Napšašowanje »witśe«, wuslědki 71–80 wót 1165.
| 71 | Deẜchna. Tſchawa na gmejnſkich łukach bużo ße witſche dopołṅa hokoło żaßeſchich pſchedawaſch. S Rubyna. pſchinoẜchk na lėto 1881/82 ſapłaſchili: Duſchka, budaṙ ſ Wjerbna a Wylem G. nėto kupaṙ Borkowach. S Duḃego. Naẜch knėžk bużo poṅeżele 13. juni ßeno a wotawu na (400) ſtyri ſta morgenach pſchedawaſch. S Deẜchna. Tſchawa na gmejnſkich łukach bużo ße witſche dopołṅa hokoło żaßeſchich pſchedawaſch. S Rubyna. Naẜcha goṅtwa bużo ße ßobotu 2. juli dopołṅa hokoło, żeẇeſchich pſchenajeſch. S Wjerbna. Knės wot Schönfeld tudy bużo tſchawu na ßwojich łukach ßobotu 18. juni pſchedawaſch. S Woṙejz. Knės huẜchy faraṙ Wieder pẜchoßy wo dary teje luboſcżi |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1881-23 |
||
| 72 | ſa ßwoju pomoz doſtaſch. „Jo! witſche bużo golnik ßwinu ſaṙeſaſch,“ mėṅaẜcho Maria No, ja wėm, zo ßom ſchi winowaty.“ — Wejßy ße wonej żėliẜchtej, a Kaſpar hulizowaẜcho ned to tẜchojeṅe tym domaznym ako ẜchyknym ſnatym, a ẜche jogo chwalachu a mėṅachu, až bużo wėſcże rėdny dar ſa ßwoju pomoz doſtaſch. „Jo! witſche bużo golnik ßwinu ſaṙeſaſch,“ mėṅaẜcho Maria jogo žona, „a pon doſtaṅomy wėſeże radny kuß mėßa a nėkotare jėẜchnize.“ „Pon pak dejałi ßeḃe żinßa hyẜchcżi ẜchklu kißałeg kału wot ßußedki požyzyſch“ ṙaknu ſtarẜchy golz. To ṅej tṙeba,“ wotgroni maſch, |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1881-26 |
||
| 73 | a naßeſcżo ße; a aby teke na witſche a pſcheswitſche hobſtarane byli, ga zu wam (Koṅz.) „No, tomu rowno dej ße wotpomoz,“ wotgroni faraṙ a huſchėgnu dwė gußze ſ kapze, kotarejž ßebe k ßlėdkhyſchu kupił bėẜcho. Won powda jej pobėdnemu ſ tymi ßłowami: „How wſejſcho ßebe a naßeſcżo ße; a aby teke na witſche a pſcheswitſche hobſtarane byli, ga zu wam hyſchcżi nėzo ṗeṅes dariſch.“ Won pſchiṁe do ßwojeje moẜchony, — ale wona bėſcho proſna, kradu proſua! Nėto kſchėẜcho won ßwojogo wotroẜchka pſchiwołaſch, aby won mėſto ṅogo ſ nuſe pomogał, ale wotroẜcht jo ſlažka dalej jėł |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1881-43 |
||
| 74 | buwjaſcż. Gaž ja jano żinßa abo nejpoſdżej witſche jaden ſtow punt hupłaſchiſch a ſa tej dwa „lėzrownož mė pomoz ṅamžoſcho, ga mė troẜchtujo a hochłożijo weto waẜcho grono, hyẜchcżi nicht ga ṅejo we mojej nuſy tak pſchijaſṅe a hutẜchobṅe ku mṅo poẇedał, a možno, až možoſcho waẜcho pṙedweſeſche na jadnu abo drugu wiſu buwjaſcż. Gaž ja jano żinßa abo nejpoſdżej witſche jaden ſtow punt hupłaſchiſch a ſa tej dwa drugej jadnogo wėſtego rukaṙa ſtawiſch mogu, ga jo mė pomožone.” Ten pachtaṙ hujże huſnajuzy tu dobru wolu ßwojogo pſchijaſchela a tak hutroẜchtowany pẜchejz. Brown że ſlubi jomu, až kſcheł ẜchykno hopytaſch, aby jogo ſ długa a |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-03 |
||
| 75 | ; woni ße nażeju, až bużoẜcho akle witſche hujėſch, pſcheto, wėrſcho mė, hyẜchcżi pſcheto jaden matroſa, ten ſchotta Kampbell, mėjaẜcho nozy ſchėžke, tej łożi ſkaſeṅe a pad ſwėſcżujuze zowaṅe. Podermo ße hobroſchi huẜchy łożownik ſ tymi ßłowami na kapitaina: „Ja mam waß we mėnu waẜchych lużi wo nėzo pſchoßyſch; woni ße nażeju, až bużoẜcho akle witſche hujėſch, pſcheto, wėrſcho mė, hyẜchcżi žedṅe ṅejo „Jung Suſanna” na pėtk bupleła.” Kapitain ße na ṅogo ſ kſchėbjatom hobroſchezy klėjaẜcho a ße blabiẜcho tak zaẜchṅe na ßwoje luże, až wẜche honimėze hoblėżechu. Ale żėło łožownikow ṅejżeẜcho weto laßṅej wot rukowu, |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-12 |
