781 | „Gaž witśe zajtša z postole polězoš, ga se hoglědni, ga bźoš to gnězdo wiźeś, a wono buźo teke hyšći śopłe.“ „Gaž witśe zajtša z postole polězoš, ga se hoglědni, ga bźoš to gnězdo wiźeś, a wono buźo teke hyšći śopłe.“ |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 30, S. 7 |
||
782 | powědaju za sebje, gaž nam groni: „Wšykno což trjebam, tudy dostanjom a žycym-li se, wobstaraju tu woru wot źinsajšnego na witśe.“ Jogo por słowkow pak powědaju za sebje, gaž nam groni: „Wšykno což trjebam, tudy dostanjom a žycym-li se, wobstaraju tu woru wot źinsajšnego na witśe.“ |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 26, S. 8 |
||
783 | witśe godne stworjenje. witśe godne stworjenje. |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 44, S. 4 |
||
784 | Pak což źinsa njej, možo witśe byś, Pak což źinsa njej, možo witśe byś, |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 49, S. 6 |
||
785 | Za nejwětšy part jim dosegatej to “źinsa” a to “witśe”. Za nejwětšy part jim dosegatej to “źinsa” a to “witśe”. |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 13, S. 4 |
||
786 | Serbski godowny spiw „Witśe pśiźo ruprajcht k nam, pśinjaso nam dary“ smy mogali w prědnem tyźenju decembra cesćej słyšaś w Serbskem muzeju w měsće. Serbski godowny spiw „Witśe pśiźo ruprajcht k nam, pśinjaso nam dary“ smy mogali w prědnem tyźenju decembra cesćej słyšaś w Serbskem muzeju w měsće. |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 51, S. 4 |
||
787 | glich witśe dichtich štyńcy; glich witśe dichtich štyńcy; |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 9, S. 10 |
||
788 | Spiwali su na pśikład „Witśe pśiźo ruprajcht k nam“, „Pokaž, pokaž“ a „Ruprajcht, daj se na drogu“. Spiwali su na pśikład „Witśe pśiźo ruprajcht k nam“, „Pokaž, pokaž“ a „Ruprajcht, daj se na drogu“. |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 52, S. 10 |
||
789 | „Witśe pśiźo ruprajcht k nam“ woni južo znaju z łońskego lěta, zgonijomy wot kněni Duroweje. „Witśe pśiźo ruprajcht k nam“ woni južo znaju z łońskego lěta, zgonijomy wot kněni Duroweje. |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 45, S. 4 |
||
790 | Zapustojska škricka wšych popadnjo, ako zaznějo wjasoła štucka „Jo, jo, jo, źins jo swěźeń, witśe hyšći ceły źeń“ a młode zapustojske pory k tomu rozbuźone zarejuju. Zapustojska škricka wšych popadnjo, ako zaznějo wjasoła štucka „Jo, jo, jo, źins jo swěźeń, witśe hyšći ceły źeń“ a młode zapustojske pory k tomu rozbuźone zarejuju. |
DSB-CAS Nowy Casnik 55 (2003) 43, S. 6 |