Napšašowanje »witśe«, wuslědki 571–580 wót 1165.
| 571 | Ta tſcheſcha wėz, kotarejeż muͤ aż do witſchego ße ṅamożomuͤ hobwėſcżiſch, jo ta Bohża gnada jo witſche twoj roſim ßlabi abo pſchejz, abo twoja muͤßl jo pſchemeṅona, derė ßnaż wotżarżujo ſchi witſche wot togo twojo żėlo; och woſ, gaż Bohg dajo; żinßa gṅo won twoju hutſchobu, gni jogo hutſchobu ſaßej. Ta tſcheſcha wėz, kotarejeż muͤ aż do witſchego ße ṅamożomuͤ hobwėſcżiſch, jo ta Bohża gnada, witſche zoſch tuͤ wȯ jadnogo gnadnego Bohga ße hobſtaraſch; ale ṅewės tuͤ, aż ta gnada, kotaruż tuͤ żinßa ßuͤ ſaṅizowal, tebe witſche ſa pſchawim ßudom możo wotrazona hordowaſch? żinßa huſtrejo Bohg ßwoju ruku, a podawa |
DSB-HIST fryco-niederlausizke-sserske-pratkarske-knigli |
||
| 572 | ṅamożomuͤ hobwėſcżiſch, jo ta Bohża gnada, witſche zoſch tuͤ wȯ jadnogo gnadnego Bohga ße hobſtaraſch muͤßl jo pſchemeṅona, derė ßnaż wotżarżujo ſchi witſche wot togo twojo żėlo; och woſ, gaż Bohg dajo; żinßa gṅo won twoju hutſchobu, gni jogo hutſchobu ſaßej. Ta tſcheſcha wėz, kotarejeż muͤ aż do witſchego ße ṅamożomuͤ hobwėſcżiſch, jo ta Bohża gnada, witſche zoſch tuͤ wȯ jadnogo gnadnego Bohga ße hobſtaraſch; ale ṅewės tuͤ, aż ta gnada, kotaruż tuͤ żinßa ßuͤ ſaṅizowal, tebe witſche ſa pſchawim ßudom możo wotrazona hordowaſch? żinßa huſtrejo Bohg ßwoju ruku, a podawa tebe ßwoju gnadu; tuͤ ṅozoſch; witſche woſmȯ won |
DSB-HIST fryco-niederlausizke-sserske-pratkarske-knigli |
||
| 573 | , kotaruż tuͤ żinßa ßuͤ ſaṅizowal, tebe witſche ſa pſchawim ßudom możo wotrazona hordowaſch? żinßa hutſchobu, gni jogo hutſchobu ſaßej. Ta tſcheſcha wėz, kotarejeż muͤ aż do witſchego ße ṅamożomuͤ hobwėſcżiſch, jo ta Bohża gnada, witſche zoſch tuͤ wȯ jadnogo gnadnego Bohga ße hobſtaraſch; ale ṅewės tuͤ, aż ta gnada, kotaruż tuͤ żinßa ßuͤ ſaṅizowal, tebe witſche ſa pſchawim ßudom możo wotrazona hordowaſch? żinßa huſtrejo Bohg ßwoju ruku, a podawa tebe ßwoju gnadu; tuͤ ṅozoſch; witſche woſmȯ won ju ſaßej; żinßa tuͤ ṅozoſch, witſche won ṅozo. Togodla moja hutſchoba, och żinßa, żinßa, gaż tuͤ jogo gloß ßluͤſchiſch |
DSB-HIST fryco-niederlausizke-sserske-pratkarske-knigli |
||
| 574 | podawa tebe ßwoju gnadu; tuͤ ṅozoſch; witſche woſmȯ won ju ſaßej; żinßa tuͤ ṅozoſch gnada, witſche zoſch tuͤ wȯ jadnogo gnadnego Bohga ße hobſtaraſch; ale ṅewės tuͤ, aż ta gnada, kotaruż tuͤ żinßa ßuͤ ſaṅizowal, tebe witſche ſa pſchawim ßudom możo wotrazona hordowaſch? żinßa huſtrejo Bohg ßwoju ruku, a podawa tebe ßwoju gnadu; tuͤ ṅozoſch; witſche woſmȯ won ju ſaßej; żinßa tuͤ ṅozoſch, witſche won ṅozo. Togodla moja hutſchoba, och żinßa, żinßa, gaż tuͤ jogo gloß ßluͤſchiſch, ga ṅeſatwarż twoju hutſchobu,, tak piſcho Heinrich Muͤller. Wu pak, kenż wu ſchu pilnoſcż nalożiſcho, abuͤ Bohżu |
DSB-HIST fryco-niederlausizke-sserske-pratkarske-knigli |
||
| 575 | won ju ſaßej; żinßa tuͤ ṅozoſch, witſche won ṅozo. Togodla moja hutſchoba, och hobſtaraſch; ale ṅewės tuͤ, aż ta gnada, kotaruż tuͤ żinßa ßuͤ ſaṅizowal, tebe witſche ſa pſchawim ßudom możo wotrazona hordowaſch? żinßa huſtrejo Bohg ßwoju ruku, a podawa tebe ßwoju gnadu; tuͤ ṅozoſch; witſche woſmȯ won ju ſaßej; żinßa tuͤ ṅozoſch, witſche won ṅozo. Togodla moja hutſchoba, och żinßa, żinßa, gaż tuͤ jogo gloß ßluͤſchiſch, ga ṅeſatwarż twoju hutſchobu,, tak piſcho Heinrich Muͤller. Wu pak, kenż wu ſchu pilnoſcż nalożiſcho, abuͤ Bohżu gnadu ṅeßkomużili, woſcżo k’hutſchobe to mojo ßlėdne napominaṅe: |
