Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1771–1780 wót 1989.
| 1771 | " źiwowachu ße źiſchi, ale ſkóro jim to ſaßej ſ myßlow hujźe. "Ach ſtarka" –. Starka mußaſcho ſtanuſch: "Witſche ſaßej, něto pójźomy wjazerat!" To wſchykno źěſcho ſtarze něto pſches głowu, a na wſchykno padnu tak ako ſymny mros ta tužyza groniſch, "ja ga ńamam tak ẃele dycha ako wy!" "Starka, ńamaſcho wy tak ẃele dycha? zogodla niz?" źiwowachu ße źiſchi, ale ſkóro jim to ſaßej ſ myßlow hujźe. "Ach ſtarka" –. Starka mußaſcho ſtanuſch: "Witſche ſaßej, něto pójźomy wjazerat!" To wſchykno źěſcho ſtarze něto pſches głowu, a na wſchykno padnu tak ako ſymny mros ta tužyza: Jabłuzyna buźo hukopana! – – Nichten we doḿe ńewiźeſcho, až ſtarka źěń wóte dńa tužńejſcha bywa. Jano pórědko běſcho ſ jeje |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-10-pschiloga |
||
| 1772 | ſe ßwójeju tužyzu wjaßela ſkaſyſch. Běſcho pſchißamem južo we połnozy, ako Dubin ras póſdźe domoj pſchiźe. Běſcho měł ẃelgen ẃele hobſtarańa, witſche pſchidu źěłaſcheŕe, a chylku běſcho teke we kjarzḿe poßejźeł; ßußeźi ße jogo wſchake pſchaſchachu, tak ak to jo. Noz běſcho ſchicha ſ twaŕenim ſachopiſch, a kuždy wě, zo to na ße ma. Pſcheſchiwo źiſcham pak wóſta ſtarka jadnak poẃedata; jim ńejo kſchěła ſe ßwójeju tužyzu wjaßela ſkaſyſch. Běſcho pſchißamem južo we połnozy, ako Dubin ras póſdźe domoj pſchiźe. Běſcho měł ẃelgen ẃele hobſtarańa, witſche pſchidu źěłaſcheŕe, a chylku běſcho teke we kjarzḿe poßejźeł; ßußeźi ße jogo wſchake pſchaſchachu, tak ak to jo. Noz běſcho ſchicha a rědna, połna nalětneje wóni. Nebjo běſcho bytſche a mjaßezk lejaſcho na zełu hokolinu ßwójo ßlobrane ßwětło. Po jßy běſcho wſchykno ſcźicha |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-10-pschiloga |
||
| 1773 | . "źinßa". My pſchoßomy dalej we 4. pſchoßb́e, až luby Bog dej nam źinßa ten ſchedny klěbaſchk daſch, niz teke witſche. Witſche, pſchedwitſche atd. dejmy ſaß pſchoßyſch, pſchoßyſch mimo hobſcheſtaſcha. Žinßa mamy doſcź pſchoßyſch, aby ſtrowe woſtali, aby ſaßłužbu ḿeli hobſwarnuj twoju duſchu. 8. Ten Kněs hobſwarnuj twójo wen- a nutſchhyſche wót ńenta až do niḿernoſcźi!" Naſch ſchedny klěb daj nam źinßa. "źinßa". My pſchoßomy dalej we 4. pſchoßb́e, až luby Bog dej nam źinßa ten ſchedny klěbaſchk daſch, niz teke witſche. Witſche, pſchedwitſche atd. dejmy ſaß pſchoßyſch, pſchoßyſch mimo hobſcheſtaſcha. Žinßa mamy doſcź pſchoßyſch, aby ſtrowe woſtali, aby ſaßłužbu ḿeli, aby Bog ten ſaßłužony klěb ſdźaržał a žognował a teke nězo ſa witſche huſchej woſtało. Tak mamy tak dodoſcźa ſ tym źinßym zyniſch |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-11 |
||
