Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1871–1880 wót 1989.
| 1871 | ẜchykna mȯz? — proch a poṗeł! — a ten złoẇek kaž ta tẜchawa, żinßa wȯn ſtoj we mȯzy a ſtrowju, a witſche južo mȯžo wȯn byſch zaroba tych hužeṅzow! Jo ga to tak ſchėžko, pȯnižny byſch na ßwėſche? Ty gjarda hutẜchoba, pȯglėdnij że to ẜchykno tak młogu duẜchu hobłapijo, až ße ṅemožṅe pȯſwigujo! A glich, zo ga jo ẜchykno bogatſtwo, ẜchykna złoẇezna zeſcż, ẜchykna mȯz? — proch a poṗeł! — a ten złoẇek kaž ta tẜchawa, żinßa wȯn ſtoj we mȯzy a ſtrowju, a witſche južo mȯžo wȯn byſch zaroba tych hužeṅzow! Jo ga to tak ſchėžko, pȯnižny byſch na ßwėſche? Ty gjarda hutẜchoba, pȯglėdnij że na kjarchob: kak huſka jo ta komorka tam, kȯtruž teḃe ras huryju! A te por delow a ta ßṁertniza, — to |
DSB-HIST teschnar-ten-knes-jo-moj-pastyr |
||
| 1872 | . Żinßa ße ſjawijo Jeſus twȯjima wȯzyma ak ten kral we Zioṅe , kak wȯn miłoſcżiwy a pȯnižny pſchiżo k’ ßwȯjomu chudemu ludoju. Witſche, ak na poṅeżele , ſtoj wȯn pſched nami tak chudy a bogi, až ṅama, żož mȯgał ßwȯju głowu pȯłožyſch. Wałtora jo Glėdaj, ßedym ßwėtych dṅow wiżiẜch pſched tebu, a na kuždem zo ten Knės teḃe hużeliſch nowu gnadu, nowu ſmilnoſcż a nowe žognowaṅe. Żinßa ße ſjawijo Jeſus twȯjima wȯzyma ak ten kral we Zioṅe , kak wȯn miłoſcżiwy a pȯnižny pſchiżo k’ ßwȯjomu chudemu ludoju. Witſche, ak na poṅeżele , ſtoj wȯn pſched nami tak chudy a bogi, až ṅama, żož mȯgał ßwȯju głowu pȯłožyſch. Wałtora jo wȯn ten profet , kenž ſ’ mȯznymi ßłowami ſapowėda, kak ṅebjo a ſemja bużotej ſajſch. Ssṙedu jo wȯn ten pokład , kȯtryž |
DSB-HIST teschnar-ten-knes-jo-moj-pastyr |
||
| 1873 | ße ßṁejo takemu ßłowu Bȯžemu a groni: „kaž bom jo wȯtrubany, tak wȯſtaṅo lažezy; — dajſcho nam jėſcż a piſch pſcheto witſche ßmy ṅaboge!“ Ale daſch ße ßṁeju, daſch we jich gjardoſcżi a bejnoſcżi ße ẇelizaju, Bȯžemu ßudu žedna taka ſaßlėpjona duẜcha hubėnuſch mėjaẜcho; to helſke płoṁe ſmawowaẜcho ße hokoło ṅogo pṙeſy a ßlėſy, ſpȯſy a ſẇercha, tam ṅebė žedno hubėgṅeṅe. Te ßwėt frelich ße ßṁejo takemu ßłowu Bȯžemu a groni: „kaž bom jo wȯtrubany, tak wȯſtaṅo lažezy; — dajſcho nam jėſcż a piſch pſcheto witſche ßmy ṅaboge!“ Ale daſch ße ßṁeju, daſch we jich gjardoſcżi a bejnoſcżi ße ẇelizaju, Bȯžemu ßudu žedna taka ſaßlėpjona duẜcha hubėnuſch ṅebużo! Tak jo ten bogaty muž rowno zynił a ßwȯj ßmėch ſ’ tym gȯnił. Nėt ſpomina na ßwȯjich pėſch bratẜchow na ſemji |
DSB-HIST teschnar-ten-knes-jo-moj-pastyr |
||
