! "Witſche maſcho ſakopowaṅe!" to bėchu te prėdne ßłowa, kotrež faraṙ Barth ßłyẜchaẜcho, ako won ſ mėſta Baſela, żož poßołſki ßwėżeṅ był bėẜcho, domoj do ßwojeje wßy Möttlingen pſchiże; a ako won ße kradu dopẜchaẜchowaẜcho, ga bu jomu poẇeżone, až zora pſchi tej |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1872-42 |
||
| 1060 | dalej niz groniſch. Lubo mė ſ takim bėẜcho, až mojo żowcżo pojedaſch chopi a ṙaknu: "Moterka, nan jo gronił: witſche dejmy teke godowny bom mėſch. Wylem, Fryzo, ßłyẜchy tej! godowny bom bżomy krydnuſch!" Tej golza buẜchtej pſchi tych ßłowach ? raſa tykaṅza ṅejßu mogli napjaz. Žeden żiw togodla, až wona mė niz ṅewotgroni; ja zujach deṙe jeje tužyzu a togdla ṅamožach dalej niz groniſch. Lubo mė ſ takim bėẜcho, až mojo żowcżo pojedaſch chopi a ṙaknu: "Moterka, nan jo gronił: witſche dejmy teke godowny bom mėſch. Wylem, Fryzo, ßłyẜchy tej! godowny bom bżomy krydnuſch!" Tej golza buẜchtej pſchi tych ßłowach kaž nowo-narożonej; wonej ſkokaẜchtej a juſkaẜchtej: "bom, bom!" A zož we tej gożiṅe Bogu a tym mojim ſlubich, |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1873-02 |