Napšašowanje »witśe«, wuslědki 521–530 wót 1165.
| 521 | kanunow, praßkańe buẜchkow, źinßa how, witſche tam. Smil ße Bog! S engelſkeje pſchiſch, až te naẜche budu ſ tych groblow huſkozyſch a ße na tych winikow waliſch. Tuchylu zomy how doma ſcźerpne byſch a ſa nich bjatowaſch. To biſche ßamo ſtańo ße kuždy źeń jadnak, napadowańe, wotbiſche, ŕagańe kanunow, praßkańe buẜchkow, źinßa how, witſche tam. Smil ße Bog! S engelſkeje wojny. Jaden zaßnik engelſkich źėłaſcheŕow piẜcho: Ꞩchuder glėdamy, lez ße ſ Nimſkeju ńamogli hurownaſch, aby to winikſtwo końz mėło. My ße pẜchaẜchamy, lez Engelſka ńejo tej wojńe ſadoraſch mogła; pẜchaẜchamy, lez Engelſka wina ńej |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1915-14 |
||
| 522 | , ale hoblekaju ße źinßa ako źėłaſcheŕe, witſche ako knėžki, ab jich nichten ńepoſnał. ẃelgi bogate. Ńebjaſki woẜchz kſchėł tež dalej ẜcho gnadńe ſwarnowaſch. S Wėtoẜchowa. Dokulž Barlinſke ſłoźeje tudy ßwojo gnėſdo mėjachu, ga pſchiźechu potajmne Barlinſke poliziſty how, na wẜchake luźe glėdat. Woni pak ńejßu ako poliziſty k ſnaſchoju, ale hoblekaju ße źinßa ako źėłaſcheŕe, witſche ako knėžki, ab jich nichten ńepoſnał. Jaden wot nich wiźeẜcho we kjarzḿe złoẃeka, kenž zeło pißaẜcho, popajźi jogo, a toſch ße hupokaſa, až jo jaden tych ẜchybałẜchych ſłoźejow a jo we Frankforźe ẃele ſłoſchaneg rėdu nakẜchadnuł. Drob́eńze ſ wojny. Engelſki zaßnik „ |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1915-20 |
||
| 523 | teke pſchi ße bjatowaſch, ẜchak mogu ja witſche teke ńabogi lažaſch. — Pſched nami ſtyŕo pſchiẜchła bėẜcho. Ten jėſdźaŕ woſta žywy, my jog popajźichmy. Styßńe pẜchaẜchaẜchowon: Jo moj leutnant ńabogi? Ja to hobwėſcźich. Ga kleknu ten Franzoſaŕ pſchi ńom dołoj a bjatowaẜcho dłujko ſa ńogo. Ja ńamžach hynaz, ako teke pſchi ße bjatowaſch, ẜchak mogu ja witſche teke ńabogi lažaſch. — Pſched nami ſtyŕo ńaboge końe, mjas nimi ten huſtŕety leutnant, pſchi ńom ten bjatujuzy wojak: tu bildu ja ſabyſch ńebdu. — My pſchepytachmy togo leutnanta kapße, namakachmy pyẜchnu liſtnizu, ẃele ṕeńes nutſchi a kortu ſ jogo mėnim „Gaſton |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1915-20 |
||
| 524 | płody. My lažymy tudy we reſerve, witſche pſchiźomy ſaßej do hogńa granatow. Naẜcha artillerija niz po wenkownem. My ßmy źinßa Bože ßłowo ßłyẜchali we rosſtſchelonej zerkwi Middelkerke. How možoẜch ßẃeźeńe nejleṕej ßwėſchiſch. How pſchińaßo ßłowo žognowańe, zož do tych mėſt ńejo mėło. Kuždemu źo to ßłowo k hutẜchob́e a wono pſchińaßo płody. My lažymy tudy we reſerve, witſche pſchiźomy ſaßej do hogńa granatow. Naẜcha artillerija jo puẜchcźalnize pla Nieuporta ſeſtſchelała, aby Franzoſari huporała; gaž jim źo woda až do koleń. Howazej jo how rėdne ẃedro. Bomy ßu ſelene, kwėtki kwitu. — — My ßmy how ſtyri ſ naẜcheje ſtrony, kotarež |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1915-21 |
||
| 525 | žajtẜcha a pod wjazor ſareglowaſch, aby naß witſche ſaßej ńenapadnuli. Ta wojna jo nam na doſtojny a naẜche mroki pſched pſchichodnym napadńenim hobtwarźijo. Pſchi ſjawnem dobywańu naẜcheje broni wotchylijomy tu winu, až wojnſki hogeń ńehugaßńo a ta žałoſcź ńepſcheſtańo. Ꞩchym ſłoßnej naẜche winiki tu wojnu ẃedu, ẜchym kẜchuſchej mamy jim te rota pod žajtẜcha a pod wjazor ſareglowaſch, aby naß witſche ſaßej ńenapadnuli. Ta wojna jo nam na ẜchyju walona, my ńewojujomy, aby zuſe ludy ßeb́e podchyſchili, ale aby hoplewali naẜcho hobſtaſche a naẜchu lichotn. We tom ßmy ẜchykne jadneje myßli a to jo naẜcha moz. (Kẜchute bravo da jomu pẜchaẃe.) Zentrum |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1915-50 |
