251 | chwataj, až ßy ẜcha. Witſche, witſche ga jo ßobota; Witſche ja ſchi ṅebdu Ṅozoẜch kolaßko mė laßne byſch, Żož mė trozujoẜch a ṅozoẜch hyſch, Ga ja marſkam ſchi, ja twoje tẜchuny Napinam, až klinze ak re ſwony. Luẜchtṅe hobertaj ße – a t. d. 5) Żinßa, niſch jan chwataj, až ßy ẜcha. Witſche, witſche ga jo ßobota; Witſche ja ſchi ṅebdu wėzej ſpiwkaſch, Potom možoẜch we tom raẜchku zywkaſch. Luẜchtṅe hobertaj ße kolaßko, Až ta niſch ſtog lana malßṅej żo, W Lipſku 1877. M. Koſſick. Redaction, Druck und Verlag von F. W. Brandt in Cottbus. Bramborski |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1877-52 |
||
252 | . Witſche, witſche ga jo ßobota; Witſche ja ſchi ṅebdu wėzej ſpiwkaſch, Potom možoẜch , Żož mė trozujoẜch a ṅozoẜch hyſch, Ga ja marſkam ſchi, ja twoje tẜchuny Napinam, až klinze ak re ſwony. Luẜchtṅe hobertaj ße – a t. d. 5) Żinßa, niſch jan chwataj, až ßy ẜcha. Witſche, witſche ga jo ßobota; Witſche ja ſchi ṅebdu wėzej ſpiwkaſch, Potom možoẜch we tom raẜchku zywkaſch. Luẜchtṅe hobertaj ße kolaßko, Až ta niſch ſtog lana malßṅej żo, W Lipſku 1877. M. Koſſick. Redaction, Druck und Verlag von F. W. Brandt in Cottbus. Bramborski ßerski zaßnik. No. |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1877-52 |
||
253 | péſch dńow 30 mil daloko marẜchirowali, a witſche žajtſcha hokoło dweju pojźomy ſaßej dalej, ale Nam jo grońone, až buźomy ße ſa tſchi dny ſ winikom ſmakaſch, a jo togodla ßlény ras, až mogu ße ſ tebu, moj lubowany bratſch, porosgrańaſch; ja deŕe ßom ẃelgin muzna, pſcheto my ßmy ßléne péſch dńow 30 mil daloko marẜchirowali, a witſche žajtſcha hokoło dweju pojźomy ſaßej dalej, ale weto zu źinß wjazor chylku jan na mojich lubych tam doma myßliſch. Až do néta mé nicht poſnał ńejo, źož ńejßom ßama ſa ße kwartirowu billetku doſtała, béẜcho kuždy ras ten mały Arnold, 15 lét ſtary, moj |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1885-14 |
||
254 | 10 wotwoŕony. Wot 5–7 graju gerze. Witſche, pétk, jo hyẜchcźi wotwoŕony wot 3 piſche nutſch pſchiźo, dej do teje kaſſe ſa tu towaŕſtwinu pſchiſch. To towaŕſtwo ńama howak niz płaſchiſch, ak ten gas, kenž wjazor ße ſpalijo. Togdla ńewotlekaj nicht ſ pilnym kupowanim. Ten bazar jo źinßa wjazor do 10 wotwoŕony. Wot 5–7 graju gerze. Witſche, pétk, jo hyẜchcźi wotwoŕony wot 3 wotpołńa až do 10. [Choẜchebuſke hokaŕſke wiki.] ßrédne kẜchuẜchki 1 ſlb. ſa doppellt., blanže 2 ſlb., krazcheny 4 ſlb. ſa doppellt., tergane jabłuka 6–16 ſlb. ſa ḃertyl. Dŕewkojſki mark béẜcho ſapŕedka taki ak |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1885-38 |
||
255 | dokulž wjazor žedne woły ßobu wſete ńehorduju. Witſche dopołńa pſchidu te ßwińe na dworniẜchcźo; ja ) Až do jeje ſrańeńa ńebéẜcho ju nichten ſnał. Wona padnu ſ tym huwołanim: "Knés leutnant, ja ßom źowcźo!" Jaden burſki pſchekupz pißaẜcho ßwojomu kommißaru w Magdeburgu pſchiduzy liſt: "Ja ńamgu źinßa pſchiſch, dokulž wjazor žedne woły ßobu wſete ńehorduju. Witſche dopołńa pſchidu te ßwińe na dworniẜchcźo; ja ße naźeju, až tež Waß tam poſmakaju. Tudy ßu głoẃeźiny drožẜche, glédajſcho ße togdla pŕedk. Gaž wołow poderbiẜcho, ga myßlijſcho ße na mńo. Ꞩcho druge wothobliza." (Ta hopaznoſcź tog liſta lažy we tom |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1885-40 |
||
