Napšašowanje »witśe«, wuslědki 361–370 wót 1165.
| 361 | nož a kałaẜcho hokoło ße, wołajuzy: witſche pſchińaßomy revolvery ßobu! (Take wotpoßłane deje do ńog daſch, te Czechy pak jog hoplewachu. Ga walichu ße te nimſke antiſemity na prédneg miniſtaŕa Badeni, ten huḃenu! Nét naſta mjaſy ẜchyknymi wotpoßłanymi take biſche, až kẜchej béžaẜcho a draſtwine lumpy letachu. Wolff huſchegnu nož a kałaẜcho hokoło ße, wołajuzy: witſche pſchińaßomy revolvery ßobu! (Take wotpoßłane deje tomu landu gluku pſchińaſcź? béda, béda!) — Na 26. nov. ßu ße te wotpoßłane ſaßej bili. Ako präſidenta Abrahmowicź tym wot pẜchawize (antiſemitam) ńekſcheẜcho ßłowa daſch, ſkozychu woni goréj a plizachu jogo. |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1897-48 |
||
| 362 | pſchimańa we Chinajſkej wawŕe zeitungi źinß tak a witſche hynak. Jaden źeń ße Ruß a Franzoſaŕ Buol huſwolony, ſa drugeg a tſcheſcheg teke tej ṕerẃejẜchej. Te konſervativſke ńekſchechu žednog ſtoła méſch, dokulž jo ßlédne ßedańe nétejẜchneg reichstaga. — Zaßniki godaju, až buźo roswéſany, źož až tu łoźownu kaſń ńeſwolijo. Dla nimſkeg pſchimańa we Chinajſkej wawŕe zeitungi źinß tak a witſche hynak. Jaden źeń ße Ruß a Franzoſaŕ na Nimſku ẜcheṕeritej, drugi źeń ſtej jej ſaßej dobrej. Pak ſaßej ẜchcźuwa Engelſka, naſṕet ße piẜcho: wona ḿelzy, dokulž jo ßama kuß landu krydnuła. Chto buźo to wérnoſcź poẃeźeſch? Nimze tam ßu, a we |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1897-49 |
||
| 363 | „twoj manźelſki jo ako ſbéžkaŕ popajźony a witſche, gaž k wjazoru ße ſwoni, mußy jogo hobgnaźiſch, gab kſcheli! Ja deŕe ńamogu Wam ſa to niz daſch, ale ten bogaty Knés tam ſẃercha buźo Waß žognowaſch, gaž ßami w nuſe buźoſcho.“ „Lutuj ßwoje ßłowa,“ wotgroni ten knéžaŕ, „twoj manźelſki jo ako ſbéžkaŕ popajźony a witſche, gaž k wjazoru ße ſwoni, mußy humŕeſch. Pſchiglédowaſch k tomu ßméjoẜch, wézej ſchi ńamogu pſchiwdaſch.“ Tak woſtawi žałujuzu žonu, ßam gnuty we ßwojej hutẜchoḃe. Zaẜchna ẜchtunda pſchichadaẜcho. Na ßḿerkańu chwataẜcho bléda žona k ſtarej zerkwi a ſtupi ſcźicha na turm. |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-14 |
||
| 364 | doẃeź k bŕogoju a woſtaj jen tam, witſche budu ja pſchiſch a jen dalej ſporaſch. , wotgroni Wylem a źéẜcho ned ßobu. Wonej poraẜchtej ße ſ jadneje gaße do drugeje, až naßledku we ſchmojtej źeŕe huſtaẜchtej a ten brodak wjažu wotamknu. Na dwoŕe ſtojaẜcho kara a połny méch na ńej. How ten méch doẃeź k bŕogoju a woſtaj jen tam, witſche budu ja pſchiſch a jen dalej ſporaſch. How maẜch péſch dollarow ſa twoju prozu, a žyn tu ŕapu možoſch ßeḃe hoblaz a hobchowaſch, pſcheto ja wiźim, až twoja draſtwa ryjna jo, bogi golz! žyn tu mizu ßeḃe teke wſej, ja nam jich hyẜchcźi |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-14 |
||
| 365 | jo mé how poßłał a buźo ten méch witſche ßobu wſeſch. Wetom chopi ße we tom ſméju, myßlaẜcho ße Wylem. Tuchylu béẜcho won k huſtawadłu pſchiẜcheł, tam pſchekipnu won ßwoju karu a kſcheẜcho ßlédk jéſch. Wetom pſchiſtupi bŕogowy wachaŕ a pẜchaẜchaẜcho jogo: zo maẜch? Ja ńewém, wotgroni Wylem. Ǹeſnaty knés jo mé how poßłał a buźo ten méch witſche ßobu wſeſch. Wetom chopi ße we tom méẜche gibaſch a jékaſch, Wylem ße huleka a kſcheẜcho tẜchacha dla huḃenuſch, ale ten wachaŕ jogo popadnu a źaržaẜcho jogo twarźe. Wetom rosẃeſachu druge luźe ten méch a huſchegnuchu ſ ńogo kẜchaẃezeg złoẃeka, kenž hyẜchcźi žywy béẜcho. |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-14 |
