Napšašowanje »witśe«, wuslědki 1491–1500 wót 1989.
| 1491 | wótegroni Nypla twarźe. „Tak jo deŕe! — Waſcho mě?“ „Nypla ſ Wólſchowa.“ „Deŕe. — Pſchiſchcźo witſche do kjarzmy, buźomy ned pſchepytowaſch. To weto źomy wiźeſch, lez ſłoźeja ńenamalamy.“ „Spuſchcźam ße na waß — a namakajoſcho pſchi ßamem by gronił, až ma naſcha ßußedka taku ſchorzu!“ „Móžoſcho to ſ wěſtoſcźu groniſch?“ „Jo!“ wótegroni Nypla twarźe. „Tak jo deŕe! — Waſcho mě?“ „Nypla ſ Wólſchowa.“ „Deŕe. — Pſchiſchcźo witſche do kjarzmy, buźomy ned pſchepytowaſch. To weto źomy wiźeſch, lez ſłoźeja ńenamalamy.“ „Spuſchcźam ße na waß — a namakajoſcho-li mě ſloźeja, ga to dermo ńezyniſcho, mam doma w hugeńu (Schornſtein) dwě tluznej plazy wißezy — hihihi!“ Nypla |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-25 |
||
| 1492 | Chtož na kjakmuſchu zaka. Hokoł' naß jo połno ńeměrow, Dokulž nět jo zaß tych kjarmuſchow .... To ße ſcźirzy kuždu ßobotu: „Witſche pójźomy na kjarmuſchu!“ Póńeźele grońe wjaßołe: „My ga póramy ße ſ kjarmuſche!“ A tak ſni to ßłowo „kjarmuſcha teke Huſcha zerkwa ſawoſtała, kótaraž mějaſcho 40 hołtaŕow a až do ẃelikego hogńa w lěſche 1600 tſchi źuŕa. (Dalej pſchiźo.) Chtož na kjakmuſchu zaka. Hokoł' naß jo połno ńeměrow, Dokulž nět jo zaß tych kjarmuſchow .... To ße ſcźirzy kuždu ßobotu: „Witſche pójźomy na kjarmuſchu!“ Póńeźele grońe wjaßołe: „My ga póramy ße ſ kjarmuſche!“ A tak ſni to ßłowo „kjarmuſcha“ Daniž ńejo ſaßej ńeźela. — Ja pak ßamotńe w ßwójej ſchpizze Ssedźim pſchi tej ſtaroſnatej ſchklizze — Zakam, glědam na to proſdne |
DSB-HIST nowy-sserbski-zassnik-1923-27 |
||
| 1493 | , gaž won woła, ga ßłuchaj a powdaj jomu zełu twoju hutſchobu! Chtož ṅeßłucha, gaž Bog żinßa woła, pſchėd tym ße witſchė gnada ßchowa a te żurja budu ſamkṅone. Żinß pſchiż! Żinßa ſchi Jeſus woła! — Lȧſuj: Pſchiß. Sal. 8, pſchijaſchėlȧ mėſch. Groṅ welė wėzej ned wot żinßa: „Moj woſchz, ty ßy moj wednik wot mojeje młodoscżi!“ — Jo, gaž won woła, ga ßłuchaj a powdaj jomu zełu twoju hutſchobu! Chtož ṅeßłucha, gaž Bog żinßa woła, pſchėd tym ße witſchė gnada ßchowa a te żurja budu ſamkṅone. Żinß pſchiż! Żinßa ſchi Jeſus woła! — Lȧſuj: Pſchiß. Sal. 8, 17. Staw 3, 1—24. Rom. 2, 5. Pṙatk. Sal. 12, 1. Ty, kėnź we huſchych lėtach ſtojſch, |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1494 | , a helȧ tek ṅejo ṅeſpėſchna. Pytaj we tom ṅetejſchnem wokognuſchu̇ ß’chow podlȧ Kriſtußa. Żinß žywiſch ße, żinß ße roſchȧj, do witſchėgo žgan ṅezakaj; chtož żinß jo ſtrowy a fryſchny, jo witſchė juž ßnaż humarły; gaž ty ṅet we grėchach humṙoſch, ga do ſ’nim! Hoglėdnij ße! Ta ßmėrſch żo ſ’chwatajuzymi