DSB-HIST fryco-niederlausizke-sserske-pratkarske-knigli |
||
| 576 | , jo na twojej hutſchob́e hußnuł, a witſche ſaßej ſ tobu wotzuſchel. Scheło a duſchu žognujuza ruka daſchi mi pſchikſchyjo, a daj, až ja měrny a ßłotki wotpozynk namakał. O Jeſu, ty ńimerne ßwětło, kenž ty ńeſpiſch a ńedremaſch, wachuj nademnu, a daj, aby ja we twojom klińe, jo na twojej hutſchob́e hußnuł, a witſche ſaßej ſ tobu wotzuſchel. Scheło a duſchu, ſchikne moje pſchijaſchele a winiki, ſchikne domazne, jo — ſchikne zlowjeki pſchiruziju ja twojomu hoplewańu. Troſchtuj woßebńe ſchyknych chorych a hobtužonych, kenž ſpaſch ńamogu; buź ty ſ nimi a hochłož jich duſchu, až woni k |
DSB-HIST glowanus-modlarske-knigly |
||
| 577 | lubawki? Ga dga jo Božy źeń? Witſche, moje lube Niz ga, gaž ſpimy pſchiźo a wona ſarěſa jadnoßamego turka, kotregož mějaſcho. Źiſchi grajachu hokoło kaḿen, źož turk ße pjazeſcho a radowachu ße jutſchnejſchych god, wjaßela dla ńamožachu wjazeŕaſch, ale pſchaſchachu Iwanu: Ssłyſchyſcho, maſcheŕka? Zo ga, moje lubawki? Ga dga jo Božy źeń? Witſche, moje lube Niz ga, gaž ſpimy? pſchaſchaſcho nejḿeńſchy. Tak jo, źiſchetko! Ssotſchizka, pojź ſpat, aby jeßńej pſchiſcheł božy źeń. A źiſchetka polagnuchu ße a hußnuchu. Iwana woſta ßejźeza ßama pſchi pjazy. Ẃeleßerake myßle ßẃerbechu jej w głoẃe. A |
DSB-HIST godowna-radoscz |
||
| 578 | takeje głupeje, pśekupskeje, kšamaŕskeje duše. Witśe pytam seb́e hobźělnika z ṕeńezymi a pótom załožymej dajo wšykno z rukowu hupadnuś): Co? tón ma — petrolejowe žrědło? Kuběla (z ẃelikego): To se rozmějo. — A hobsejźaŕ nowo wotpokšytego petrolejowego žrědła žedńe ńepśiwdajo aby se kšej jogo roda změšała ze kšwju takeje głupeje, pśekupskeje, kšamaŕskeje duše. Witśe pytam seb́e hobźělnika z ṕeńezymi a pótom załožymej petrolejowe towaŕstwo. Domš: Jo, źo ga maśo to žrědło? Směju-lic se hopšašaś? Franc: Spózy we piwnicy, ja som pŕeny na ńo pśišeł. Kuběla: To se rozmějo, Franc jo mě jo pokazał |
DSB-HIST hajna-petrolejowe-zredlo |
||
| 579 | Glichol won ṅejo kſchėl ſlu̇biſch Až ße aż witſche dejſch žuͤwiſch, Až humreſch dejſch, to jo, Bohg jo gottowi Tom’ Greſchṅikoju buſch gnadni Alė chtož grėſchi na Gnadu, Ma jadnu Muͤßl ſatwarżonu, Ṅelu̇tujo ßwoju Duſchu, Ten doſta ßebė Ṅegnadu. 5. Gnadu Bohg tebė ſlu̇bil jo Dlȧ JEſu ßowich pėſch Ranow, Glichol won ṅejo kſchėl ſlu̇biſch Až ße aż witſche dejſch žuͤwiſch, Až humreſch dejſch, to jo wėrno, Ta Schtunda pak nėwėſta jo. 6. Żinß žuͤwiſch ße, żinß hobroſch ße, Witſche buſch moglo hinnazej, Chtož żinß jo ſtrowi a žuͤwi Jo witſche chorri, huͤmmarli Gaž humeraſch pſches Pokuti, Ga tuͤ ßuͤ |
DSB-HIST hauptmann-lubnowski-szarski-sambuch |
||
| 580 | Żinß žuͤwiſch ße, żinß hobroſch ße, Witſche buſch moglo hinnazej, Chtož żinß jo ſtrowi ßebė Ṅegnadu. 5. Gnadu Bohg tebė ſlu̇bil jo Dlȧ JEſu ßowich pėſch Ranow, Glichol won ṅejo kſchėl ſlu̇biſch Až ße aż witſche dejſch žuͤwiſch, Až humreſch dejſch, to jo wėrno, Ta Schtunda pak nėwėſta jo. 6. Żinß žuͤwiſch ße, żinß hobroſch ße, Witſche buſch moglo hinnazej, Chtož żinß jo ſtrowi a žuͤwi Jo witſche chorri, huͤmmarli Gaž humeraſch pſches Pokuti, Ga tuͤ ßuͤ ṅimerṅe tſchuti. 7. Pommož mṅe, o Kṅeżo JEſu, Až ja hiſchcżer żinß k’ tebė du, A ziṅim wėrnu Pokutu Pėrwej ṅež humeraſch |
DSB-HIST hauptmann-lubnowski-szarski-sambuch |