Anfrage »witśe«, Ergebnisse 1931–1940 von 1989.
| 1931 | ße ſepſchimajſcho, Na kolaßo ſawijajſcho; Tow, tow, tow, Pojźcźo ẜchykne how. Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Witſche, witſche pẜchaẃe rano, Pſchiźcźo ẜchykne, ẜchykne jano; Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Chej, chej, chej, ſachowanku; A, a, a, To juž bywa ſchma! Tow, tow, tow, Pojźcźo ẜchykne how, Sa ruze ße ſepſchimajſcho, Na kolaßo ſawijajſcho; Tow, tow, tow, Pojźcźo ẜchykne how. Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Witſche, witſche pẜchaẃe rano, Pſchiźcźo ẜchykne, ẜchykne jano; Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Chej, chej, chej, Kužda domoj dej! Maſcheŕka juž ſ proga ßwari: Pojźcźo, muka ße juž wari! Chej, chej, chej, Kužda domoj |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1910-05 |
||
| 1932 | , Na kolaßo ſawijajſcho; Tow, tow, tow, Pojźcźo ẜchykne how. Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Witſche, witſche pẜchaẃe rano, Pſchiźcźo ẜchykne, ẜchykne jano; Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Chej, chej, chej, Kužda domoj A, a, a, To juž bywa ſchma! Tow, tow, tow, Pojźcźo ẜchykne how, Sa ruze ße ſepſchimajſcho, Na kolaßo ſawijajſcho; Tow, tow, tow, Pojźcźo ẜchykne how. Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Witſche, witſche pẜchaẃe rano, Pſchiźcźo ẜchykne, ẜchykne jano; Gdy, gdy, gdy Saßej grajomy? Chej, chej, chej, Kužda domoj dej! Maſcheŕka juž ſ proga ßwari: Pojźcźo, muka ße juž wari! Chej, chej, chej, Kužda domoj dej! |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1910-05 |
||
| 1933 | a budu pſches ſyḿe huźaržaſch. Gab juž na ſḿerkańu ńebyło, ga by ſchi pokaſał, kak pilńe źěłaju; ale ty ga mogła witſche wotpołdńa how ſaſtupiſch, potom zu ſchi ẜcho roskłaſcź." "Jo, jo", wotgroni wona, "gdyž po wodu pojdu a ẃedra, wot jogo maſchi a jogo zołkow. Won ſtupijo k ńej a groni: "Jo, zołki ßu lětoßa deŕe noßyli a budu pſches ſyḿe huźaržaſch. Gab juž na ſḿerkańu ńebyło, ga by ſchi pokaſał, kak pilńe źěłaju; ale ty ga mogła witſche wotpołdńa how ſaſtupiſch, potom zu ſchi ẜcho roskłaſcź." "Jo, jo", wotgroni wona, "gdyž po wodu pojdu, ga zu chylzyzku pſchiſch". Tak poẃedaẜchtej wot jogo zołkow a jogo maſchi a naßlědku ſabyẜchtej zołki a až naſymſki wětẜch poduwaẜcho; |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1910-06 |
||
