Dolnoserbski tekstowy korpus

(Komfortne pytanje w nowem korpusu)

Pytanje w źělnych korpusach

(Glědaj do žrědłow)
Šyrokosć konteksta
Wuslědki na bok

Napšašowanje »witśe«, wuslědki 651–660 wót 1165.

pjerwjejšne

dalšne

651 „Ga tak ße jogo hopſchaſchaj a pſchiſch witſche how. Wam, kněs Kalina, ße „Ja ße myßlim, až twóje kubłaŕe ße ńebudu góriſch, a ty tek niz, gaby ße ſchi do grodu weſeła“, ŕaknu kněni. „Mußym dozakaſch, zo hujko buźo groniſch“, měńaſcho gólz pónižńe. „Ga tak ße jogo hopſchaſchaj a pſchiſch witſche how. Wam, kněs Kalina, ße tu chylu źěkuju“, źaſcho kněni, a da ſ tym ſnaḿe, až wón móžo hyſch. Kalina póſchkaſcho jej ruku, pochyli ße k tej towariſchnoſcźi a hujźe ſ Bogumiłom, ńewěźezy, ßmějo-liz ßeb́e kněninu pſchijaſnoſcź na dobroſch DSB-HIST
nemcowa-w-groze-a-pod-grodom
652 aby ße mója wóla we tej wězy ned witſche ſajtſcha ſtała. Niz ga, wó to . „Ssom“, wótgroni kněs Skózdopola huźiwowany, až jomu Wezlaw groni, pſcheto jej ńeběſcho jogo mě wóßebne doſcź a ńamožaſcho jo huſtojaſch. „Wſej how ten liſt, pſchezytaj a hobtwarź zož ßom pißała a glědaj, aby ße mója wóla we tej wězy ned witſche ſajtſcha ſtała. Niz ga, wó to ße mě hobſtarajoſch?“ „To ße wě, až ſchi wſchykno hobſtaram, ale zo ga jo ße ſchi na ras ſtało, zo jo ſchi tak ẃelgin rosgoriło?“ Ale kněni niz ńewotgroni, a duchtaŕ póſchěgnu kněſa DSB-HIST
nemcowa-w-groze-a-pod-grodom
653 , ach ṅėbuͤż ſtolzni hoffartni, żinß Kral witſche ßnaż humarli. 13. Tuͤ ṅebużoſch tak żalbowan Rowa ſtawichu. 11. Bohżi ßim kenż naß ſbużiſch deiſch, pokſchit’ bużoſch ſ’Kameṅom tejż, ga markuj Zlowek pilṅe żgan, aż ſmejoſch tam Row ſgottowan’. 12. Ach zo ten Zlowek puchujo, ta ßmerſch jog baldi pobijo, ach ṅėbuͤż ſtolzni hoffartni, żinß Kral witſche ßnaż humarli. 13. Tuͤ ṅebużoſch tak żalbowan’, po ßmerſchi tak pſchigottowan’, to jo doſcż gaż ſchi poṅaßu zeßṅe do Rowa ſakopju. 14. Doch Hutſchoba ṅet wȧßel ße, tebe ṅet Grėchi ṅetuże, też ßmerſch ſchi wėzei ṅetory, won ßam to ſchikno podnuri DSB-HIST
nowe-sserske-spotne-a-jatschowne-spiwana
654 lětał na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ße pſchibližał jo, źož wońe wot Afriki na tu daloku drogu, pſches ten luft domoj k nam ße roſchiſch budu. Nět wone hobradowachu źeń a ſtundu togo drogowańa, a ſ jich ßrejźi huſwolichu ẃednika. Ten jo něd lětał na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ſtarem a nam ſnatem měſcźe ſchykne ße ſgromaźiſch; chtož poſdźe pſchiźo, ten dej we Afrizy woſtaſch. Nejṕerẃej buźomy huſchej rědnych ſtŕonach až ku tej welikej wodźe lětaſch. To jo to morjo. Pſchezej dejſcho rědńe gromadu woſtaſch, DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-04
655 , wón buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ſchi gronim, gaž wy ſ paleńzom buźoſcho ſachopiſch a wón ten pſched wozyma ma, až wón potom twardo ſtojaſch ńebuźo. Wón buźo po ßol abo muku pẜchiſch, twój nan buźo jomu ßliwowizu pokaſaſch, ty buźoſch jomu nalaſch, wón buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ńom hugaßnuſch, wón buźo jadna wjaſkoliza hordowaſch, kotraſch domoj pſchiſch ńamžo. A chto ma potom winu na tom? Ty, Samko, ty!“ „Method, to jo doſcź!“ — „Ja ńok tu DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-08