| 1874 | we ẜchyknej ßwȯjej kẜchaßnoſcżi ṅejo tak hoblazony był ako jadna wȯt nich. Żož pak Bog tu tẜchawu togo pȯla, kenž żinßa jo a witſche do pjaza ße chyſchijo, tak hobleka, kak ẇele wėzy waß, wy mało wėṙeze? Togodla ṅederbiſcho ße ſtaraſch a groniſch: Zo tu draſtwu? Hoglėdajſcho te leluje na polu, kak roſtu, wȯni ṅeżėłaju daniž ṅepſchėdu. Ja żeju pak wam, až daniž Salomon we ẜchyknej ßwȯjej kẜchaßnoſcżi ṅejo tak hoblazony był ako jadna wȯt nich. Żož pak Bog tu tẜchawu togo pȯla, kenž żinßa jo a witſche do pjaza ße chyſchijo, tak hobleka, kak ẇele wėzy waß, wy mało wėṙeze? Togodla ṅederbiſcho ße ſtaraſch a groniſch: Zo bużomy jėſcż, abo zo bużomy piſch, abo ſ’ zym bużomy ße hoblekaſch? Sa ẜchyknym tym ſtoje te tataṅe; pſcheto waẜch |
DSB-HIST teschnar-ten-knes-jo-moj-pastyr |
||
| 1875 | pißmo tak zeſto wam pſchiwołajo: „ten złoẇek jo we ßwȯjom žyẇeṅu kaž ta tẜchawa, kaž ten kwėtk, kȯtryž żinßa roſcżo a witſche wȯtßezony ẜeſkṅo. Naẜcho žyẇeṅe jo kaž ten dym, my ſajżomy ab lėz my pẜchejz leſcheli.“ How nahuknij: „Zo było lėtach ẜchyken ṅežywy a ſapalony ſa tymi grėẜchnymi, ſchėłnymi luẜchtami! Tam pla tych rowow, tam na kjarchoḃe nahuknijſcho, zož to ßwėte pißmo tak zeſto wam pſchiwołajo: „ten złoẇek jo we ßwȯjom žyẇeṅu kaž ta tẜchawa, kaž ten kwėtk, kȯtryž żinßa roſcżo a witſche wȯtßezony ẜeſkṅo. Naẜcho žyẇeṅe jo kaž ten dym, my ſajżomy ab lėz my pẜchejz leſcheli.“ How nahuknij: „Zo było wȯno pomozy tomu złoẇekoju, gab wȯn tež ten zeły ßwėt dobunuł, ẜchkȯdował pak na ßwȯjej duẜchy? Abo zo mȯžo złoẇek daſch, |
DSB-HIST teschnar-ten-knes-jo-moj-pastyr |
||
| 1876 | , ſwarnuj a hoplewaj naß pſched hogom a ẜchykneju ẜchkódu a tẜchachotu. Pſchichyl ẜchyknym tužnym, chórym a mrějuzym twóju bogatu gnadu, aby witſche žajtẜcha naẜche huſta buli półne chwalby a my powědali, kaku dobroſch ty nam ßy zynił na ſchěle a duẜchy. Wódaj mě, Kněžo kótruž ßy nade mnu zynił. Gaž něto moje złonki k měru ße lanu, ga ſtup ty, mój lubẜchy paſtyŕ, ku mńo, ſwarnuj a hoplewaj naß pſched hogom a ẜchykneju ẜchkódu a tẜchachotu. Pſchichyl ẜchyknym tužnym, chórym a mrějuzym twóju bogatu gnadu, aby witſche žajtẜcha naẜche huſta buli półne chwalby a my powědali, kaku dobroſch ty nam ßy zynił na ſchěle a duẜchy. Wódaj mě, Kněžo, źož ńejßom teb́e źinßa ſ zełeju hutẜchobu ßłužył, a ńeſachyſch mě wót twojogo hobliza. Daj mě we tom nowem tyźeńu nowu luboſcź |
DSB-HIST tesnar-nowe-sserbske-modlitwy |
||
| 1877 | do naß, aby my ẜchykne, ſtare a młode, ſchicho a měrńe ſpali ako kuŕetka pód kſchidłoma twojeje gnady. Hubuź naß gaž witſche ße ßwita a daj nam ẜchyknym wjaßołu hutẜchobu, kenž jo gotowa, teb́e, nejlubẜchy humožnik, žajtẜcha chwalobne a zěkowne kjarliže ſpiwaſch! do ſpańa ẜche ſtaroſcźi a daj huḿelknuſch ẜchyknomu tužnemu pẜchaẜchańu teje duẜche; daj hußnuſch ẜchyknym ſemſkim myßlam. Pſchiź ty něto ſe ſbóžnym měrom do naß, aby my ẜchykne, ſtare a młode, ſchicho a měrńe ſpali ako kuŕetka pód kſchidłoma twojeje gnady. Hubuź naß gaž witſche ße ßwita a daj nam ẜchyknym wjaßołu hutẜchobu, kenž jo gotowa, teb́e, nejlubẜchy humožnik, žajtẜcha chwalobne a zěkowne kjarliže ſpiwaſch! Tak ſe wẜchyknym, zož ßmy a mamy, do twojeje luboſcźi a ẜchogomozy ße lańomy, ty buźoẜch naß deŕe hobſwarnowaſch a nam ßłodke |