||
| 76 | jo bejnych, kenž żinßa bėchu ſtrowe a witſche ßu južo ṅaboge. A mało jo tych Bog kſcheł dalej ẜchykno ſwarnowaſch. We Dobryṅſkej woßaże (ſ Woßenkom ) jo ẇelike tužeṅe, we 5 tyžeṅach ßu 30 parẜchonow, woßebṅe żiſchi, jano na ẜcharlach humrėli a hyſchcżi ṅejo žeden koṅz togo choṙeṅa a mrėſcha. Tych jo bejnych, kenž żinßa bėchu ſtrowe a witſche ßu južo ṅaboge. A mało jo tych domow, konž wot teje choroſcżi pſcheẜchonowane buchu. Bog kſcheł tych hobtužonych troẜchtowaſch a dejmyli ten gorki keluch hyſchcżi dlej piſch, ga kſcheł nam pomogaſch, tu kſchizu ſe ſcżerpnoſcżu ſa Jeſußom ṅaſeż: We Laſoẇe ſtanu ße pſched krotkim |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-16 |
||
| 77 | ku Skobolewu, aby wo gnadu pſchoßyli. Witſche dejſcho gnadu doſtaſch, żaẜcho won, hobchowa Juž nėkotare rußojſke generale bėchu to mėſto dobyſch kſcheli, ale žednomu ße to ṅerażi. Skobolew pſchiże, da jo hobſtupiſch a juž we krotkem zaßu bėchu te hobydlaṙe we takej nuſy, až ße powdaſch kſchechu. Woni poßłachu parlamentaṙow ku Skobolewu, aby wo gnadu pſchoßyli. Witſche dejſcho gnadu doſtaſch, żaẜcho won, hobchowa jich pſchi ße a pſchikaſa tßm ßwojim, aby na drugi żeṅ to mėſto ẜchtormowali. Te Geogtepaṙe ße ṅemyßlachu niz ſłego, ṅewachowachu doſcż a — ſejgrachu. To mėſto bu doby te a Skobolew pſchikaſa, aby žednu duẜchu žywu |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-18 |
||
| 78 | mozy, jo ſa požedanim na żinß ab witſche wotſtarzyſch. Ꞩchym huẜchej bużi żek tym pſchiżonym až tež tak ẇele rolnikoṙow jo pſchiẜchło. Won żaẜcho, až to jo ẇeliki hopor ſa bura, gaž won to rėdne žṅojſke ẇedro ſpuẜchcżijo a do patriotſkeje ſgromażiny pſchiżo, pſcheto to ẇedro jo Božy dar a ṅeſtoj we naẜchej mozy, jo ſa požedanim na żinß ab witſche wotſtarzyſch. Ꞩchym huẜchej bużi żek tym pſchiżonym! Nato ſtanu knės lieutenant Sack ſ Kemmena a roskładowaẜcho wot tog żėła we tej Pẜchußkej drugej komoṙe a woßebṅe wot tog żėła teje konſervativſkeje żėłby, zož won ẜchykno ẇelgi deṙe ſnajo, dokulž jo ſ knės landrotom wot Funcke naſch |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-30 |
||
| 79 | , mojo gole, żaẜcho won, pſchiž witſche we tej ẜchtunże ſaßej tudy na to mėſto gole, ja budu ſchi telik ṗeṅes daſch, až bużoſch ßeḃe moz dwa kruẜchka kupiſch. Swjaßelim huſtṙe to gole ßwoju ruku. Ten general pſchiṁe do kapße, ale božko, won bėẜcho ßwoje ṗeṅeſe ſabył. „Sſłuchaj, mojo gole, żaẜcho won, pſchiž witſche we tej ẜchtunże ſaßej tudy na to mėſto a ja budu ſchi tej ſchillinga pſchiṅaſcż, ak ſchi ßom ſlubił.“ Domoj pſchiduzy, namaka won wot hußokeje parẜchony liſt a pſchepẜchoßeṅe na goscżinu, rowno we tej gożiṅe, ak tomu goleſchu bėẜcho pomoz ſluḃił. Won ße |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-34 |
||
| 80 | pak wam niz pomoz. Wy dejſcho juž witſche waẜch dom ſpuẜchcżiſch a do Sibiriſkeje huwandrowaſch. moj ſnank, ja ßom newinowaty.“ „To ṅejo moja wėz,“ wotgroni ten ßudnikaṙ, „tež ṅejßom rowno waß ſaßużił, ta kejžorſka pſchikaſṅ nehugroni, zogodla ſcżo ſagnane. Mė jo waß hutẜchobṅe luto, ṅamgu pak wam niz pomoz. Wy dejſcho juž witſche waẜch dom ſpuẜchcżiſch a do Sibiriſkeje huwandrowaſch. How maſcho wotpißk kralojſkeje pſchikaſni.“ Take ßłowa bėchu ako ṅewėdro ſa ṅewinowatego muža. Won bu do papajżeṅſtwa naßlėdk ſporany, a how hulizowa won tej žałoſcżezej žoṅe a żowze tu tužnu powėſcż. Lėṗej a ſjawṅej kſchikaẜchtej maſch a |
DSB-HIST bramborske-nowiny-1882-35 |