656 „ale droga do kloſtra jo daloka, witſche zu ſaßej pſchiſch a póßluchaſch.“ — How pavadiſki powětr dujo: how jo deŕe byſch, až by mogał złoẃek ßeb́e wjažku twariſch. Petſch ße ſeſbera aby domoj ſcheł. „Žiußa dŕe ßom how někotre goźiny ſtojał a ńebjaſkim ſukam pſchipoßłuchał“. myßli ßeb́e, „ale droga do kloſtra jo daloka, witſche zu ſaßej pſchiſch a póßluchaſch.“ — Wón domoj źo, myßlezy ße na wjaßeloſcź, kótaruž ſmějo we niḿernoſcźi pla Boga. Skóro běſcho ſaßej we dubowem a ſchkŕokowem lěßu, bliſko pſchi kloſtru. Lěß (góla) jo ten ßamy góry a gorki teke, teke DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-15
657 Rubenowy nowy teſtament! Pſchezytajſcho ßeb́e wſcho a witſche, zo-li Bog a ßmy-li žywe , chtož na ńo glědaſcho, ſpominaſcho na to ßłowo: Jogo duſcha ſpódoba ße Bogu, togodla chwata ſ ńeju ſe ſłego žyẃeńa. „Tak mój luby ßußed! How maſcho waſche drogotnoſcźi! A how maſcho hyſchcźi nězo: Rubenowy nowy teſtament! Pſchezytajſcho ßeb́e wſcho a witſche, zo-li Bog a ßmy-li žywe, pſchidu ſaßej k wam a zu wam na waſche pſchaſchańa wótegroniſch, kótarež wam we nozy hyſchcźi pſchidu.“ Method jo hujſcheł a ſtarki wóſta ßam ſe ßwójimi drogotnoſcźami a ſe ßwójim Bogom, kótaregož ẃeliku luboſcź hakli źinßa kradu DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-15
658 ßnaſch zo wětſchy źěł źěłaſcheŕow lubej źinßa ako witſche źěłaſch ſachopiſch. Tak poẃedaju luźe, kótarež zełe hobydlarſtwo w hobßajźonym kraju ſežywi a podla togo ße tam niz ńeźěła. Kuždy ſaſtojnik, źěłaſcher a chtož jo howazej pſchi tej wězy hobźělony, doſtawa ras tak hußoke myto, aby ße nikomu ſcźiche napſcheſchiwoſtupańe ńewoſtuźiło. Ale weto ßnaſch zo wětſchy źěł źěłaſcheŕow lubej źinßa ako witſche źěłaſch ſachopiſch. Tak poẃedaju luźe, kótarež hobſtojnoſcźi w Poruhrſkej ſnaju. S tymi ṕeńeſymi, kótarež ßu ße w ludu ſa poruhrſku pomoz gromaźili, ßu ße tam luźe rosbogaſchili, kótarež ńejßu ſewſchym pód ſcźichym napſchcſchiwoſtupanim ſcherpili. Něto ßnaſch ße fronta ſ cźichego napſcheſchiwo ſtupańa južo DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-21
659 kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko jo, jo, kſchizu, mizu! we tom ßu mě pobyli! Ale dłujko mě do ńogo chójźiſch ńebuźoſcho — dŕe hyſchcźi Nyplu ńeſnajoſcho: běda tomu, kótaregož popadnu! Chto wě, lez ße źinßa ṅekakemu paloßnikoju ſaßej kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by było! Lěṕej až ńejdu tom kowałoju a wóſtanu how, ta wěz mě tam ńehubegńo, tak ako ten kał. — Tam na mjaſy DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-25
660 lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by mě do ńogo chójźiſch ńebuźoſcho — dŕe hyſchcźi Nyplu ńeſnajoſcho: běda tomu, kótaregož popadnu! Chto wě, lez ße źinßa ṅekakemu paloßnikoju ſaßej kała ńeſakſchějo? — źinßa jo ßobota a witſche — no, no! To móžo lažko byſch až mě po dobry hob́ed k witſchemu do naſchogo kała pſchiźo! — To by było! Lěṕej až ńejdu tom kowałoju a wóſtanu how, ta wěz mě tam ńehubegńo, tak ako ten kał. — Tam na mjaſy ſtoj krizk, tam mogu deŕe ßchowany ſa ſłoźejom łakaſch a wiźim pſches zełe pólo! DSB-HIST
nowy-sserbski-zassnik-1923-25

pjerwjejšne

dalšne