| 1934 | a budu pſches ſyḿe huźaržaſch. Gab juž na ſḿerkańu ńebyło, ga by ſchi pokaſał, kak pilńe źěłaju; ale ty ga mogła witſche wotpołdńa how ſaſtupiſch, potom zu ſchi ẜcho roskłaſcź." "Jo, jo", wotgroni wona, "gdyž po wodu pojdu a ẃedra, wot jogo maſchi a jogo zołkow. Won ſtupijo k ńej a groni: "Jo, zołki ßu lětoßa deŕe noßyli a budu pſches ſyḿe huźaržaſch. Gab juž na ſḿerkańu ńebyło, ga by ſchi pokaſał, kak pilńe źěłaju; ale ty ga mogła witſche wotpołdńa how ſaſtupiſch, potom zu ſchi ẜcho roskłaſcź." "Jo, jo", wotgroni wona, "gdyž po wodu pojdu, ga zu chylzyzku pſchiſch". Tak poẃedaẜchtej wot jogo zołkow a jogo maſchi a naßlědku ſabyẜchtej zołki a až naſymſki wětẜch poduwaẜcho; |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1910-06a |
||
| 1935 | , až to wězej huźaržaſch ńamožo, kaku ßromotu ten formańſki bengel na ńogo ſporał jo a kuždy lumpak ſ bokom na ńogo glěda. Witſche pſchiźo kupz a Słotojz dwor bźo pſchedany a woni budu ße do Ameriki huporaſch! To běẜcho ẃelika nowina a deri kaž ńeẃedro žońe a běẜcho, huchytowaẜcho groſne ßłowa pſcheſchiwo złoẃekow a Boga. Jaden źeń pſchiźe teke ſaß połterny domoj, bijaẜcho ſ pěſcźu do blida a ŕaknu, až to wězej huźaržaſch ńamožo, kaku ßromotu ten formańſki bengel na ńogo ſporał jo a kuždy lumpak ſ bokom na ńogo glěda. Witſche pſchiźo kupz a Słotojz dwor bźo pſchedany a woni budu ße do Ameriki huporaſch! To běẜcho ẃelika nowina a deri kaž ńeẃedro žońe a goleſchu do hutẜchoby. Ale zo roźeẜcho Wětoẜch wo žeńſku a gole, jomu ga běẜcho dom k zuſb́e hordował, nět dejaẜcho jomu zuſba |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1910-07 |
||
| 1936 | Salomona. Togodla ńeſtaraj ße wo twoju kapku a wo twojo ſgło. Gaž Bog telik ſtrußkow tak kẜchaßńe hobleka, kenž źinß kwitu a witſche ße poßeku a wězej tam ńejßu, ẃelewězej bźo won hoblekaſch ßwoje źiſchi, kenž po jogo bilźe ſtwoŕone ßu a ńeßḿertnu duẜchu maju. pŕatkuju: "Lej, glédajſcho na te leluje na polu, woni daniž ńeźěłaju, daniž ńepſchedu a weto ßu rědńejẜche ako ẜchykna kẜchaßnoſcź Salomona. Togodla ńeſtaraj ße wo twoju kapku a wo twojo ſgło. Gaž Bog telik ſtrußkow tak kẜchaßńe hobleka, kenž źinß kwitu a witſche ße poßeku a wězej tam ńejßu, ẃelewězej bźo won hoblekaſch ßwoje źiſchi, kenž po jogo bilźe ſtwoŕone ßu a ńeßḿertnu duẜchu maju." Mat. 6, 28-30. - Na łuze huſtańomej ſaßej: Tẜchawa a ſtruße, ſtruße a tẜchawa! kaž ẃeliki nejrědńejẜchy rub |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1911-05 |
||
| 1937 | žni, a ßena buźo dodoſcźa!" Wiźiẜch Božy ßlěd? A zo ga ſchi pŕatkujo? Źinßa ſelena, roßojta ta tẜchawa, witſche ſprěte ßeno; źinßa kẜchaßne, rědne ſtrußki, witſche ßucha ßłoma. Złoẃek, twoja pſchirownoſcź. A togodla źejo to pißmo: " rub, a pſches ńen glußkozo rězyzka ßwoje ßlobrane žwałki. Mojomu ßußedoju ße ßḿejo hutẜchoba a won groni: "To budu ale ras žni, a ßena buźo dodoſcźa!" Wiźiẜch Božy ßlěd? A zo ga ſchi pŕatkujo? Źinßa ſelena, roßojta ta tẜchawa, witſche ſprěte ßeno; źinßa kẜchaßne, rědne ſtrußki, witſche ßucha ßłoma. Złoẃek, twoja pſchirownoſcź. A togodla źejo to pißmo: "Złoẃek jo we ßwojom žyẃeńu kaž tẜchawa, won kwiſcho kaž ſtrußk na polu; ale gdyž (ßuchy, palezy) wětẜch po ńej |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1911-05 |