| 1774 | źinßa". My pſchoßomy dalej we 4. pſchoßb́e, až luby Bog dej nam źinßa ten ſchedny klěbaſchk daſch, niz teke witſche. Witſche, pſchedwitſche atd. dejmy ſaß pſchoßyſch, pſchoßyſch mimo hobſcheſtaſcha. Žinßa mamy doſcź pſchoßyſch, aby ſtrowe woſtali, aby ſaßłužbu ḿeli, aby duſchu. 8. Ten Kněs hobſwarnuj twójo wen- a nutſchhyſche wót ńenta až do niḿernoſcźi!" Naſch ſchedny klěb daj nam źinßa. "źinßa". My pſchoßomy dalej we 4. pſchoßb́e, až luby Bog dej nam źinßa ten ſchedny klěbaſchk daſch, niz teke witſche. Witſche, pſchedwitſche atd. dejmy ſaß pſchoßyſch, pſchoßyſch mimo hobſcheſtaſcha. Žinßa mamy doſcź pſchoßyſch, aby ſtrowe woſtali, aby ſaßłužbu ḿeli, aby Bog ten ſaßłužony klěb ſdźaržał a žognował a teke nězo ſa witſche huſchej woſtało. Tak mamy tak dodoſcźa ſ tym źinßym zyniſch. Jeſus |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-11 |
||
| 1775 | Žinßa mamy doſcź pſchoßyſch, aby ſtrowe woſtali, aby ſaßłužbu ḿeli, aby Bog ten ſaßłužony klěb ſdźaržał a žognował a teke nězo ſa witſche huſchej woſtało. Tak mamy tak dodoſcźa ſ tym źinßym zyniſch. Jeſus togodla groni: "Neſtarajſcho ße wo ten witſchejſchy źeń; pſcheto Bog dej nam źinßa ten ſchedny klěbaſchk daſch, niz teke witſche. Witſche, pſchedwitſche atd. dejmy ſaß pſchoßyſch, pſchoßyſch mimo hobſcheſtaſcha. Žinßa mamy doſcź pſchoßyſch, aby ſtrowe woſtali, aby ſaßłužbu ḿeli, aby Bog ten ſaßłužony klěb ſdźaržał a žognował a teke nězo ſa witſche huſchej woſtało. Tak mamy tak dodoſcźa ſ tym źinßym zyniſch. Jeſus togodla groni: "Neſtarajſcho ße wo ten witſchejſchy źeń; pſcheto ten witſchejſchy źeń buźo ße ſa to ßwojo ſtaraſch; wono jo doſcź, až kuždy źeń ßwoju ßamſku ſtaroſcź ma." Ga pſched |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-11 |
||
| 1776 | źeli. Wóna to jomu pŕedk źaržy, ale Fryzo ße tomu ſchomu hobińo, wón zo jano tomu hokognuſchu ße žywiſch a Hanka dej witſche pſchi kokotu jogo kralowka byſch. K wjazorku pſchigótujo ße Hanka na pſchěſu. Wóna hoblazo ße ßerbſka a ma hutſchobne wjaßele na tej rědnej Fryza ẃelgin lubo, ale až wón ßwóju maſcheŕnu rěz ſajſchpiwa a wót ßwójeje domowńe a jeje nałogow niz ẃeźeſch ńozo, ju wót ńogo źeli. Wóna to jomu pŕedk źaržy, ale Fryzo ße tomu ſchomu hobińo, wón zo jano tomu hokognuſchu ße žywiſch a Hanka dej witſche pſchi kokotu jogo kralowka byſch. K wjazorku pſchigótujo ße Hanka na pſchěſu. Wóna hoblazo ße ßerbſka a ma hutſchobne wjaßele na tej rědnej, pſchiſtojnej draſcźe. Wóna ńebźo ße žědńe wót ńeje źeliſch, žedńe wót ßwójeje ßerbſkeje domowńe a rězy, daniž wót tych kſchaßnych ßerbſkich |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-17-pschiloga |
||
| 1777 | až ſchi do žńow naroſtu! Kukuk – ßłyńzko! kaſa gluka, Tak do połnych pupkow kuka, Źinß dŕe Błota zarńe ße, witſche budu ſelene! Kukuk – ſ wólſche, kukuk – ſ duba, witaj łuka, rěka luba! Kukuk – zaß jo něto tam póßednu na ſelenu wótnožku? Kukuk – buŕ, zo ty tam wóraſch, kulki akle ſ jamy póraſch? Kukuk – ßajźaj ſaßobu, až ſchi do žńow naroſtu! Kukuk – ßłyńzko! kaſa gluka, Tak do połnych pupkow kuka, Źinß dŕe Błota zarńe ße, witſche budu ſelene! Kukuk – ſ wólſche, kukuk – ſ duba, witaj łuka, rěka luba! Kukuk – zaß jo něto tam, ga tek dlej wěz ńezakam! Kukuk – kukuk – kukuk! Pſchepytańe hutſchobneje žyły Žortne tſchojeńko, hulizył Mikławſch Bjedrich. (Kóńz |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-18-pschiloga |
