Napšašowanje »witśe«, wuslědki 151–160 wót 1165.
| 151 | Poſtolė ſporaſch a dejſch dere ße huſpaſch. Witſche bużomy ſaßej wjaßole gromaże graſch. Jo, ſa ṅo a ße ßchowa. Zo maſch ziṅiſch, naras ſtupichu 4 Żedi nutſch, Wolf a Borſtel woͤhżeſchtej togo pijanego Toma a teke Rephan beſcho podlȧ. Byż jano ſmerom Bratſchik, groṅaſcho ten Mluṅik, my zomy ſchi do Poſtolė ſporaſch a dejſch dere ße huſpaſch. Witſche bużomy ſaßej wjaßole gromaże graſch. Jo, do Poſtole, groṅaſcho ten Tom, ja zu ſpaſch ako Prinz, ja budu Schykno dere ſaplaſchiſch, ja ga mam ṅent Peṅes doscż. Pſchawe maſch, groṅaſcho ten Mluṅik, a ßunu togo Toma na Blido. To beſcho |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1852-02 |
||
| 152 | Hobſchuda; chtoż żinßa jo bogaty, jo witſche chudy a nagi; ṅiżi żedno Dopuſchcżeṅe a ṅeſpokojna jo, kotaraż jużo pėrwej togo ſtarego wėlikego Napoleona żedṅe ſa żednogo Kejżora żarżala a husnala ṅejo. We tej franzoskej Sėmji, woßebṅe pſchi tych wėlikich Kupzach a Pſchėkupzach, ṅeje wėzy żedna Wėra a Wėrnoscż, alė ṅiz ako Hobſchuda; chtoż żinßa jo bogaty, jo witſche chudy a nagi; ṅiżi żedno Dopuſchcżeṅe a Dowereṅe we Peṅeſach, a ṅebużoli ſkėrej a jėßnej jadna Wojna pſchiſch a k’Peṅeſam pomoz, ga mußy nowy Ṅemėr ße ſwinuſch. — Kak to ße żiwṅe pſchėmėniſch możo! Prėdk pėſchich Lėt bėſcho Louis Napoleon, ṅetejſchny franzoski Kejżor, |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1852-na-nowe-13 |
||
| 153 | to ṅebrochujo ße dalej ſtaraſch; a kak witſche bużo, ße ṅewė.“ — „ hiscżer niz Slego. Tomu lubemu Bohgu jo to ſcho jano, lėz muͤ żinßa żelami abo lėz ſpimuͤ, a to Żitto bużo jomu ſpod Kſchuͤwom rowno tak lube ako na Dejſchcżu. Zoż nutſch jo, jo nutſch; woͤ to ṅebrochujo ße dalej ſtaraſch; a kak witſche bużo, ße ṅewė.“ — „Hanſo, Hanſo! nutſchi każ woͤnze ßu te Wėzi togo Knėſa; a kak wono Wȧzor buͤſch możo tuͤ ṅewėſch; alė tuͤ wėſch, aż ja twoja ſtara Mama ßom, a ſchi ſa bogala pſchoßim: daj żinßa tomu |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1852-na-nowe-k-probe |
||
| 154 | , tak wėle ako zo, a daſchi witſchė jo dobre a ſle Wȧdro; mė jo padachu woni na to ßuche Kſchuͤwo. „Nėto — Mama ſtara — wolaſcho wȧßoli ten Bur ſe ßwojimi Lużimi do Spuͤ ſtupezi, „ṅeto jo wono pod Kſchuͤwom a ſchikno jo dere ſchlo. Daſchi nėt ße żo a dujo, tak wėle ako zo, a daſchi witſchė jo dobre a ſle Wȧdro; mė jo to ſchikno jano, ja mam jo pod Kſchuͤwom.“ — „Alė Hanſo, groṅaſcho ta ſtara Mama ernſtṅe — nad twojim Kſchuͤwom jo togo Kneſa Kſchuͤwo, te Mrokawi ſtim Nėbjom“ — a woͤ tom, ako |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1852-na-nowe-k-probe |
||
| 155 | Slosṅikom! A ṅewȧż nas do Spytowaṅa – witſchė budu ja pla mojog Schwiegerßynna na Goscżiṅu; mė żo wėzej, ako dej, doma gorej; Naſch ſchedny Klėb daj nam żiṅßa – kak debu ja to hużȧrżaſch? A wodaj nam naſche Winy, ako my je wodawamy naſchym Wiṅikam – ej, na Schibeṅzu ſ tym Slosṅikom! A ṅewȧż nas do Spytowaṅa – witſchė budu ja pla mojog Schwiegerßynna na Goscżiṅu; alė wymoż nas wot togo Slego – tak mogu ſaßej Glaſchk Wina a ṅezo wėzej ſasperowaſch!" – Hynazej ten dajerski Ssamotṅik (Mȯnch) ſ Meṅom Georg Carpentarius, kotaryż we tom Lėſchė 1527 we München: jo ſpalony hordowal |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1854-30 |