||
| 1938 | ßlěd? A zo ga ſchi pŕatkujo? Źinßa ſelena, roßojta ta tẜchawa, witſche ſprěte ßeno; źinßa kẜchaßne, rědne ſtrußki, witſche ßucha ßłoma. Złoẃek, twoja pſchirownoſcź. A togodla źejo to pißmo: "Złoẃek jo we ßwojom žyẃeńu kaž tẜchawa, won kwiſcho . Mojomu ßußedoju ße ßḿejo hutẜchoba a won groni: "To budu ale ras žni, a ßena buźo dodoſcźa!" Wiźiẜch Božy ßlěd? A zo ga ſchi pŕatkujo? Źinßa ſelena, roßojta ta tẜchawa, witſche ſprěte ßeno; źinßa kẜchaßne, rědne ſtrußki, witſche ßucha ßłoma. Złoẃek, twoja pſchirownoſcź. A togodla źejo to pißmo: "Złoẃek jo we ßwojom žyẃeńu kaž tẜchawa, won kwiſcho kaž ſtrußk na polu; ale gdyž (ßuchy, palezy) wětẜch po ńej dujo, ga wona tam ńewoſtańo a jeje měſto ße |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1911-05 |
||
| 1939 | , kak naẜche golzy ſpiwali ßu, ako do wojny źěchu: "Zora běch na gjardem końu, Źinßa ßḿerſch doſtanu ſ brońu, Witſche južo do rowa!" Pſchi chłodnej rězyze dalej duzy, pſchiźomej k wißatym ẃerbam, kenž gałuſe we woźe mazachu, rowno aby kſchěli ale gdyž (ßuchy, palezy) wětẜch po ńej dujo, ga wona tam ńewoſtańo a jeje měſto ße wězej ńepoſnajo. Wěẜch hyẜchcźi, kak naẜche golzy ſpiwali ßu, ako do wojny źěchu: "Zora běch na gjardem końu, Źinßa ßḿerſch doſtanu ſ brońu, Witſche južo do rowa!" Pſchi chłodnej rězyze dalej duzy, pſchiźomej k wißatym ẃerbam, kenž gałuſe we woźe mazachu, rowno aby kſchěli tym chwatajzym žwałkam božeḿe ſawdaſch a jim groniſch: gaž domoj pſchiźoſcho, ga grońſcho ẜchym lubym a ſnatym ẃele dobrego wot naß. Chto |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1911-05 |
||
| 1940 | taka wěſtoſcź dejała pla teb́e ſbuźiſch hubojańe a džańe. - Gaž ta pomoz-pytajuza duẜcha pſchi tym žrědłu Božeje pomozy mimo źo, ga ńebuźo witſche tu rěku pſcheſtupiſch moz, a we krotkem buźo ta ẜchyroka tẜchuga ẜchykno ßobu ternuſch. Togodla ße ńekomuź, och ty, kenž humožony Ta moz ſłego zeło pſchib́era, žedńe ńewoteb́era. Wotlekańe ſchi pſchińaßo dwě ẜchkoźe: ſakoſcźeńe twojeje hutẜchoby a mińeńe togo ßwětego ducha, a taka wěſtoſcź dejała pla teb́e ſbuźiſch hubojańe a džańe. - Gaž ta pomoz-pytajuza duẜcha pſchi tym žrědłu Božeje pomozy mimo źo, ga ńebuźo witſche tu rěku pſcheſtupiſch moz, a we krotkem buźo ta ẜchyroka tẜchuga ẜchykno ßobu ternuſch. Togodla ße ńekomuź, och ty, kenž humožony byſch zoẜch! Sserbſka ḿeja. (Majowy bom.) Selena ta ḿeja, Jaßna ßerbſka reja Kiwa k rědnem wjaßelu. Nět gotuj |
DSB-HIST wossadnik-sa-dolno-luzyske-wossady-1911-05 |