Anfrage »witśe«, Ergebnisse 311–320 von 1165.
| 311 | žeńſku, daniž twojog Boga. — Ǹedawaj witſche, zož źinßa maẜch. — Witka gotujo ße polepẜchujo a roſymny dajo ßeḃe raźiſch. — Tuṕeńz jo głuṕeńz. — Tych ſłoßnikow gluka ſporajo jich hokoło. — Ńepobožna mudroſcź jo kaž ńepozna žeńſka; chtož ſ tyma ße ſaḃeŕo, ten jo ſaßłapńony. — Ṅeſpuẜchcźaj twoju žeńſku, daniž twojog Boga. — Ǹedawaj witſche, zož źinßa maẜch. — Witka gotujo mudreg; ale golz bźes pukow ßromoſchi ßwoju maſch. — Marſkaj twoje źiſchi ſ powŕaßłom, ga budu ſchi hopłaſchiſch ſ poſtrońkom. — Ssy goleſchu kryngel ſlubił, ga ńedaj jomu guſki, a ßy jomu ſ pukami groſył, |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1891-07 |
||
| 312 | wotgrono: „Żinßa poẃeda tam Stöcker; witſche možo waẜch rabbi!“ — Hyẜchcźi dajo ńabogi, Dunn bu na ßḿerſch ſrańony. To ße ſta dla tych Italianaŕow. — Pſched tyźeńom źaržaẜcho Stöcker grona we Badenſkej. We Freibergu požedachu žyźi wot méſtownika, až dej Stöckeroju tu žurlu ſakaſaſch. Woni pak doſtachu to wotgrono: „Żinßa poẃeda tam Stöcker; witſche možo waẜch rabbi!“ — Hyẜchcźi dajo zeßne luźe na ßwéſche. W létu 1760 bu we Schpańſkej jadna ṕeńeſaŕńa bankerott a woſta wéſtem pſchekupzu we Flensburgu radnych ṕeńes dłužna. Te źiſchow-źiſchi tog bankerotaŕa pak pſchiźechu ſaßej k ſamožeńu a néto dopẜchaẜchowachu ße woni ſa tymi derbnikami tog |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1891-14 |
||
| 313 | ſzynijo je na blido, a zo je witſche we tom goſcźeńzu ſa dwa tolaŕa ſaßej hulichowaſch dej ßwoj nowy hopoẃeſk ſaſtawiſch. To pak ten zuſnik ńozo, ale groni: „Knés goſpodaŕ, néto jo noz, hobchowajſcho moje cholowy tudy,” a ſ tym ſtupijo won do hele, ſeblazo ßeḃe te cholowy, ſzynijo je na blido, a zo je witſche we tom goſcźeńzu ſa dwa tolaŕa ſaßej hulichowaſch. Ten goſpodaŕ jo ſ tym ſpokojom a ten zuſnik źo, do ßwojogo hobaleńza huwity. — Druge žajtſcho rano ße ſ teje ſchpizki togo zuſnika ſogolezy woła. Ssłužabnik pſchiḃeńo a dej draſtwu pſchińaſcź. Ten pak wot draſtwy niz |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1891-31 |
||
| 314 | Gaby ja wojnſtwo méł a wéźeł, až witſche bitwu ſméjomy, ga by jomu źinßa ſpaſch , toßame jo hyẜchcźi ẃelgi daloko. K tomu mamy my wézej wojakow pſchi mroze, ako Ruß. Sse rosméjo, až naẜcho wojnſtwo ſméjo wozy wotwoŕonej podžajtẜcho tak deŕe, ako pod wjazor, ale hubojane weto ńejßmy. Gaby ja wojnſtwo méł a wéźeł, až witſche bitwu ſméjomy, ga by jomu źinßa ſpaſch dał. My ſtojmy we méŕe ſe wẜchymi ludami, podpŕete na dobru arméju a na ßléſy ſtojezy lud mužow. S takim ma knéžaŕſtwo dobru naźeju, až Nimſkeje wažnoſcź buźo moz hoplewaſch a ſdźaržaſch. Generalna ſynoda jo hobſamknuła, |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1891-49 |
||
| 315 | naẜchych Błotach ße źinßa na rékach ßuwachu, witſche ńebéẜcho žeden lod wéz wiźeſch. Pla naẜchych ße wot 30 na 111 woßobow kuždy źeń ſwignuło. Wojaki ßu poßłane, tam ſakopowaſch. — Ẃedro ße létoß we Euroṕe ẜchuder ẃelgi pſcheḿeńujo: We Haparanźe méjachu 4. jan. 21 grad ſymy; źeń poſdźej jano 5 gr. We naẜchych Błotach ße źinßa na rékach ßuwachu, witſche ńebéẜcho žeden lod wéz wiźeſch. Pla naẜchych morjow hujaẜcho ẜchtorm a ßnég, na drugem końzu kwiſchechu fiolchiny wenze. — We méſcźe Ongree, Belgiſkej, ßu ńepleki jadnu wjažu ſ dynamitom do lufta praßnuli, pſchi tom ße tſchi parẜchony ſabichu. — We ſtrońe Dorſetſchire, |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1892-02 |
