Anfrage »witśe«, Ergebnisse 1621–1630 von 1989.
| 1621 | ſpominajſcho na żeṅ teje ßṁerſchi ras; grėẜchniki, wy poglėḋajſcho, až ku koṅzu żo ẜchen zaß, żinßa ſtrowe, mozne ßmy, witſche kaẜchcżu lažymy, a ta zeſcż, kenž nam jo dana, bużo ſrȧſom ſakȯpana. 2. Na to lubej poglėdamy, zož do woka noz, ßwėt dobru noz. 409. Denket doch, ihr Menſchenkinder. Gloß: Freu dich ſehr, o meine Seele. Ssṁertne żiſchi ſpominajſcho na żeṅ teje ßṁerſchi ras; grėẜchniki, wy poglėḋajſcho, až ku koṅzu żo ẜchen zaß, żinßa ſtrowe, mozne ßmy, witſche kaẜchcżu lažymy, a ta zeſcż, kenž nam jo dana, bużo ſrȧſom ſakȯpana. 2. Na to lubej poglėdamy, zož do woka padṅo nam, zož jo pſchichodne, to mamy ponizom, a kuždy ßam pyta jano ſemſku wėz, wot togo żo ẜcha jog rėz |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1622 | läßt walten. Ja ßom we huṁeraṅu ſtawṅe a žyẇeṅe ku koṅzu żo, chto kſcheł mė groniſch nėto ſjawṅe, až žywy bdu do witſchego? Zaß hujżo, ßṁerſch ße pſchibliža, och, była duẜcha gotowa. 2. Ten złoẇek, kenž ße w grėchach kaſy, tom pſchiżo k ßudu, żož we ſpaṅu młoge budu. 410. Jch ſterbe täglich und mein Ende. Gloß: Wer nur den lieben Gott läßt walten. Ja ßom we huṁeraṅu ſtawṅe a žyẇeṅe ku koṅzu żo, chto kſcheł mė groniſch nėto ſjawṅe, až žywy bdu do witſchego? Zaß hujżo, ßṁerſch ße pſchibliža, och, była duẜcha gotowa. 2. Ten złoẇek, kenž ße w grėchach kaſy, tom rowu pſcheze ſdrały jo; lej! jabłuko, żož hužeṅz łaſy, tež ṅehuſdrate wotpadṅo. Ten ſtary ſwėſtk tež plaſchi mė, až |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1623 | Tam ßṁerſch ga zeſto pſchiżo ned, żož jo ẜchak ſa niz mėta. Lej żinßa bėſcho rėd na mṅo, chto wė, lez witſche ṅebużo ten rėd juž pſchiſch na teḃe? 3. Och ṅegroṅ, ja ßom młodutſchki, juž ṅebdu huṅaßony; och nė, ßy doſcż jan pẜchaẇe huſnajoẜch, až teke humrėſch derbiẜch. 2. Och pſchigotuj ße, ſpuẜchcż ten ßwėt, až ras ſchi ṅeſni: bėda! Tam ßṁerſch ga zeſto pſchiżo ned, żož jo ẜchak ſa niz mėta. Lej żinßa bėſcho rėd na mṅo, chto wė, lez witſche ṅebużo ten rėd juž pſchiſch na teḃe? 3. Och ṅegroṅ, ja ßom młodutſchki, juž ṅebdu huṅaßony; och nė, ßy doſcż juž hobſtary, ab ṅebył podchyſchony tej ßṁerſchi, kenž ẜcho huterṅo a tež nȧ młodoſcż ṅeglėdṅo; kak mogał tak ße myßliſch? 4. |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1624 | ſpominaj, až humrėſch dejẜch, to huſnawaj. 417. Heute mir und morgen dir. Gloß: Jeſus meine Zuverſicht. Żinßa mė a witſche wam, tak te ſwony pſcheze ſwoṅe, gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a , ja zu humṙeſch ſtawṅe až ṅehumrėju niṁer ras; zu grėchy wotpołožyſch ſjawṅe a Bogu ßłužyſch kuždy zaß. Och złoẇek, na to ſpominaj, až humrėſch dejẜch, to huſnawaj. 417. Heute mir und morgen dir. Gloß: Jeſus meine Zuverſicht. Żinßa mė a witſche wam, tak te ſwony pſcheze ſwoṅe, gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a witſche wam. 2. Witſche w roẇe, żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1625 | wam, tak te ſwony pſcheze ſwoṅe, gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a witſche wam. 2. Witſche w roẇe, żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo, , až humrėſch dejẜch, to huſnawaj. 417. Heute mir und morgen dir. Gloß: Jeſus meine Zuverſicht. Żinßa mė a witſche wam, tak te ſwony pſcheze ſwoṅe, gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a witſche wam. 2. Witſche w roẇe, żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo, až jo blißko nam ten row: Witſche w roẇe, żinßa how! 3. Kuždy tu̇dy humrėjo, chto ga možo na ßṁerſch dobyſch |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1626 | ſwony pſcheze ſwoṅe, gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a witſche wam. 2. Witſche w roẇe, żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo, až jo blißko nam , to huſnawaj. 