Dolnoserbski tekstowy korpus

(Komfortne pytanje w nowem korpusu)

Pytanje w źělnych korpusach

(Glědaj do žrědłow)
Šyrokosć konteksta
Wuslědki na bok

Napšašowanje »witśe«, wuslědki 431–440 wót 1165.

pjerwjejšne

dalšne

431 ẜchak huze nam pozne a pſchiſtojne žyẃeńe; witſche buźomy we rejowaŕni ńeźelſku ẜchulu źaržaſch. Borkotańe zełu gromadu ſnėẜcho warzańe, ale nicht ße ńedowažy, jomu wotegroniſch, jano jaden ŕaknu: My ga ńamamy žedneje biblije! To ße myßlach, ŕaknu Sam, a togodla ßom nėkotare biblije ßobu pſchińaßł, ẜchkožeſch nam ńamgu, ẜchak huze nam pozne a pſchiſtojne žyẃeńe; witſche buźomy we rejowaŕni ńeźelſku ẜchulu źaržaſch. Borkotańe a poźiwowańe źėẜcho pſches zełu gromadu, na drugi źeń pak pſchiźechu ẜchykne, glėdat na tu nowinu. Nam ńewėŕezym ſaſtojnikam bėẜcho kakßy we myßli, ja ßam ńebėch hyẜchcźi ńeźelſku ẜchulu wiźeł a dejach nėto pſchitom pomogaſch? to bźo DSB-HIST
bramborski-zassnik-1905-28
432 na bliźe a ſnaniẜcho pſcheſchiwo ńogo. "Witſche žajtẜcha ßedymich k ßḿerſchi pſches kulu!" won to zynił, jogo huẜchk wotwori južo gubu, aby ſa ńogo dobre ßłowo dał, ale oberſta ſapalone hoblizo ſamknu jomu huſta. Ssudnikſtwo ſtupi gromadu, ten pſcheſkjaržony hopoſnani ßwoju ńewinu, ẜcho podermo! keluch ſtojaẜcho pſched ßudnikami na bliźe a ſnaniẜcho pſcheſchiwo ńogo. "Witſche žajtẜcha ßedymich k ßḿerſchi pſches kulu!" ſnėẜcho ten ßurowy ßud. Jakob Ehrlich ſwinu ruku k hutẜchob́e a poẃedaẜcho kẜchuẜche: Tak deru ńewinowaſche humŕeſch? kaź Bog zo! Pſchekłojſcho tu hutẜchobu, kotraž hyẜchcźi nėto ſa mojogo kejžora a woẜchzojſku dybjo. Ja ńok džaſch, DSB-HIST
bramborski-zassnik-1905-34
433 jėrym głoßom won ŕaknu: Pſchitom woſtańo; witſche žajtẜcha ßedymich! We płatnizach (zeltach) dej byſch: Chwalba mojomu kejžoroju! chwalba mojomu zeſcźi doſtojnemu dwanaſtemu regimentu! Dłymoko gnute glėdachu ßudniki jaden na drugego, tež oberſtu bėẜcho kakßy. Ako pak jogo wozy na ten keluch padnuẜchtej, bėẜcho ẜcho gnuſche pẜchejz, ſ jėrym głoßom won ŕaknu: Pſchitom woſtańo; witſche žajtẜcha ßedymich! We płatnizach (zeltach) dwanaſtego regimenta bėẜcho źinßa ẜcho ſchicho; žedna ẜchtuzka, žedno wjaßołe ßłowo ße ńedaẜcho ßłyẜchaſch. Ꞩchykne bėchu teje myßli, až Jakob Ehrlich jo ńewinowaty, ale kak ten keluch do jogo torniſtaŕa jo pſchiẜcheł, to ńamožachu hopſchiḿeſch. DSB-HIST
bramborski-zassnik-1905-34
434 ßnaź mogu ſa waß teke nėzo zyniſch. Witſche žajtẜcha zomej wot tog dalej poẃedaſch, tuchylu deŕe ſarownaſch. Dobroſchiwy Hanſo ſwoli rad, a dokulž ten zuſy knės tak pſchijaſny bėẜcho a ſa wẜchyknym pẜchaẜchaẜcho, krydnu Hanſo k ńomu dowėru a hulizy jomu ßwoju kibliju. Ńeſgubſcho naźeju, mė jo ße juž młoge ſgluzyło, ßnaź mogu ſa waß teke nėzo zyniſch. Witſche žajtẜcha zomej wot tog dalej poẃedaſch, tuchylu mėjſcho źėk ſa waẜchu podobnoſcź. Tak troẜchtowaẜcho jogo ten zuſnik. Pſchiſtym ße rosdźeliẜchtej. Hanſo ńamožaẜcho zełu noz ſpaſch. Godańe, chto ten hußoki knės mogał byſch? naźeja, až won nėzo zyniſch mogał, - hubojańe, DSB-HIST
bramborski-zassnik-1905-34
435 moz A rožowy dych Waß pſchikẜchywa wẜchych. Witſche žajtẜcha daj ßam Bog ſaß wotzuſcheſch wam. ßwajźbu dwėma krotuẜchoma. K tej goſcźińe bėchu ẜche rußojſke krotuẜche pſchikaſane; jich bėẜcho 93. Zož Bog ſtworił jo, to won teke ſdźaržyjo. Dobru noz! (Pſchełožk.) Dobry wjazor, dobru noz! Nėt daẜch Boža moz A rožowy dych Waß pſchikẜchywa wẜchych. Witſche žajtẜcha daj ßam Bog ſaß wotzuſcheſch wam. Dobry wjazor, dobru noz! Tych janźelow moz Pokaſuj Wam ſaß Ten godowny zaß. Spijſcho ſ mėrom a daj Bog wam wiźeſch ßwoj raj. 1905. F. Rocha, ẜchulaŕ w Tuŕeju. S Łužize. [Choſchebuſke wiki. DSB-HIST
