Dolnoserbske wugronjenje

Wězba pismikowu ‹dź›

Wězba pismikowu ‹dź› se wugranja ako [d͡ʑ]

w kuždej poziciji (mimo wuzuka)

Pśikłady: gnězdźiś, jězdźaŕ, rozdźěl, pódźaržowaś

Pokazka: Gaž stoj wězba pismikowu ‹dź› na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma, na pś. mjazy prefiksom a bazowym morfemom), móžo se wóna teke ako slěd dweju zukowu ([d][ʑ] resp. [t]-[ʑ]) wugranjaś: pódźaržaś, pódźaržowaś.

Glědaj teke: Asimilacija.

Wězba pismikowu ‹dź› se wugranja ako [t͡ɕ]

we wuzuku

Pśikłady: gózdź

Wězba ‹dź› njewustupujo w indigenych słowach na zachopjeńku słowa abo morfema.