||
| 526 | lažali! Nėto zyń ſuate, až do witſchego ńederbi nichten ſ wjaže ſtupiſch, chtož ße ten Ruß. Nejßu, wotgroni ẜchołta. Dy ßu how byli! ſadŕe ße huẜchk. Sewẜchym ńejßu how byli, da ẜchołta jekotajuzy ßledk. Dgaŕ ńeplezny! ſafuka Rußo, ja ga wėm, ažo źinßa nozy ßu how lažali! Nėto zyń ſuate, až do witſchego ńederbi nichten ſ wjaže ſtupiſch, chtož ße wenze wiźeſch dajo, hordujo ſaſtſchelony! Ꞩchołta ßam chwataẜcho wot jadnog dwora ku drugemu, ten wotẜchy hukas ſnaty zyniſch a huẜchk źėẜcho ſ nim ßobu. Ako k zerkwi pſchiźeẜchtej, padnu Rußoju do myßli, až nėchten mogał na |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1915-52 |
||
| 527 | ten manźelſki mojeje ſazwiblujuzeje ßußedki. Daźe pſchiźo witſche pſchaſchat, a potom zomy radu pytaſch. Ssmilne duſche w Barlińu ßu ſchpy wotworili, źož chude a ſpuſchcźone luźe mogu hobnoz woſtaſch. Do jadneje takeje ſchpy ſrupi pſched łońſkem naſymu muſki nutſch a pſchaſchaſcho: Hordujo tſchachnik ſaſtſchelony? Scźo wy tſchachnuli? Ja niz, ale ten manźelſki mojeje ſazwiblujuzeje ßußedki. Daźe pſchiźo witſche pſchaſchat, a potom zomy radu pytaſch. Na druge žajtſcho južor ſeger ßedymich ſtupi k nam žeńſka do jſchpy, naglěd teje žałoſcźi, džajuza a ſe dſami we wozyma, ßlěs ńeje ſedrany złoẃek, rowno tak ſgińony, won jegozo: Ja ßom ten deſertěr. Wonej |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1916-14 |
||
| 528 | lětał na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ße pſchibližał jo, źož wońe wot Afriki na tu daloku drogu, pſches ten luft domoj k nam ße roſchiſch budu. Nět wone hobradowachu źeń a ſtundu togo drogowańa, a ſ jich ßrejźi huſwolichu ẃednika. Ten jo něd lětał na hußoke měſto a jo gronił: Witſche zomy, gaž Bog zo, na tom ſtarem a nam ſnatem měſcźe ſchykne ße ſgromaźiſch; chtož poſdźe pſchiźo, ten dej we Afrizy woſtaſch. Nejṕerẃej buźomy huſchej rědnych ſtŕonach až ku tej welikej wodźe letaſch. To jo to morjo. Pſchezej dejſcho rědńe gromadu woſtaſch, |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1917-01 |
||
| 529 | , won buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ſchi gronim, gaž wy ſ paleńzom buźoſcho ſachopiſch a won togo pſched wozyma ma, až won potom twardo ſtojaſch ńebuźo. Won buźo po ßol abo muku pſchiſch, twoj nan buźo jomu ßliwowizu pokaſaſch, ty buźoſch jomu nalaſch, won buźo źinßa jaden glažk hupiſch a witſche juž tſchi. To ńebjaſke ßwětło buźo we ńom hugaßnuſch, won buźo jadna wjaſkoliza hordowaſch, kotaraž domoj pſchiſch ńamžo. A chto ma potom winu na tom? Ty, Samko ty!" "Method, to jo doſcź!" – "Ja ńok tu winu |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1917-09 |
||
| 530 | nałoß ńeſgonijo. Žinßa ße piſcho tak, witſche ſnak. Grěſchy ße na Engelſku, až ruze guvernerowu. W Rußojſkej źo wſchykno pſchesjano. General Kornilow jo ße ſběgnuł pſcheſchiwo Kerenſkemu a ſ wojnſtwom pſcheſchiwo Petersburgu ſchěgnuł. Kerenſki ßnaź jo teke ſ wojnſtwom pſcheſchiwo ſběžkaŕam ße hudał. Kak něto ta zeła wěz ſtaj, ße nałoß ńeſgonijo. Žinßa ße piſcho tak, witſche ſnak. Grěſchy ße na Engelſku, až wona Kornilowa jo naſchtyriła. S togo zełego ße wiźi, až dołojtergaſch jo lažcžej ńežli natwariſch. To kſchěli teke te ńeſpokojne we naſchom lanźe huſnaſch, kotarež zeło na huſchnoſcź ſchcźuwaju, ale niz leṕej gotowaſch ńebudu. We Rußojſkej |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1917-19 |