256 | buźo ſłoźej a gła widobna; ſgromaź mé witſche na wéſtu ẜchtundu twoje ßłužabne." To . Ꞩcho pytańe ſa tym pokładom béẜcho podermo. Nékotare dny poſdźej pſchiźe derwiẜch (abo hodſcha), to jo ßudnikojſki huzabnik, k tomu miniſtaŕu, ten ßłyẜchaẜcho wot tog ſgubjoneg pokłada a ŕaknu ned: "ſa 24 ẜchtundow buźo ſłoźej a gła widobna; ſgromaź mé witſche na wéſtu ẜchtundu twoje ßłužabne." To ße ſta. Ja béch podla we tej ẃelikej ſchpé. Ten derwiẜch pſchiźe, bjatowaẜcho ſjawńe a źaẜcho potom tak: "How ſpod mojim hobaleńzom mam ja žyweg kokota, gaž niźi jaden ſłoźej togo tußńo, ga chopijo won |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1885-46 |
||
257 | ße ſtaſch buźo a potom kſchéł néchten ſa witſche dobre groniſch? tog ße dajmy byſch, nałogi wéz ńepłaſche! nét ßmy we zaßu teje malßnoſcźi. Ńeſjabki naſtańo wojna, až ńewémy, lez jo ſ ńebja padnuła, abo lez ſe ſemje jo huſkozyła a ſraſom jo ſaßej mér. Złoẃek ńewé, zo hyẜchcźi źinßa ße ſtaſch buźo a potom kſchéł néchten ſa witſche dobre groniſch? tog ße dajmy byſch, Naẜch troẜcht jo Božy palz! a ten ße widobńe pokažo nad naẜchym lubym kejžorom a nad jogo ſtarymi a mudrymi raẜchzami. To žognowańe jo nam juž néto ſjawne, až luby Bog nam pſches nich ten kẜchaßny mér ſdźaržyjo; |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1886-01 |
||
258 | , lez ten goſcźeńz dobre groźe ma, witſche deje te nakupowane woły pſchiſch. To bu ńeby wérił. Wono ßłyẜchy ße tak: Néto pſched dwéma tyźeńoma jaden wjazor pſchiźe złoẃek do goſcźeńza pſched Grodkom, kenž ße ſa ſkotneg pſchekupza huda a hulizowaẜcho, až nejwézej pla tych knéžkow ſ wołymy handlujo, dopẜchaẜchowaẜcho ße teke, lez ten goſcźeńz dobre groźe ma, witſche deje te nakupowane woły pſchiſch. To bu jomu doſwolone. Wetom ſtupi złoẃek nutſch, tomu pſchekupzu grońezy, źož až ńebźo 50 mk. nawdaſch, ga ńekrydńo teju wołowu. Won huſchegnu myẜchynu, chopi lizyſch, ale tam ńebéchu wéz ak 30 mk. Ga žebŕaẜcho won togo |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1886-08 |
||
259 | młoźeńzoju rowno tak hokoło hutẜchoby, ab dejał witſche jogo ßlédny źeń byſch, a won źaẜcho - Tak ſtej ẜchejdowałej. - Mjaßez pſchejźe, tek ten drugi a wonej ße ńejſtej hyẜchcźi ſaßej wiźełej. Toſch pſchiźe ten 17. ḿerz, źož ten 64. regiment we tom nejwétẜchem biſchu béẜcho. Juž ten wjazor ṕerẃej béẜcho tomu młoźeńzoju rowno tak hokoło hutẜchoby, ab dejał witſche jogo ßlédny źeń byſch, a won źaẜcho w nozy k ßwojomu towariẜchu, ſ kotremž won wachu ſtojaẜcho: "Buźoẜchli ty ſtrowy ßlédk pſchiſch, ga poſtrowj moterku, a groń jej, až na ńebju buźomej ße ſaßej wiźeſch." Tak ako tomu ßynoju w zuſej |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1886-09 |
||
260 | źowcźo ẃelgin ſtyßńe napſcheſchiwo. "Budu woni witſche nutſch ſchegnuſch?" pẜchaẜchaẜcho wona. To huẜchy ſwiga, tak natſchegaẜcho ße won, aby ſgonił, zo to by było. Mej humyßlichmej jeßno nowe dobyſche pla Barlińa a grońachmej, až te invalidy južo ſaßej "viktoria" ſcźelaju. Jadno k wjazoru pſchiźe mé to źowcźo ẃelgin ſtyßńe napſcheſchiwo. "Budu woni witſche nutſch ſchegnuſch?" pẜchaẜchaẜcho wona. To ſahußłyẜcha ten chory. Mej poẃedachmej frelich wot tych pẜchußkich, won pak méńaẜcho, až te dobywajuze Franzoſaŕe budu do Pariſa ſchegnuſch, a až mej jomu ńozomej to poẃeźeſch. Juž dawno béẜcho won hulizował, kake wjaßele won ſméjo |
DSB-HIST bramborski-zassnik-1886-13 |