||
| 156 | a tu ßamu, joli możno, ned witſchė, abo glich ſkėrej, a jeßṅej k ten Zaßṅik pſchoßyſch, joli ten ſmilny Bohg wam Lȧn hobrażil, aby wy też jadnu ſmilnu Hutſchebu mėli, a ṅiżi Kużėlku Lȧnu, abo Żewa – milne abo gropne każ kużda ma – ſ waſcheje Żurlė abo Nȧſchpy ſeli, a tu ßamu, joli możno, ned witſchė, abo glich ſkėrej, a jeßṅej k waſchej Farȧrze doṅaßli, aby ta ßama to tak Hużėlone a Sgrommażone tym chudym Żiſcham poßlaſch mogla a kſchėla. Pſchės to by te Żiſchi ṅiz jano k Symemu pſchėscż a ṅezo zyṅiſch mėli, alė by też jaden Żėl jich Hoblȧka |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1854-47 |
||
| 157 | ſ kojnzuju, to hordujo na hobyma Bokoma witſchė ſaßej porėżone, abo nowe natwarȯne. – , pak ſaßej te Wiṅiki tych Rußow, a tamju jaden tomu drugėmu, zoż jano wėżė a mogu. Alė zoż te Kanuny a Miny (ſ Pulbėrom naßypane a potom podpalȯne ſakſchyte Groblė) żinßa wot Schanzow a drugich Hobtwarżeṅow ſ kojnzuju, to hordujo na hobyma Bokoma witſchė ſaßej porėżone, abo nowe natwarȯne. – To już pėrej hopißane Napadṅeṅe tych Rußow na togo Wiṅika ten 5. November a ta ſ togo pſchiduza Bitwa jo jadna ṅegroṅeze mȯrdarska Bitwa byla. Te Rnße bėchu tu Liniju togo Winika wot prėdka a do teje pſchaweje Flanki wot tam |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1854-48 |
||
| 158 | jescż a piſch a wjaßole byſch, pſchėto witſchė ßmy ṅabogė." – My Fararė podarijomy ßebė daſch derė ſchmėkowaſch, chyſchi ta Rampa ßwoju Blabu do hußoka a pſchaſchaſcho: "Ssu też Wotſchuby podla?" – "Takė ßu – żaſcho Luther dalej – naſche Żiſchi togo Sswėta też; te groṅe "daiſcho nam jescż a piſch a wjaßole byſch, pſchėto witſchė ßmy ṅabogė." – My Fararė podarijomy jim tu nejlėpſchu a kſchaßṅejſchu Spiżu we naſchych Zerkwjach, ako: Wodawaṅe tych Grėchow, bohżu Gnadu a tu ṅimėrnu Sbożnoscż, woṅi pak ſwinu tu Biabu do hußoka, a pißkaju a pſchaſchaju ſa Tolȧrami, Dobytkami a drugimi takimi |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1854-49 |
||
| 159 | ſchykne wojnskė Peṅeſe ſaplaſchiſch, ga żinß a witſchė hiſchcżi Mėra ṅamamy a żinß ſa Lėto tek napißali weliki Liſt ſ takimi Sslowami a jen na tu Kralȯwku do Londona poßlali. Zo ga wot takego Sażelowaṅa dejſch ße myßliſch? Ja groṅim, te Luże ßu narske a glupe. Buduli to wot Rußa pożedaſch, aż dej ſchykne wojnskė Peṅeſe ſaplaſchiſch, ga żinß a witſchė hiſchcżi Mėra ṅamamy a żinß ſa Lėto tek hiſchcżi ṅiz. Alė frelich, każ ße nam ſda, ga ßu engėlskė Luże a nejwėzej engėlſkė Zaßṅiki takė, aż woṅi ßwoje Sslowa rowno ṅeważe, daṅiż ṅelize, alė ſ Kopizami je wenchytaju, ab te Luże tam wenze |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1856-10 |
||
| 160 | a Mydroscżu. – Ga żinßa tak a witſchė ſaß hynaz, to jo kſchaßna Wėz. Ras ße tam żeru: ṅiżi ṅej wėtſcha Gluposcż k namakanu ako Rußojſki, żoż Lud ße żywi ako Skot; drugi ras ſaßej, gaż ße jim rowno maka, wolaju: Ruß żyly Sswėt hobtorijo a ſaweżo ſe ßwojeju Schybaloscżu a Mydroscżu. – Ga żinßa tak a witſchė ſaß hynaz, to jo kſchaßna Wėz. Dalej tam ſogolė: Ruß ṅedajo evangėlſkim Kſchescżianam a drugim, kenż jogo Wėry ṅejßu, żenogo Fryjota! Alė, ja groṅim, ṅekaki Fryjot jużo muße tam hużywaſch, howaz ga ṅeby tam żene buli, a glicholan Kſchescżiany, |
DSB-HIST bramborski-sserski-zassnik-1856-13 |