kſchozeṅami ſa tebu, wona jo ſchi jużo blisko. Ten ßud ſtupa ſchi na pėty, a helȧ tek ṅejo ṅeſpėſchna. Pytaj we tom ṅetejſchnem wokognuſchu̇ ß’chow podlȧ Kriſtußa. Żinß žywiſch ße, żinß ße roſchȧj, do witſchėgo žgan ṅezakaj; chtož żinß jo ſtrowy a fryſchny, jo witſchė juž ßnaż humarły; gaž ty ṅet we grėchach humṙoſch, ga do helė wėscże jeżoſch! — Pojż k’Jeſußu! — Luk. 13, 6—9: „Won ſgroṅi jim pak tu pſchirownoscż; ṅecht mejaſcho figowy |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1495 | ß’chow podlȧ Kriſtußa. Żinß žywiſch ße, żinß ße roſchȧj, do witſchėgo žgan ṅezakaj; chtož żinß jo ſtrowy a fryſchny, jo witſchė juž ßnaż humarły; gaž ty ṅet we grėchach humṙoſch, ga do helė wėscże jeżoſch! — Pojż k’Jeſußu! — Luk. 13, , wona jo ſchi jużo blisko. Ten ßud ſtupa ſchi na pėty, a helȧ tek ṅejo ṅeſpėſchna. Pytaj we tom ṅetejſchnem wokognuſchu̇ ß’chow podlȧ Kriſtußa. Żinß žywiſch ße, żinß ße roſchȧj, do witſchėgo žgan ṅezakaj; chtož żinß jo ſtrowy a fryſchny, jo witſchė juž ßnaż humarły; gaž ty ṅet we grėchach humṙoſch, ga do helė wėscże jeżoſch! — Pojż k’Jeſußu! — Luk. 13, 6—9: „Won ſgroṅi jim pak tu pſchirownoscż; ṅecht mejaſcho figowy bom we ßwojej wiṅizy plożony, a won pſchiże a pytaſcho plody |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1496 | . — Mark. 8, 34—38. — Luk. 12, 16—21. — 2 Petſch. 3, 1—12. Pojż żinßa! witſchė bużo ſcheźej! Ty drė ße myßliſch, až to hobroſchėṅe ſchi posdżej rowno tak lȧžko bużo, ak ṅeto! Ty maſch hopaznu a klȧpaṅe podermo. Lȧſuj: Pṙat. Sal. 11, 9. — Heſ. 3, 17—19. — Heſ. 33, 1—19. — Mark. 8, 34—38. — Luk. 12, 16—21. — 2 Petſch. 3, 1—12. Pojż żinßa! witſchė bużo ſcheźej! Ty drė ße myßliſch, až to hobroſchėṅe ſchi posdżej rowno tak lȧžko bużo, ak ṅeto! Ty maſch hopaznu a tſchaſchnu myßl. Gaž złowėk kuždy żeṅ a pſchėze ſaßej ṅezo ßlyſchy abo wiżi, ga bywa jomu to po zaßu ſchojano. Gaž do |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1497 | lu̇żimi, pſchės ṅemėr teje wėdobnoscżi a pſchės warnowaṅe. Jogo klȧpaṅe ſchi hulėkajo, alė ṅeſtaṅoſchli, aby jomu wotzynił, ṅebżo ſchi južo witſchė jogo klȧpaṅe tak hulėkaſch, ako żinßa, a pſchėswitſchė jo lėbda markujoſch. Młogi bėſcho ras dłymoko wot togo evangelia ſapſchimėty, a ṅeto , ja ſtojm pſchėd żurjami a klȧpam .