||
| 1778 | zeſcźipołne ſakopowańe. R. Pód roßu a kóßu Tſchawa jo doroſcźona. Nět jo zaß, ßeno źěłaſch, nět dajo ten nejlěpſchy hužytk. Witſche źo na ßezeńe. Tſchoch ßezkow jo ßeb́e goſpodaŕ k tomu ſkaſał. Pſchaẃe mozne, raḿenite muže. S tymi zo witſche dopołudńa ßwoju to buźo ßchajźaſch, zož ßy huzył, bźo ße ſajźaſch, buźo roſcź a kwiſchcź we ßwěŕe. Gromadna wjazeŕa pla Buckwaŕa hobſamknu to zeſcźipołne ſakopowańe. R. Pód roßu a kóßu Tſchawa jo doroſcźona. Nět jo zaß, ßeno źěłaſch, nět dajo ten nejlěpſchy hužytk. Witſche źo na ßezeńe. Tſchoch ßezkow jo ßeb́e goſpodaŕ k tomu ſkaſał. Pſchaẃe mozne, raḿenite muže. S tymi zo witſche dopołudńa ßwoju prědnu luku poßez. Wón ßam ßwóje kóße prědku hyſchcźi ras pſcheglědujo. Dwě tſchawowej k wjazoru ßeb́e kradu huklapjo. Teke nowe pružynki nutſch |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-24 |
||
| 1779 | hužytk. Witſche źo na ßezeńe. Tſchoch ßezkow jo ßeb́e goſpodaŕ k tomu ſkaſał. Pſchaẃe mozne, raḿenite muže. S tymi zo witſche dopołudńa ßwoju prědnu luku poßez. Wón ßam ßwóje kóße prědku hyſchcźi ras pſcheglědujo. Dwě tſchawowej k wjazoru ßeb́e kradu huklapjo. Teke nowe hobſamknu to zeſcźipołne ſakopowańe. R. Pód roßu a kóßu Tſchawa jo doroſcźona. Nět jo zaß, ßeno źěłaſch, nět dajo ten nejlěpſchy hužytk. Witſche źo na ßezeńe. Tſchoch ßezkow jo ßeb́e goſpodaŕ k tomu ſkaſał. Pſchaẃe mozne, raḿenite muže. S tymi zo witſche dopołudńa ßwoju prědnu luku poßez. Wón ßam ßwóje kóße prědku hyſchcźi ras pſcheglědujo. Dwě tſchawowej k wjazoru ßeb́e kradu huklapjo. Teke nowe pružynki nutſch ſawěrſchejo. Dwě źowze dejtej ſa tymi ßezkami tu tſchawu roskidowaſch. Sajtſcha ſeger ſtyrich jo goſpodaŕ Krawz juž na łuze. Pod |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-24 |
||
| 1780 | . tomaßoweje muki a ztr. kalku huchytał. Jo, ßußeźi, chtož ßwóje grunty deŕe wótwardujo, tomu pſchińaßu bogatu dań. A witſche pojźomy na golize, na tu drugu łuku, tam jo ta tſchawa hyſchcźi lěpſcha. Maja, nalej hyſchcźi jaden žytowy! a witſche deŕe wótwardował a gnojił, a to jo ße deŕe ſapłaſchiło. Na kužde kóßńo (morgen) ßom ztr. kanita, 2 ztr. tomaßoweje muki a ztr. kalku huchytał. Jo, ßußeźi, chtož ßwóje grunty deŕe wótwardujo, tomu pſchińaßu bogatu dań. A witſche pojźomy na golize, na tu drugu łuku, tam jo ta tſchawa hyſchcźi lěpſcha. Maja, nalej hyſchcźi jaden žytowy! a witſche ſajtſcha ſeger ſtyrich ße wiźimy na tej drugej łuze." "Božejḿe, Krawz, na naß možoſch ße ſpuſchcźiſch!" R. Rejka |
DSB-HIST sserbski-zassnik-1931-24 |