451 | . Se Skjarboſcźa. Ńewotſtarkuj twoju pokutu do witſchego abo do ſnowego, ty ńewėẜch, zo ßyn ſamŕetego ſtatsanwaltav. Bärenſprunga, nė, won jo jadenßamy ßyn nėtejẜchnego majora v. Bärenſprunga, kotryž ßwoje grunty łoni jo pſchedał. Kak ta ńegluka ße ſtała jo, nicht ńeẃe, dokulž knės leutnant bėẜcho ßam we woſu. Se Skjarboſcźa. Ńewotſtarkuj twoju pokutu do witſchego abo do ſnowego, ty ńewėẜch, zo hyẜchcźi źinßa ße ſtaſch možo. Tudy bydlaẜcho koßaz Wilhelm N., 54 lėt ſtary a ńežeńony. Won mėjaẜcho ten ńedobry nałog, až wotergi rad bźes roſyma pijaẜcho a potom grakańe ſachopi, tak až ẃele winikow krydnu. Pſchi |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-10 |
||
452 | ſaßej wiźeſch? Źinßa pobiju kule ſchi, witſche mė. We takem ſamyßleńu pſchiźe won až te ẃelike, ṕerẃej tak pyẜchne ſchpy kẜchazajuzy, ſatym ako ßwoje muže do wotpozynka bėẜcho ſporał. Wenze we bitẃe ßḿerſch a rany, howkor ſtaroſcź a hopuſcźeńe, zo doma žeńſka a źiſchi źėłaju? toẃe, lez buźo je ſaßej wiźeſch? Źinßa pobiju kule ſchi, witſche mė. We takem ſamyßleńu pſchiźe won až do grodoweje zerkwize. Tež pſched teju ńejßu te barbary ße tẜchachali, ako howaz, jano na tych orgelach ße ńejßu pſchepſchiḿeli. To da naẜchomu huẜchkoju nėzo dobrego do myßli, won ſawoła ßeb́e dweju ßwojich artilleriſtow, pokaſa jima |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-16 |
||
453 | źinßa jėſdnizku kupijoẜch, ga možoẜch ſ ńeju witſche abo pſcheswitſche jėſch; źo tam a ßem kejžorka ſ tymi źiſchimi jėźo potom po ſeleſnizy domoj. Na nimſkich ſeleſnizach ßu wot 1. maja ẜchake polepẜchoty ße ſtali: 1. ẜchykne jėſdnizki maju ſtyri dny pẜchawa, daſchi ßu jadneje drogi, abo tam a ſaß. Gaž ßeb́e źinßa jėſdnizku kupijoẜch, ga možoẜch ſ ńeju witſche abo pſcheswitſche jėſch; źo tam a ßem, ga možoẜch ſtyri dny pſchez woſtaſch, ale ten źeń togo kuṕeńa lizy ßobu. 2. Sa daloke drogi hudaju ße woßebne jėſdnizki, kenž dlej traju. 3. Tež hudaju ße jėſdnizki, kenž na dwoju płaſche, 4. tež |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-19 |
||
454 | Juro? pẜchaẜchaẜcho ßußed. Do modlaŕńe zu witſche hyſch, wotgroni Ẃelik. To ße ßußedojo ſ takim ẜchabratym hoblakom k namẜchaŕam hyſch. Ale won wėźeẜcho ßeb́e radu: Ssußed mėjaẜcho radnych hoblakow, won huda ße k ńomu a pẜchoßaẜcho wo ńeźelſku kapu, rownož teke ta nowẜcha ńebyła. Zo ga ſ kapu zoẜch, Juro? pẜchaẜchaẜcho ßußed. Do modlaŕńe zu witſche hyſch, wotgroni Ẃelik. To ße ßußedojo ſpodobaẜcho, a won požyzy jomu rad zarnu kapu. Juro źėẜcho k bratẜcham namẜchu, ßłuchaẜcho pilńe a pſchiźe ſamyßlony domoj; ten tyźeń zakachu towariẜche w kjarzḿe na ńogo podermo. Pſchichodnu ßobotu a ńeźėlu ſta ße rowno tak: |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-19 |
||
455 | ŕaknu: Luby hujko Frenzel, ja deru witſche na ſeminaru 50 mk. ſa zarobu płaſchiſch a humožnika wo ṕeńeſe pẜchoßył, tenras pak ŕaknuch: Luby knės Jeſus, ten bratẜch Wölfel jo tak dobroſchiwy był, ja ńekſchėł ńeźėkowny byſch, pomož mė! Rowno ako we mojej ſtaroſcźi ßejźech, pſchiźe ſnaty młoźeńz ku mńo a ŕaknu: Luby hujko Frenzel, ja deru witſche na ſeminaru 50 mk. ſa zarobu płaſchiſch a ńewėm, źo je krydnuſch, moja luba maſch jo chudutſchka; ńamožoſcho mė 50 mark požyzyſch! Takeg niźi! ßam we ńamaẜchku ßejźezy deru drugim pomogaſch! Ja ŕaknuch: Lubẜchy pſchijaſchel, tak a tak ße mė źo, |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-20 |