DSB-HIST tesnar-nowe-sserbske-modlitwy |
||
| 1878 | ruki ßmy ſapißane. Hobraź ßwěty měr a ßłodki wótpozynk ẜchyknym złoẃekam, wóßebńe ẜchym tužnym, ſpuẜchcźonym, chórym a mrějuzym. Daj nam witſche ſ wjaßelim wótzuſcheſch, aby ten ßwěty źeń pſchaẃe ßwěſchili a ſtrowe mógali chwataſch do Bóžego domu k rědnym Bóžym ßłužbam a ße źěkowat tomu . My pak zomy lažaſch a ſpaſch we měŕe, pſcheto ty, Kněžo, ßy pſchi naß a glědaſch ſa nami, do twojeje ruki ßmy ſapißane. Hobraź ßwěty měr a ßłodki wótpozynk ẜchyknym złoẃekam, wóßebńe ẜchym tužnym, ſpuẜchcźonym, chórym a mrějuzym. Daj nam witſche ſ wjaßelim wótzuſcheſch, aby ten ßwěty źeń pſchaẃe ßwěſchili a ſtrowe mógali chwataſch do Bóžego domu k rědnym Bóžym ßłužbam a ße źěkowat tomu Kněſowemu měńu. Sdźarž naß we twojej luboſcźi až k naẜchomu ßlědnemu wotpozynku. Amen. We Jeſußowych kẜchawnych ranach Ssom wěſty ßchow nět namakał |
DSB-HIST tesnar-nowe-sserbske-modlitwy |
||
| 1879 | We ſłoſcźi dalej woſtańo, Na ßwoju duſchu ńeglěda, Na tog źo Boža ńegnada. Zinß žywy ßy, źinß roſchaj ße, Do witſcheg ńewotlekaj źe, Chtož źinß jo ſtrowy, wjaßoły, Jo witſche ßnaź juž humarły, A gaž we grěchach humrějoẜch, Do hele potom ße hobroſchiſch, Bog buźo juž mě hobgnaźiſch. Bog deŕe pſcheze ſcźerpnoſcź ma, A grěẜchnikoju wodawa, Chtož pak na gnadu ſgrěẜchyjo, We ſłoſcźi dalej woſtańo, Na ßwoju duſchu ńeglěda, Na tog źo Boža ńegnada. Zinß žywy ßy, źinß roſchaj ße, Do witſcheg ńewotlekaj źe, Chtož źinß jo ſtrowy, wjaßoły, Jo witſche ßnaź juž humarły, A gaž we grěchach humrějoẜch, Do hele potom wěſcźe źoẜch. Och pomož, Jeſu, pomož mě, Ab ſkoro pſchiẜcheł ku teb́e, A ṕerẃej zynił pokutu, Až mě do |
DSB-HIST tesnar-nowe-sserbske-modlitwy |
||
| 1880 | źo Boža ńegnada. Zinß žywy ßy, źinß roſchaj ße, Do witſcheg ńewotlekaj źe, Chtož źinß jo ſtrowy, wjaßoły, Jo witſche ßnaź juž humarły, A gaž we grěchach humrějoẜch, Do hele potom wěſcźe źoẜch. Och pomož, Jeſu, pomož mě, Ab ſcźerpnoſcź ma, A grěẜchnikoju wodawa, Chtož pak na gnadu ſgrěẜchyjo, We ſłoſcźi dalej woſtańo, Na ßwoju duſchu ńeglěda, Na tog źo Boža ńegnada. Zinß žywy ßy, źinß roſchaj ße, Do witſcheg ńewotlekaj źe, Chtož źinß jo ſtrowy, wjaßoły, Jo witſche ßnaź juž humarły, A gaž we grěchach humrějoẜch, Do hele potom wěſcźe źoẜch. Och pomož, Jeſu, pomož mě, Ab ſkoro pſchiẜcheł ku teb́e, A ṕerẃej zynił pokutu, Až mě do rowa donjaßu, Ab źinßa ja a ẜchykne dny Był k ßlědnej |
DSB-HIST tesnar-nowe-sserbske-modlitwy |