417. Heute mir und morgen dir. Gloß: Jeſus meine Zuverſicht. Żinßa mė a witſche wam, tak te ſwony pſcheze ſwoṅe, gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a witſche wam. 2. Witſche w roẇe, żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo, až jo blißko nam ten row: Witſche w roẇe, żinßa how! 3. Kuždy tu̇dy humrėjo, chto ga možo na ßṁerſch dobyſch? Dokulž Aḋam ſ |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1627 | żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo, až jo blißko nam ten row: Witſche w roẇe, żinßa how! 3. Kuždy tu̇dy humrėjo, chto ga možo na ßṁerſch dobyſch? Dokulž Aḋam ſ grėẜchyẜcho, dej nėt gaž te humarliki tam horduju nėt huṅaßone; ſchėło ſ rowa woła nam: Żinßa mė a witſche wam. 2. Witſche w roẇe, żinßa how, naẜcho žyẇeṅe ße miṅo, zomy žgan do myßleṅow napißaſch, kak ẜchykno ſgiṅo, až jo blißko nam ten row: Witſche w roẇe, żinßa how! 3. Kuždy tu̇dy humrėjo, chto ga možo na ßṁerſch dobyſch? Dokulž Aḋam ſ grėẜchyẜcho, dej nėt wona ẜchyknych pobiſch. Tak ẜcho ßṁerſchi bližej żo, kuždy tudy humrėjo. 4. Złoẇek, ten ſwėſtk woſtaṅo, ſa ßṁerſch žedno ſele |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1628 | we gnaże how pẜchaẇe ſbožne humrėſche. 2. Moj Bog, ja ṅewėm, ga moj ßlėdny a ßṁertny żen mė nadejſch bżo; juž witſche mogu byſch ten prėdny, kaž kwėtk, kenž jeßno ſepṙeł jo: tog dla huz moju hutẜchobu ße pſchigotowaſch k humrėſchu. 3. Moj dejmy, a wėm, až ẜchykno ſajżiſch dej; niz wėſteg ṅamamy na ſejmji a niṁer žeden dobytk ṅej. Tog dla mė pokaž we gnaże how pẜchaẇe ſbožne humrėſche. 2. Moj Bog, ja ṅewėm, ga moj ßlėdny a ßṁertny żen mė nadejſch bżo; juž witſche mogu byſch ten prėdny, kaž kwėtk, kenž jeßno ſepṙeł jo: tog dla huz moju hutẜchobu ße pſchigotowaſch k humrėſchu. 3. Moj Bog, gaž zaß mė dohubėžy, ga ṅewėm, kak ja budu mrėẜch; ten jaden ſpuẜchcżi jen we ſċhėžy, ten drugi lažki |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1629 | ſgino, ſłoto jo gjarſcż poṗeła, ſejmja tudy ẜchykno jo, a ſaß k ſejmji hordujo; zož naß żinßa ſwjaßełijo, to ſaß witſche hobtužyjo. 6. Ꞩchyken troẜcht a ſwjaßeleṅe, Jeſu, jan we teḃe jo; twojo kẜchaßne hochłożeṅe, k rėdnej paſtẇe hordujo. Mojo kenž nużi, pſchijaſchel, kenž wotſche ßużi. 5. We tom ßwėſche ẜcho ße miṅo, moz tej duẜchy ṅedawa, hußoknoſcż tak jeßno ſgino, ſłoto jo gjarſcż poṗeła, ſejmja tudy ẜchykno jo, a ſaß k ſejmji hordujo; zož naß żinßa ſwjaßełijo, to ſaß witſche hobtužyjo. 6. Ꞩchyken troẜcht a ſwjaßeleṅe, Jeſu, jan we teḃe jo; twojo kẜchaßne hochłożeṅe, k rėdnej paſtẇe hordujo. Mojo ßwėtło, hußwėſch mė, nėžli pſchiżo humṙeſche, how kſcheł ſchi we duẜchy noßyſch, Jeſu, pojż, to zu ſchi pẜchoßyſch. |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |
||
| 1630 | radu how twoj temṗel hordował teḃe k bydleṅu, moj kral. 6. Żijſcho, muzne złonki żijſcho nėto k waẜchom mėroju, a do witſcheg rėdṅe ſpijſcho, pon żėk dajſcho Bogoju kenž wam w ſpaṅu mozy dajo. Gaž pak ßṁerſch waß wotwołajo, dej byſch ſchėła humrėſche ſa ſmėrkaṅu, ab mogł pẜchawy mėr tak doſtaſch, zart mė ṅegnuł we ſpaṅu. Hulej na mṅo twoju gnadu, ab ja ſa twojeju radu how twoj temṗel hordował teḃe k bydleṅu, moj kral. 6. Żijſcho, muzne złonki żijſcho nėto k waẜchom mėroju, a do witſcheg rėdṅe ſpijſcho, pon żėk dajſcho Bogoju kenž wam w ſpaṅu mozy dajo. Gaž pak ßṁerſch waß wotwołajo, dej byſch ſchėła humrėſche ſa tu duẜchu dobyſche. Ku blidu. 446. Beſcher uns, Herr, das täglich Brot. Gloß: Herr Jeſu Chriſt, dich zu |
DSB-HIST sserbske-duchowne-kjarlize |