||
| 316 | ſwéſcźelowachu hyẜchcźi pétk, na 19. febr.: witſche na 20. febr. buźo nozy mozne a wodńo maſch jo, nicht ńewé; ten ńebjaſki ßudnik pak ju ſnajo. Budyẜchyńſke Sserbſke Nowiny pißachu ſachadny tyźeń, ako hyẜchcźi jederńe marſńeẜcho: „Wot 20. februara (ßobotu) mamy milne ẃedro dozakaſch.“ Barlinſke kralojſke pratyjaŕe pak ſwéſcźelowachu hyẜchcźi pétk, na 19. febr.: witſche na 20. febr. buźo nozy mozne a wodńo chytẜche marſńeńe! A kak pſchiźe? Ssobotu žajtẜcha béẜcho jaden grad ſymy; ſ raſom ße wotſchopli a wotpołńa méjachmy juž 8 gr. ſchopłoty! Barlinſke pratyjaŕe ßu ße hobẜchuźili; Budyẜchyńſke méjachu pẜchaẃe. S Gołkojz. Żełaſcheŕ Friedrich Ꞩchulz |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1892-08 |
||
| 317 | ßłowa: „Ḿertyn, Ḿertyn, glédaj witſche na drogu; ja budu pſchiſch!“ ſamyßlony. „Ḿertyn!“ ſaſńe jomu ſ raſom do huẜchowu. Won poſkozy ße hulekajuzy a huwoła: „Chto woła?“ Nicht ńewotgroni. Dokulž tež nikog ńewiźeẜcho, ga hußnu ſaßej. Nét ßłyẜchaẜcho won nałoß te ßłowa: „Ḿertyn, Ḿertyn, glédaj witſche na drogu; ja budu pſchiſch!“ Ḿertyn wotzuſche, ſtanu a tréjaẜcho ßeb́e wozy, ńewéźezy, léz take ßłowa we zowańu abo ńeſpańu ßłyẜchał béẜcho. Nét hugaßy won ßwétło a źéẜcho lažat. Žajtẜcha ſtawaẜcho won rano, modlaẜcho ße, napora hogeń a pſchiſtaji kał |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1893-12 |
||
| 318 | hurosḿech nałoß: Dozakaj mě, ja pſchidu witſche! Take ßłowa ńekſché mě ſ głowy, woẜchzyku Kriſtußu zeſcźi hopokaſał. Gaby ten ku mńo pſchiẜcheł, ja ńewém, zo ja wjaßela dla jomu by zynił. Tak ße myßlach a pſchi tom ſdrémach. S raſom ßłyẜchym, až nécht mě woła; ja wotzuſchech a hurosḿech nałoß: Dozakaj mě, ja pſchidu witſche! Take ßłowa ńekſché mě ſ głowy, a rownož ßeḃe ßamemu ſcźokam, ga weto zakam na ńogo, naẜchogo woẜchzyka Kriſtußa, a by rad wiźeł, ab won pſchiẜcheł.“ Ꞩchcźepan ſatſcheße głowu a mélzaẜcho. Potom dopi ßwoj téj a kſchéẜcho hyſch. Ḿertyn pak |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1893-13 |
||
| 319 | — Ńechwal źinßa kjarzmaŕa piwo, howak buźo witſche woda pſchilata. — Zo pẜchaẜcha kozka ſa 1½ léta popajź. Ꞩchake. [Chinajſke pſchißłowa.] Tog dgaŕa droga jo krotka. — Leṕej jo, ße ſ nogu potokoniſch, ako ſ jéſykom. — Ten ßwét jo ßuchy bom; ńeſaḃeŕ ße ſ nim. — Ńechwal źinßa kjarzmaŕa piwo, howak buźo witſche woda pſchilata. — Zo pẜchaẜcha kozka ſa ṕeńeſymi, gaž jan myẜchy ma. — Luḃeńe jo dłužeńe. — Roſym jo bogatſtwo. — Źož ten ſnaty dalej ńejźo, tam woſtań zuſnik ſtojezy. — Chtož pſchi droſe groch ßejo, ńetŕeba ße goriſch, gaž jomu |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1893-19 |
||
| 320 | gnada jo kaž lejawa; źinßa how, witſche tam. Grichy a Aſiaty ßu Bože ßłowo Tak jo tam a kak how? Ǹezujoẜch ty, kak tužńe twoj Jeſuß na teḃe gléda! O lud nimſki (a ßerbſki)! pſches Bože ſtatki poſwigńony až k ńebju, ſpominaj na Lutherowe ßłowo: Bože ßłowo a gnada jo kaž lejawa; źinßa how, witſche tam. Grichy a Aſiaty ßu Bože ßłowo méli, nét maju Turka. Italſke ßu jo méli, nét maju bamźa. Togodla, wy lube luźe, kupujſcho gnadu, dokulaž pſched źurjami ſtoj! Spominajſcho na to groſeńe naẜchog humožnika a kak ße jo dopołniło; pſcheto |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1893-44 |