||
456 | , toſch ten młoźeńz jo ſeminariſta, dej witſche 50 mk. płaſchiſch a nicht je ńozo požyzyſch ? Jo, jo, wotgroni kẜchamaŕ, a zoſcholi mėſch 50 mk. požyzone, ga te wam teke daju. Groniſcho to napẜchawdu? pẜchaẜchach ja. Won wotgroni: Jo napẜchawdu! Ja poẃedach: No glėdajſcho, luby knės, toſch ten młoźeńz jo ſeminariſta, dej witſche 50 mk. płaſchiſch a nicht je ńozo požyzyſch, dajſcho je jomu, ja gronim dobre ſa ńogo! Kẜchamaŕ je da, a jadnomu bėẜcho pomožone. Kak tomu drugemu? Ja ſegibach ſaßej mojej koleni pſched tym Knėſom, ako ma kluze k ẜchyknym myẜchynam. Toſch lej |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-20 |
||
457 | ńebźo pſchiſch, te ṕeńeſe ßu namakane, witſche buźo twoja ńewina ße ſjawiſch. Jo to Heiner. To jo wėrno, wotgroni Sepp, ale ty ńaßoẜch twoju pobėdnoſcź ſ zeſcźu, źožglich ja ßom ſanizowany, ſa mordaŕa a ſłoźeja huwołany, ale ja deru ńewinowaſche humŕeſch, to ſchi pſchißegam, fidlaŕ! K tomu ńebźo pſchiſch, te ṕeńeſe ßu namakane, witſche buźo twoja ńewina ße ſjawiſch. Jo to možno? huwoła Sepp, źo ßu byli? chto jo je mėł? poẃedaj, fidlaŕ, ja ßom ńežywy wot takeje poẃeſcźi. Heiner wotgroni: Woſtań ſcźerpny, witſche buźo ẜchykno ſgoniſch. Lazaretowy ßłužabnik teke ŕaknu, až |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-32 |
||
458 | poẃeſcźi. Heiner wotgroni: Woſtań ſcźerpny, witſche buźo ẜchykno ſgoniſch. Lazaretowy ßłužabnik teke ŕaknu K tomu ńebźo pſchiſch, te ṕeńeſe ßu namakane, witſche buźo twoja ńewina ße ſjawiſch. Jo to možno? huwoła Sepp, źo ßu byli? chto jo je mėł? poẃedaj, fidlaŕ, ja ßom ńežywy wot takeje poẃeſcźi. Heiner wotgroni: Woſtań ſcźerpny, witſche buźo ẜchykno ſgoniſch. Lazaretowy ßłužabnik teke ŕaknu, až jo doſcź powedańe a mogło jomu ẜchkoźeſch. Ga ŕaknu Heiner "woſtań ſ Bogom, Sepp!" "Božeḿe, fidlaŕ", huźėkowa ße Sepp, "fidlaŕ, ty ßy ße mė ſjawił ako janźel! |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-32 |
||
459 | how ßu grėẜchyli, ẜchak wėźechmy, až witſche ſchėžke źėło na naß zaka. Drugi liſt . Snaḿeńa teje zorajẜchneje ſchėžkeje bitwy (na 16. aug.) lažachu na hobyma bokoma drogi: ńaboge końe a wojaki, Nimze a Franzoſaŕe, buẜchki, torniſtaŕe, ẜchykno pſchesjadno. My ße palachmy, Franzoſaŕam to ſapłaſchiſch, zož how ßu grėẜchyli, ẜchak wėźechmy, až witſche ſchėžke źėło na naß zaka. Drugi liſt jo pißany na 20. aug. a ſni tak: St. Marie 20. 8. 70: Gojz ſwėſcźelujo mė ranowu ſymnizu, togdla chwatam pißaſch, dokulž hyẜchcźi pſchi roſyḿe ßom. Ja lažym we žałoßnej ſchpize, kenž jo połna ſrańonych. |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-35 |
||
460 | gaž ras do huẜcheje ẜchule pſchidu. Pojźoẜch witſche ſaßej do mėſta? Ńepojdu, wotgroni golnik myßlim, ta bogata ſchota jo ſchi zožku mogła daſch ſapißaſch, te druge by mėli weto hyẜchcźi doſcź. – Pẜchaẃe maſch, wotgroni wona, ale ja ßom tež tak ſpokojom, to jo dobra podṕeŕa ſa naẜche golzy, gaž ras do huẜcheje ẜchule pſchidu. Pojźoẜch witſche ſaßej do mėſta? Ńepojdu, wotgroni golnik, zu jano moju ſtronu pſchejźiſch a ſazaßa doma byſch, aby ſ wami wjaßołu gwėſdku ßwėſchiſch mogał. To jo mė ẜchym lub́ej, dokulž teke Frido, ten knecht, domoj hoglėdaſch zo, a mė jo ßamej tẜchach, |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1908-50 |