bramborski-zassnik-1905-37
436 ſeßobu, grońezy, až buźo "witſche" po tu drugu pſchiſch a ẜchykno ſapłaſchiſch nėto ſa wodu, k twari ſeleſnizowych ſtudńow. We krotkem dej ße damu ßypańe ſachopiſch. S Hochoſe. Choſchebuſki ſarėſnik Karl M. kupi tudy dwė ßwini pla wjažkaŕa L. ſa 200 mk., nawda 62 mk. a weſe jadnu ßwińu ſeßobu, grońezy, až buźo "witſche" po tu drugu pſchiſch a ẜchykno ſapłaſchiſch. Won pak ńepſchiźe, ale poßła groſezy liſt, až deje jomu tu drugu ßwińu pſchińaſcź, howak buźo pſcheſkjaržyſch. L. pſcheda ßwińu drugemu a źėẜcho rėznikoju. Sarėſnik M. bu pſcheſkjaržony a krydnu 50 mk. ẜchtrofy dla hobẜchudy. DSB-HIST
bramborski-zassnik-1905-39
437 zaẜchyẃe pẜchaẜchał: kak buźo pſchiſch? budu witſche hyẜchcźi žywy? Moj hußoki orden pour le general v. Trotha, kenž bu domoj wotwołany, jo ßwojim wojakam pſchiduźe božeḿe dał: "Rejtaŕe! Połtera lėta ßmy pogromaźe wojowali, jochtali, głodnuli a łaznoſcź ſcherṕeli. Kuždy wot naß jo ßwojo žyẃeńe ſaßajźił, žeden ńejo zaẜchyẃe pẜchaẜchał: kak buźo pſchiſch? budu witſche hyẜchcźi žywy? Moj hußoki orden pour le mėrite noßym ja ſa waß, kuždy wot waß jo jen ſaßłužył! A ten nowy ſaſtojnik, v. Lindequiſt, jo tych popajźonych zarnakow dał k ßeb́e pſchiſch a jo jim pſchiduze grono źaržał: Herero! Ja ńejßom zuſy mjaſy DSB-HIST
bramborski-zassnik-1906-01
438 ńegluku mėła zaß žyẃeńa, a gaž jomu witſche do źaßeſchich te ṕeńeſe na blido ńeſzyniju, bogatemu pſchekupzoju Majeroju a ńamgu je nigda ſapłaſchiſch, nėto zo moju žywnoſtku pſchedaſch. 16 lėt jo moj manźelſki ńabogi, a do nėta ßom ße ſ tym golzom, ſ tym Hanſom, žurńe žywiła, a ńejßom niz ako ńegluku mėła zaß žyẃeńa, a gaž jomu witſche do źaßeſchich te ṕeńeſe na blido ńeſzyniju, ga buźo moju budu pſchedaſch, a ńedej žedna ſmilnoſcź ße pokaſaſch. Źo deru te ṕeńeſe krydnuſch a niz kẜchadnuſch? Zo groniẜch nėto, hatſchir, ńejo twoja mudroſcź teke ku końzu? Ale gaž won ße myßli, ten DSB-HIST
bramborski-zassnik-1906-02
439 wam pomoz buźo; huźaržcźo jano až do witſchego. Edhoferka ße poßḿewknu a źaẜcho: Wot wėŕſcho mė, Bog ńebźo waß ſpuẜchcźiſch, źož až ße jomu dowėriſcho. Wona wotgroni: To jo naẜch faraŕ teke gronił, ale ſtało ße ńej. Ten kanzlaŕ hobwėſcźi: Ja daju mojo ßłowo ſa lubeg Boga, až wam pomoz buźo; huźaržcźo jano až do witſchego. Edhoferka ße poßḿewknu a źaẜcho: Wot kejdy ga ßu wojaki ſ Bogom tak ſnate, až wėźe, zo won zyniſch buźo? Bismarck wotgroni: Jo, ſchota, to jo taka potajmna wėz, ale to ja wam gronim, až ßom južo we wėtẜchej nuſy DSB-HIST
bramborski-zassnik-1906-02
440 Zo bźo groniſch, źaẜcho wona ſtyßńe, witſche bźomej hugnanej, źož ṕeńeſe ńekrydńo! - ſa nim tak dłujko, ak jog wiźeſch možaẜcho, potom poraẜcho ße potroẜchtowana domoj do ßwojeje wßy, kenž wo goźinu dalej lažaẜcho. No maſcheŕka, zo groni ten hukraŕ? pẜchaẜchaẜcho ju jeje wo 20 lėt ſtary ßyn. Zo bźo groniſch, źaẜcho wona ſtyßńe, witſche bźomej hugnanej, źož ṕeńeſe ńekrydńo! - Schėžko ſdychnu ten młoźeńz, pſcheto won teke ńewėźeẜcho rady. Sa ńogo bėẜcho maſcheŕka ße katowała, ſa ńogo źėłała, won dejaẜcho ju ras dožywiſch, nėto groſaẜcho hobyma ßłužba, zuſy klėb, zuſy dom! Božko. Ale DSB-HIST
bramborski-zassnik-1906-02

pjerwjejšne

dalšne