||
| 366 | néto, kenž wy groniſcho: źińßa abo witſche zomy hyſch do togo abo wonego méſta, jomu pẜchaẃe.) 1] „Gaž Bog zo.” Ǹamaẜch na polizy bibliju lažezu? Namakaj ßeḃe ßwj. Jakuba liſt a głédaj do jogo ſtwortego ſtawa! Zo tam zytaẜch wot 13. do 15. podſtawka? „Togodla néto, kenž wy groniſcho: źińßa abo witſche zomy hyſch do togo abo wonego méſta, a tam léto woſtaſch a pſchekupowaſch a dobywaſch; kenž wy ńewéſcźo, zo witſche buźo; pſcheto zo jo waẜcho žyẃeńe? Dym ẜchak wono jo, kenž na mału chylu ße pokažo, potom pak ſajźo. Sa to wy |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-19 |
||
| 367 | a dobywaſch; kenž wy ńewéſcźo, zo witſche buźo; pſcheto zo jo waẜcho žyẃeńe? liſt a głédaj do jogo ſtwortego ſtawa! Zo tam zytaẜch wot 13. do 15. podſtawka? „Togodla néto, kenž wy groniſcho: źińßa abo witſche zomy hyſch do togo abo wonego méſta, a tam léto woſtaſch a pſchekupowaſch a dobywaſch; kenž wy ńewéſcźo, zo witſche buźo; pſcheto zo jo waẜcho žyẃeńe? Dym ẜchak wono jo, kenž na mału chylu ße pokažo, potom pak ſajźo. Sa to wy groniſch derḃeli: gaž ten Knés zo a my žywe ßmy, ga zomy to abo wono zyniſch.” Kaž ſ togo |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-19 |
||
| 368 | ſ ńebja ße lejaẜcho, źinßa how a witſche tam, naẜch zeły krejs bu domapytany. 70 pń. Proßeta 9—15 tol. Žyto 14,25 mk. — Selene hendryẜchi ll. 30—40 pń. Falb, ten ẃedra ſwéſcźelowaŕ, jo méł ẃelgi pẜchaẃe ſe ßwojim poẃedanim wot ńeẃedrow a lejawow; to béẜcho tẜchach, takeje wady, ak ſ ńebja ße lejaẜcho, źinßa how a witſche tam, naẜch zeły krejs bu domapytany. W Saspach pla M. Ṕerka (Kẜchada) deri ńeẃedro do kołńe a ſapali ju, hogeń pak bu ſagaßony, źékowane Bogu! Pla Kažyn, ńedaloko Komorowa, napadnuchu kẜchupy wo méter hußoko. To požy tamſki bruwaŕ. Ten |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-22 |
||
| 369 | kotraž mé pſched ẜchymi ßłyńzowymi prugami hoplewa. Witſche budu ja wam groniſch, do tog zaßa Vasko. „To my ńamožomy wéźeſch; wy maſcho wéſcźe nékaku ßrédnoſcź, až béłe woſtańoſcho,” wotgroni Baltaſar. Żiwno ẜchyknym béẜcho, ako Vasko wotgroni: „Baltaſaŕ jo wérnoſcź hugodał, ja mam ſawéſcźe potajmnu ßrédnoſcź, kotraž mé pſched ẜchymi ßłyńzowymi prugami hoplewa. Witſche budu ja wam groniſch, do tog zaßa pak byẜchcźo na ßłowo poßłuẜchne.” Huẜchkam pak da pſchikaſń, až dejali jéſch tak malßno ako jan možno. Druge žajtẜcha južo ſegeŕ 5 naſta taki ńemér na łoźi, až ńamožachu luźe wézej doźaržaſch. Vaskoju bu to grońone |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-22 |
||
| 370 | , zož ße we nima gibaẜcho. „Witſche hokoło tog zaßa ßy juž na droſe, broni hyſch, jo ẃelej leṕej, pon ßy ſ zełeju hutẜchobu wojak a towariẜche ße ſkoro namakaju!” Won ße roſchi. Tej luḃej béẜchtej jog zyſto ſabyłej; jeju hutẜchoḃe dybaẜchtej mozńej, ab kſchéłej ße rospraßnuſch dla ẜchogo, zož ße we nima gibaẜcho. „Witſche hokoło tog zaßa ßy juž na droſe, źaẜcho wona, daloko wotemńo; ńebźoẜch ſabyſch, zož ßy mé ſlubił!” — Rownoź teke kſchéł, ga to ńamgu”, wotgroni won, „ja ßłyẜchym twoj luby głoß kuždy ras, gaž ſpytowańa mé nadejdu |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1898-24 |