“ Won klȧpa pſchės to pṙatkowaṅe togo evangelia, pſchės pobožne knigły, pſchės to rosgrono ſ’pobožnymi lu̇żimi, pſchės ṅemėr teje wėdobnoscżi a pſchės warnowaṅe. Jogo klȧpaṅe ſchi hulėkajo, alė ṅeſtaṅoſchli, aby jomu wotzynił, ṅebżo ſchi južo witſchė jogo klȧpaṅe tak hulėkaſch, ako żinßa, a pſchėswitſchė jo lėbda markujoſch. Młogi bėſcho ras dłymoko wot togo evangelia ſapſchimėty, a ṅeto? — och jogo hutſchoba jo twarda, jogo wėdobnoscż glucha a nima, a won żo chwatajzy k’heli dołoj. — Pſchi eṅgėlskim morju |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1498 | bużo, ße hobroſchiſch. S’kuždym wokognuſchim ta tſchachota pſchibėra. Togodlȧ ga pojż a ṅekomuż! Pojż żinßa k’Jeſußu! — Pojż ṅet, witſchė bużo posdże! Ty dṙe ßy ßebė pṙetkweſeł, k’Jeſußu pſchiſch, alė ṅet rowno hyſchcżi niz . Kaž tam Felix, groniſch ty: , až jogo dejſch ſapſchimėſch. Won jo twoja ßamotna nażeja. Won zo ſchi do ṅebja wjascż. Alė dlėj zakaſch, ſchėžej ſchi bużo, ße hobroſchiſch. S’kuždym wokognuſchim ta tſchachota pſchibėra. Togodlȧ ga pojż a ṅekomuż! Pojż żinßa k’Jeſußu! — Pojż ṅet, witſchė bużo posdże! Ty dṙe ßy ßebė pṙetkweſeł, k’Jeſußu pſchiſch, alė ṅet rowno hyſchcżi niz . Kaž tam Felix, groniſch ty: „Ṅet možoſch wotejż; gaž pak godny zaß ſmeju, zu ſchi daſch ſaßej wołaſch.“ Zart deṙe wė, až, gaž |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1499 | , ga ṅeſatwarżcżo waſchu hutſchobu! Ṅeto jo ten żeṅ togo ſtrowja!“ Zart ſchi do huſchowu ſchepozo: „Żinß niz, alė witſchė!“ Won ſchi prėtkdžo, až možoſch Bogu ſche pſchichodne dny powdaſch, gaž jano žinßa jomu k’woli ßy. Paß ße pſchėd tym twojo hobroſchėṅe chopijoſch wotſtarkowaſch, won ſchi lȧžko na nimėrṅe we ßwojich wėsbach hobchowajo. Bog groni: „Żinß, gaž moj głoß ßłyſchyſchȯ, ga ṅeſatwarżcżo waſchu hutſchobu! Ṅeto jo ten żeṅ togo ſtrowja!“ Zart ſchi do huſchowu ſchepozo: „Żinß niz, alė witſchė!“ Won ſchi prėtkdžo, až možoſch Bogu ſche pſchichodne dny powdaſch, gaž jano žinßa jomu k’woli ßy. Paß ße pſchėd tym „ witſchė! “ Niz togodlȧ du ṅejwėz ſgubjone, dokulž bėchu ßebė prėtkſeli, až ße ṅekſchė hobroſchiſch, alė togodlȧ, až to |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |
||
| 1500 | “ Won ſchi prėtkdžo, až možoſch Bogu ſche pſchichodne dny powdaſch, gaž jano žinßa jomu k’woli ßy. Paß ße pſchėd tym „ witſchė! “ Niz togodlȧ du ṅejwėz ſgubjone, dokulž bėchu ßebė prėtkſeli, až ße ṅekſchė hobroſchiſch, alė togodlȧ, až to hobroſchėṅe na ṅeſatwarżcżo waſchu hutſchobu! Ṅeto jo ten żeṅ togo ſtrowja!“ Zart ſchi do huſchowu ſchepozo: „Żinß niz, alė witſchė!“ Won ſchi prėtkdžo, až možoſch Bogu ſche pſchichodne dny powdaſch, gaž jano žinßa jomu k’woli ßy. Paß ße pſchėd tym „ witſchė! “ Niz togodlȧ du ṅejwėz ſgubjone, dokulž bėchu ßebė prėtkſeli, až ße ṅekſchė hobroſchiſch, alė togodlȧ, až to hobroſchėṅe na pſchichodne zaßy wotſtarkowachu, a tak dłujko wotſtarkuju, až posdże jo. Zoſch ty niżi zakaſch, až bużoſch ß’chorėſch? Alė rowno chora |
DSB-HIST pojz-k-jesussu |